M
NG OF DENOE"
Jl
‘Ik vind datje als mens de verantwoording hebt om je te ontwikkelen tot de beste
2007-2017
14
iovanni Siereveld
Giovanni Siereveld gaat de schoolbanken weer in. Net als
acht jaar geleden. Toen stortte hij zich op een opleiding tot
docent in het onderwijs, nu wil de 38-jarige Vlissinger zich
verder bekwamen als voetbaltrainer. „Ik wil altijd het hoogst
haalbare.”
WW)
moeder. „Mijn vader woonde in
Suriname. Ik ben er een paar keer
heen geweest. Toen het contact
steeds beter werd, is hij overleden,
in 2011. Haast al mijn vrienden
groeiden ook op zonder een vader.
Dat was gewoon zo. Nu ik zelf va
der ben - Siereveld heeft met zijn
vrouw drie dochters van n, 5 en 1
jaar en een oudere zoon (Gylermo)
uit een eerdere relatie - merk ik dat
ik wel eens iets gemist heb, een
bepaald gezag en gesprekken. Toen
gaat een vak leren’. Nou, dat lijkt
me sterk, antwoordde ik, ik heb
me nergens voor ingeschreven.
‘Nou, ik wel’, was haar reactie.
Bleek ze mijn oom te hebben be
naderd, die werkte op De Schelde
en kwam ik op de scheepswerf te
werken. Ging ik met allemaal
mannen werken die daar allemaal
eigenlijk ook niet wilden zijn. We
noemden elkaar lotgenoten, ‘s
Winters buiten, werken in de kou,
brrr. En dan keken we in de
scheepsloods uit op een soort van
skyboxen, waar de planners lekker
in de warmte zaten te werken. Die
gasten hebben het goed voor el
kaar, dacht ik en toen is het lampie
gaan branden.”
„Aan het eind van mijn vierde
jaar bij De Schelde kreeg ik een
exitgesprek. Ik kreeg geen con
tract, maar voor dat gesprek had ik
al lang besloten dat ik terug naar
school wilde en had net getekend
bij Hoek, dus ik kon me wat ver
oorloven. Eerst mbo, was ik met 23
jaar de oudste van de klas en
daarna hbo bedrijfskunde, ma
nagement, economie en recht. Al
les gehaald en op een gegeven mo
ment kwam ik de zogenaamde
kopopleiding leraar algemene eco
nomie tegen. Ik ging me er meer in
verdiepen en kwam erachter dat
het beroep van docent ook wel iets
voor me zou kunnen zijn. Binnen
vastgestelde kaders ben je eigen
baas in het lokaal en je blijft er
jong bij, dat is zo slecht nog niet,
vond ik. En perfect te combineren
met voetbal. Samen met Kyle
Doesburg (speler van Kloetinge
tegenwoordig) heb ik een jaartje
Rotterdam gedaan. Allebei onze
bevoegdheid gehaald en nu staan
we allebei voor de klas. Mooi
toch.”
„Lesgeven is leuk. In sommige
dingen zie ik mezelf wel terug. Ik
probeer de studenten naast de les
stof ook bij te brengen dat het niet
zo belangrijk is welke schoenen je
draagt en dat je niet per se stoer
hoeft te zijn. En als er nu iemand
bijdehand in de klas is, vind ik dat
niet erg. Zo was ik vroeger zelf
ook. Daar reken ik nooit mensen
op af.”
Wedstrijdspanning
Als voetballer ontwikkelde Gio
Siereveld zich tot een oersterke
verdediger. Hij speelde afwisse
lend bij VC Vlissingen, Kloetinge
en Hoek (tien seizoenen), veelal
op het hoogste niveau. Tussendoor
was hij nog zes maanden prof bij
Ik probeer de
studenten naast de
lesstof ook bij te
brengen dat het niet
zo belangrijk is welke
schoenen je draagt
het Belgische Eendracht Aalst. Op
zijn 33ste zette hij na meer dan
400 wedstrijden in het amateur
voetbal een punt achter een in
drukwekkende loopbaan. „Vrij
vroeg ja, maar de laatste twee jaar
had ik geen wedstrijdspanning
meer. Als ik vroeger tegen IJssel-
meervogels moest, was ik daar de
hele week mee bezig, was ik echt
zenuwachtig en ging ik op Google
zoeken wie mijn directe tegen
stander was. Als we verloren, was
ik de hele week chagrijnig, ging ik
ook niet stappen op zaterdag
avond. Ik was alleen in de stad als
we hadden gewonnen.”
„Op den duur werd dat allemaal
minder, vroeg ik me op donderdag
pas af tegen wie moesten voetbal
len. En als we verloren, was ik nog
maar twee uur lang chagrijnig en
op den duur helemaal niet meer.
Volgende week maar weer een
winstpremie, redeneerde ik.”
niet hoor. Ik ben in mijn jeugd
trouwens nooit iets tekortgeko-
men. Mijn moeder is een heel
zachte vrouw, cijferde zich hele
maal weg, zorgde heel goed voor
me en heeft me alle kansen gege
ven.”
„Ik was op mijn vijftiende klaar
met de mavo en ik wist niet wat ik
daarna wilde doen. Ja, voetballen.
Ik koos de verkeerde opleiding. Iet,
want dan kreeg ik in elk geval een
nieuwe computer, maar ik voerde
geen reet uit. Toen dacht ik; ik ga
detailhandel doen. Kleding verko
pen, kon ik tenminste kleding met
korting krijgen. Wel uiteindelijk
mijn diploma als verkoopmede
werker gehaald, maar dat was het
ook niet en vervolgens nam ik een
sabbatical, zonder dat mijn moe
der dat wist.”
Een vak leren
„Maar ja, op den duur zag ze dat ik
wel heel vaak thuis was en lang in
bed lag. Kwam ik op een dag bene
den en zei mijn moeder: ‘Zo, jij
HM nvesteren in jezelf, de hori-
zon verbreden. Giovanni Sie-
I^B reveld geeft deze middag rui-
||l terlijk toe dat hij die talenten
pas later is gaan aanboren. Al
thans in het maatschappelijke le
ven. „Mijn interesses lagen in de
jeugd niet op school”, zegt hij met
gevoel voor understatement. „Ter
wijl ik best goed kan leren. Nee,
laat ik het anders zeggen: ik kan
goed onthouden. Als ze tegen mij
zeggen dat ik drie hoofdstukken
uit een lesboek moet weten, ga ik
blokken en kan ik de tekst hierna
oplepelen. Maar destijds vond ik
school gewoon niet leuk. Ik was
nogal eens geschorst om diverse
redenen, zoals vechten op het
schoolplein of een grote mond te
gen de docenten. Mijn moeder
heeft het best wel te verduren ge
had.”
Siereveld groeide in Vlissingen
op, onder de vleugels van zijn
MB
Giovanni Siereveld
docent en trainer
met een missie
A Giovanni Siereveld speelde tien seizoenen bij Hoek, foto sjaak van der salm
Giovanni Siereveld: ,„lk wil we
ten wat er voor mij als begin
nend trainer te halen is, in me
zelf investeren en mezelf ont
wikkelen.” FOTO LEXDE MEESTER
- Giovanni Siereveld
Jan Dagevos
Vlissingen
ZATERDAG 31 DECEMBER 2022 GO
