‘Die Japanse
voetballers die
de kleedkamer
spie en span met
origamivogeltjes
achterlieten, dat
ontroerde me’
Theodorus Wilhelmus Maassen
VI
via sociaal geaccepteerd gedrag.
Maar we zijn niet meer dan oké.
Daarom vind ik het ook zo leuk om
het over poepen te hebben in mijn
show. We doen allemaal alsof we
lekker ruiken, niet poepen, alsof
we goede mensen zijn, alsof we
’s ochtends fris uit bed komen. Néé.
Dat is niet zo! Ik wil dat laten zien
aan de mensen. Waarom bestaan
er geen datingsites waarbij je
adverteert met je slechte kanten?’
Wat zou er bij jou staan?
‘Ik ben wel een zeur, man, ik moet
altijd de dingen waar ik last van
heb hardop uitspreken. Dat ik last
heb van mijn rug, bijvoorbeeld.
Ik ben ook overgevoelig. Als ik in
een café kom en er is muziek die
me niet aanstaat, moet ik weg.
Onmiddellijk. Karakterologisch
ben ik een moeilijk mannetje, alles
komt bij mij nauw: ik heb veel nodig
om te zorgen dat ik het leuk heb,
en er is weinig voor nodig om te
zotgen dat ik het niet meer leuk heb.’
Typisch een 6.
‘Tüürlijk. En dan rond ik af naar
boven, hè. Geen haar beter dan de
rest. Het zou zoveel schelen als we
dat zouden accepteren. En als we
onszelf niet zo serieus nemen, dan
maken we misschien nog kans dat
cijfer op te hogen.’
Hoe dan?
‘Nou, afgelopen WK bijvoorbeeld,
de Japanners hadden gewonnen
van Duitsland. Grote sensatie.
Maar wat ik dus zo mooi vond, was een foto
van hoe die Japanse voetballers de kleed
kamer achterlieten. Spie en span. Geen afval,
geen rondslingerende spullen, niks. Ze hadden
zelfs origamivogeltjes gevouwen van de tape
die ze hadden gebruikt. Dat ontroerde me. Die
mensen gaan wel richting de 8 hoor.’
Probeer jij weleens richting de 8 te gaan?
Hij grijnst. ‘Ja. Ik heb een Oekraïens jongetje
leren fietsen. Dacht ik.’
‘Jawel hoor. Als ik zó op het podium
word geschoven, onvoorbereid,
dan weet ik het niet zo goed.’
En er was meer ‘grimmigs’ gaande.
Klimaatzorgen en nieuwe grens
overschrijdende schandalen. 2022
kende inflatie, snel stijgende energie
prijzen, polarisatie. Woningnood.
‘Ik heb allemaal vrienden met
kinderen in de twintig die nog
thuis wonen. Dan komt op een
gegeven moment toch die vraag -
en de vraag of de vraag überhaupt
gesteld moet worden - is Nederland
het ging ZO: zijn buren hadden drie Oekra-
iense vluchtelingen in huis genomen (‘ook
al van die mensen die richting de 8 gaan’).
De buurvrouw had Maassen verteld dat het
zoontje, een jongetje van een jaar of zeven, wel
wilde leren fietsen. Dus de cabaretier regelde
een crossfietsje. Hij met dat jochie op pad, en
dat fietsje onder de arm - ‘en ik had al rugpijn
hè’ - naar een parkeerterrein. Een verlaten
plek, zodat dat jongetje, als hij zou vallen, niet
voor schut zou staan. ‘Wat denk je?’
Je liet hem vallen?
‘Nee! Hij ging op die pedalen staan en sjéésde
ervandoor! En die buurvrouw stond er ook zo
bij te kijken van: ja, he told me he couldn’t bike.
Rotjochie, dacht ik, daar gaat mijn poging om
mijn zelfbeeld op te vijzelen!’
16
DE OORLOG IN OEKRAÏNE BEGON
toen Maassen net klaar was met
Onbekend terrein. Klaar met het
schrijven, schaven, schrappen.
‘Toen de Russen Oekraïne binnen
vielen, wist ik meteen: die oorlog,
die moet erin. Die kan ik niet
onbesproken laten.’ Terwijl zijn
dochters meteen aan de slag gingen
met stoepkrijt achter het huis om
blauw-gele vlaggen te tekenen,
boog Maassen zich weer over zijn
teksten. Bijna alles wat hij schrijft,
probeert hij uit op het podium in
comedyclub Toomler in Amster
dam, op donderdagavond, twaalf
minuutjes. ‘Dat maakt ook dat ik
grappiger op het podium ben dan
in het echt, omdat je, als je een show
maakt, de tijd neemt veel dieper
na te denken dan je normaal doet.’
Word je onzeker als niemand lacht?
‘Nee. Het hoort erbij. Die avonden
in Toomler zijn mijn stok achter
de deur, dan ga ik iets op papier
zetten. Omdat ik anders met mijn
mond vol tanden sta.’
Dat kan ik me niet voorstellen...
ER ZIT EEN DISCREPANTIE in hoe
het jaar was, qua gebeurtenissen,
en hoe Maassen het ervoer. Hij zit
in wat hij zelf‘fijn vaarwater’ noemt.
Zijn show, de elfde alweer, wordt
goed bezocht. Zijn gezin gaat goed,
zijn huwelijk idem - ‘halleluja’. Aan
de andere kant: ‘Er zijn zo veel
mensen, vooral kinderen, klote uit
die coronaperiode gekomen. Dat
vind ik iets verdrietigs.’
GEBOREN Oegstgeest, 8 december 1966 LOOPBAAN
Begint in 1987 aan de Academie voor Drama in Eindhoven.
Wint in 1990 het Groninger Studenten Cabaret Festival en
Cameretten in Rotterdam. Studeert af in 1991 SHOWS In
1994 gaat Bepaalde dingen in première. Daarop volgen
onder andere Neuk het systeem, Ruwe pit, en Met alle
respect. In 2013 doet hij de Oudejaarsconference. Daarna
volgen Vankwaadtoterger en Situatie gewijzigd. Nu te zien
met Onbekend Terrein Fl LMS In 2001 voor het eerst te zien,
in Minoes. Daarna in onder andere Zwartboek, TBS, en New
Kids Turbo PRIVÉ Getrouwd, vader van twee dochters
