Beau Het is het einde van het jaar en het is mij weer gelukt om te veranderen in een meelijwekkend hoopje mens. Ik kijk in de spiegel en zie een ander. Lijkbleek, verfrommeld en gaar. Doffe, kleine ogen. Hangwangen. Rode vlekken. Ergens de afgelopen maanden ben ik vijf jaar ouder geworden. Er komt een haar uit mijn oor. Ik ben geen fanaticus, maar haren uit oren en neuzen vind ik onsmakelijk. En dan dat haar op je hoofd! Wat denk je zelf, man? Als een struik staat het omhoog. Alsof het vannacht in paniek uit je schedel is gesprongen. Doe er wat aan! Hou jezelf een beetje in ere! MEZZK 7 VI De straat op. Ik heb liters zwarte koffie nodig, een koffie- transfusie. Mensen harken zichzelf over de stoep, het is een treurige aanblik. Een oude man in regenjas sluit net zijn voordeur en laat z’n sleutels vallen. Ik buk en raap ze voor hem op. ‘Dank u vriendelijk,’ zegt hij beleefd en zijn waterige ogen schieten schuchter langs de mijne. Hij draait zich om en loopt weg. ‘Fijne dag!’ zeg ik tegen zijn kromme rug. Hij reageert niet. Ik voel zijn diepe eenzaam heid. Dat onmetelijke leed achter de voordeur. Opstaan in je eentje, wassen, scheren. Alles in de kou, want de verwar ming is duur. Geroosterd boterhammetje aan de keuken tafel, met een streepje margarine en kaas. Je hoort het schrapen van het mes over de boterham, zo stil is het in huis. Niet dat hij het merkt, want hij is slechthorend. En als je weinig hoort of ziet, raak je nog meer geïsoleerd en naar binnen gekeerd. Zo stel ik het mij tenminste voor. Of ben ik het zelf die eenzaam is? Misschien heeft die man wel een heel dynamisch leven met allerlei feestelijke, cul turele uitstapjes en nachtelijke uitglijers in buurtkroegen. Wie weet gebeurt er ’s nachts in de sponde ook van alles wat spannend en liefdevol is. Opgeknapt van de wandeling ga ik thuis als een maniak opruimen. En ik praat tegen mezelf, dan weer in onver staanbare kreten, dan weer in schunnige taal. Een psycho loog zou zich zorgen maken. Alles wat ik echt moet doen, doe ik sowieso niet. Dat komt wel in het nieuwe jaar. Die oplader moet naar die kamer, die trui en broek naar die kamer, die stapel boeken moet in een doos om weg te geven, de boormachine in dat hok; als een koerier loop ik door het. huis en de muren weerkaatsen mijn wildemans- gebral. Dan klinkt er opeens muziek uit de keuken. Beyoncé. Er is er een thuis! Blij als een kind ren ik naar beneden. Binnen een mum van tijd zijn we aan het dansen. Schaamteloos, eclectisch dansen. In een disco zou ik het niet meer durven, met dat houten lichaam van me, maar hier wel. Al dat denken, al dat willen, al dat verleden, al dat dromen van morgen. Nu moetje zijn. Dansen man. En je longen schor zingen. Want als het leven niet nu is, wanneer is het dan? 3 Presentator Beau van Erven Dorens (51) is getrouwd metSelly(51). Ze hebben vier zoons: Bram (21), Tijn (21), Bobbie (19) en Jan (17). z s cn LU z z o o Dansen moet je en je longen schor zingen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2022 | | pagina 87