Roos Rebergen “Dat ik twee kinderen op de wereld heb gezet is voor mij het bewijs dat ik wil leven’ VI Vergeten groenten droge kleren Wanneer gaat je mama het leren? Verse lucht gesudderd vlees Van wie houdt ze eigenlijk het meest? ‘Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel blij met de kindjes. Maar ik kan mezelf soms heel erg verliezen in moeder-zijn. Dan probeer ik alles heel goed te doen, het huis schoon te houden, gezond eten voor te schotelen. En dan ontdek ik dat ik dat maar een leeg bestaan vind. Dat je echt denkt: is dit het? Maar ook: kan ik dit wel aan? Waar ben ik aan begonnen? Ja, dat soort dingen denk ik weleens. Ook vaak genoeg niet, hoor. Het klinkt wat triestig, en je mag het nooit zeggen, heb ik het idee.’ Zwangerschap, ook zoiets. ‘Ik vind het idee wel mooi, en ongelofelijk, dat er iets binnen in je groeit. Maar wat je soms leest, dat het zo’n fantastische tijd is, dat heb ik niet. Het heeft ook iets heel eenzaams, vind ik.’ ZE is ER NOOIT geheimzinnig over geweest: hier zit een vrouw voor wie het leven niet altijd over rozen ging, en gaat. Ze is een ‘heel gevoelig type’, zegt ze, altijd al geweest. Het tonen van haar kwetsbaarheid, dat ontwapenende, bracht haar als artiest veel. Maar het zorgde ook voor heel wat deuken in de carrosserie. Roos Rebergen was zo’n kind dat, als ze naar school fietste, hoopte dat het stoplicht zolang mogelijk op rood bleef staan, zodat ze nog even dat schoolplein niet op hoefde, waar heel andere regels golden dan op de boerderij. Ze kon intens verdrietig zijn, als kind, maar ook als twintiger. ‘Deels omdat er door anderen op die tere ziel is getrapt, denk ik. Maar deels kan ik het ook helemaal niet verklaren. Dat verdrietige, het sombere, het zit gewoon in me.’ Ze kende moeilijke tijden, nadat de boerderij in Duiven was afgebroken en ze op eigen benen een leven opbouwde in Utrecht. ‘Ik was achttien, nog super- jong. Ik moest uitzoeken wat ik wilde, als artiest, als mens, en ik wist niet goed hoe ik dat moest doen.’ Rond haar 22ste raakte ze depressief. Lag alleen maar in haar bed en wilde ook niet geholpen worden, zei ze daar in een eerder inter view over. Met de nodige therapie en medicijnen kwam ze er stukje bij beetje weer bovenop. ‘Het gekke is: als ik er nu over praat, kan ik niet meer voelen wat ik in die jaren voelde. Dat vergeet je. Dat vind ik een van de knapste dingen van mens-zijn, dat je dat soort dingen aan 1 22 GEBOREN 17februari 1988 in Duiven MUZIEK Richtte in 2003 Roosbeef op, waarmee ze in 2005 doorbrak en een reeks aan prijzen won. Het nieuwe Roosbeef-album, Zomer in Nederland, is net uit. Rebergen maakte ook twee albums met Torre Florim van De Staat, met liedjes die gebaseerd waren op teksten van mensen met een verstandelijke beperking GETROUWD met Paul de Lange MOEDER van Jackie (5) en Jo (bijna een halfjaar) TOUR vanaf 2februari, zie roosbeef.nl i '■O

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2023 | | pagina 102