Geld&Geluk
‘IK VERWEN
MEZELF MET
SPORTSOKKEN’
J
,|[|h
MEZZA 19
VI
‘Sinds vorig jaar ben ik weduwnaar. Met mijn
vrouw Liefka, met wie ik 47 jaar getrouwd was,
woonde ik eerst boven de bank waar ik werkte.
We betaalden maar 150 gulden, inclusief alles,
ook telefoon. We sliepen boven de kluis. Na
zeven jaar kochten we in dezelfde straat een
woning. Later konden we een huurwoning
voor gehandicapten op de begane grond
betrekken, omdat mijn vrouw zware reuma
had. Toen ze overleed moest ik daar binnen
een half jaar uit. Nu woon ik driehoog. Ik
neem altijd de trap. Ik betaal 770 euro huur.
Gelukkig kon ik met mijn achtenvijftigste al
met pensioen. Fortis, waar ik werkte, ging
destijds een fusie aan met ABN-AMRO, die
betalen mijn pensioen. In totaal heb ik vijf
keer een bankenfusie meegemaakt.
De laatste jaren konden we vanwege de ziekte
van mijn vrouw niet op vakantie. Dat ben ik
nu aan het inhalen. Ik ben een zonaanbidder,
woon vlakbij het strand. Vorige winter ben ik
met een singlereis naar Curasao geweest. Wat
heb ik genoten, terwijl het in Nederland grauw
weer was. Deze winter wordt het Gambia.
Eén keer in de week doe ik boodschappen voor
zo’n 60 euro. Dat is niet voor het avondeten,
koken ligt me niet. Ik krijg iedere avond een
verse maaltijd bezorgd voor 8 euro. Er zit altijd
vlees bij. Een keer in de week zit er kibbeling
bij, dan is het 8 euro en vijftig cent. Niet duur,
vind ik. Als er mensen komen eten krijgen ze
ook zo’n maaltijd. Komen mijn kleinkinderen
logeren, dan willen ze me liever mee hebben
naar McDonald’s. Opa betaalt.
Op sommige momenten laat ik me verleiden
door een aanbieding, zoals een klein koffertje
voor in het vliegtuig. Het kostte maar 35 euro,
maar ik bleek in de schuur nog zo’n koffertje
te hebben staan. Ik verwen mezelf weleens
met een paar fijne sportsokken van 20 euro.
En ik geef graag weg. Ongeveer een tiende van
mijn inkomen gaat naar de kerk, en ik heb een
sponsorkind in Kenia.
Tijdens mijn jaren bij de bank heb ik genoeg
schrijnende gevallen gezien van mensen die
bulkten van het geld maar desondanks
stikongelukkig waren.
Gelukkig maak ik makkelijk contact, en hoef
ik niet bang te zijn dat ik eenzaam zal worden.
Ik heb het goed, ben een gelukkige en dankbare
weduwnaar.’
S3
S
e
e
2
LU
Pieter heeft het vaak gezien: bulken van het geld en toch stikongelukkig zijn.
‘Maar ik ben een dankbare weduwnaar.’
J!P
o
Pieter Buitelaar (74)
is gepensioneerd,
beheerde 28jaar een
bankkantoor. Hij
woont in een sociale
huur-appartement in
’s-Gravenzande. Hij
heeft een zoon en
een dochter en vijf
kleinkinderen in de
leeftijd van elf tot
negentien jaar.
-> Ook meedoen? Stuur een mail naar
geldengeluk@dpgmedia.nl
MISKOOP
‘Een scheerapparaat
van Philips voor
25 euro, het was snel
kapot. Ik kocht weer
precies hetzelfde
en dat ging ook
heel snel stuk.’
BESTE KOOP
‘Tweedehands e-bike
voor 800 euro, ook
precies mijn maat (ik
ben 1.91 m). Ik ben te
ijdel vooreen helm.’
o
z
o
o
o
cc
LU
LU
5
O
s
<4P
(Z)
z
LU
CC
cc
LU
LU
(Z)
(Z)
LU
CC
Q
z
ZE
H
Q
LU
