Tornado verwoestte het huis van Christel
9 Jj
2 Oud Nieuw
u
1 l S
-
Terwijl Christel Brunger
huilend van schrik met
zoonQuinteninde
kelderkast was weg
gedoken, klonk boven
hun hoofden een geraas.
„Alsof er een trein door
het huis denderde.”
Twintig seconden
duurde dat. Het dak ging
eraf. Van alles vloog door
de lucht. Daarna, ijzing
wekkende stilte. Pas
later werd hen duidelijk
hoe groot het spoor van
vernielingen was, dat de
tornado op 27 juni door
Zierikzee had getrokken.
Ik wil niet
meer terug
naar mijn
oude huis.
Dat is dan
mijn huis
niet meer
4 - f -ï
Bk
Reden
„Alles gebeurt met een reden,
denk ik dan maar”, gaat Christel
verder. „De verhouding met mijn
zoon (in januari wordt hij 20) is nu
waanzinnig goed. Daarvoor was
idee van dat half Zierikzee in puin
lag. Dan pak je na een poosje Face
book er weer eens bij en zie je al
die foto’s en filmpjes. Dan zie je
het hele plaatje... Een vrouw over
leden door een dakpan op haar
hoofd, anderen gewond. Zóveel
mensen die schade hebben gehad
van die tornado; honderden hui
zen! Eerst dacht ik dat die wind
hoos alleen maar in de Calandweg
was geweest. Waarom precies bij
ons!?, dacht ik....”
Het heeft ook een paar weken
geduurd voordat Christel inzag
hoeveel geluk ze hebben gehad,
dat ze er met alleen materiële
schade vanaf zijn gekomen. „Dat
besef komt dan opeens binnen.
Wat nou als ik op dat moment in
mijn slaapkamer had gestaan? Had
ik een stuk beton op mijn hoofd
gekregen, of een stuk dak? Was ik
meegefloept? Je weet het niet. En
tegen die gedachten moet je óók
weer vechten. Want het is niet ge
beurd! Gewoon niet te lang over
nadenken. We moesten er echt
voor waken dat dit soort doem
beelden geen valkuil voor ons
werd. Omdat je dan al in die spi
raal zit, is de verleiding nóg dieper
die ellende in te duiken enorm
groot. Maar ik mag mezelf altijd
een poosje zielig voelen als er iets
heftigs gebeurt en daarna moet het
klaar zijn!”
de Calandweg in augustus ge
sloopt. De panden waren volgens
woningbouwcorporatie Zeeuw
land te zwaar beschadigd om nog
te kunnen opknappen. De wind
hoos trok het dak van het blokje af
en vernielde de bovenverdieping.
„In het begin leefde ik in een roes.
Na een dag of vier, vijf kwam het
besef: what thefuck has happened!1.
Tot die tijd had ik ook niet op soci
ale media gekeken. Daar wilde ik
niks van weten, ik kon het gewoon
niet aan. Ik had er eerst écht geen
e katten Dardan en Tin-
kie hebben hun draai
gevonden in hun
nieuwe huisje aan de
Zierikzeese Gra
venstraat. Al wil de
laatste nog niet echt
binnenkomen. „Alleen
als het te koud wordt”,
knikt Christel naar de 14 jaar oude cyper die
nu heerlijk opgerold op de bank ligt. „Je
weet ook niet wat die beesten hebben mee
gemaakt, toen. Zijn ze door de lucht gevlo
gen, ergens tegenaan gebonsd? Je kan niet in
zo’n koppie kijken.” Hond Gizmo plaste van
angst de woonkamer onder. Maar eist nu
net zo vrolijk als eerst weer de aandacht van
het bezoek op.
Begin november heeft Christel de knoop
doorgehakt: „We blijven hier wonen. In
principe kunnen we dit huis tijdelijk huren,
totdat de nieuwbouw in ons oude hoekje
van de Calandweg klaar is. Maar ik wil niet
meer terug. Dat is dan mijn huis niet meer.
Ik heb daar 27 jaar gewoond. En hier is het
eigenlijk best wel groot genoeg voor z’n
tweeën. Nu kan ik het ook helemaal naar
mijn eigen zin gaan maken. Ander behange
tje, de boel een beetje verven. En de boxen
van mijn stereo moeten nog worden opge
hangen. Dat doe je allemaal niet wanneer je
er rekening mee houdt dat je binnen een
jaar of twee weer moet verhuizen.”
Het oude huis van Christel en Quinten
werd samen met vier andere woningen aan
•1
-
Zij
O
2?
Na een daa of vie
vijf kwam het
Christel Brunger is tevreden met
de door Zeeuwland aangeboden
noodwoning in de Gravenstraat.
Links haar oude woning nadat
de tornado had huisgehouden.
FOTO SANDRA SCHIMMELPENNINK
Zie ook pzc.nl/play
MARCEL MODDE
ZIERIKZEE
ZATERDAG 31 DECEMBER 2022 GO
-i
Th
-V wl
'l
