Daan Rot
Waar ik alle jaren na 2000 nog steeds
behoorlijk sciencefiction vind klinken, is 2023 al helemaal
onwerkelijk. Alsof het vanaf dan écht zwart op wit staat dat
hij er niet meer is. Dat er geen ontkomen is aan ons leven
zonder Jan. In 2022 was hij er nog, in 2023 niet. Langzaam
verdwijnt zelfs zijn naam van onze rekeningen en bank
afschriften. Noodgedwongen heb ik zo ontzettend veel
moeten leren in korte tijd. Van de verwarming ontluchten
tot de webshop beheren. Maar ook het incasseren van
onbegrip waarom we ‘kennelijk vooraf niks hebben geregeld’.
Alsof Jan is verhuisd en vergeten was een adreswijziging
door te geven. Het verwijt klopt. Ik heb tegen hem gezegd
dat het wel goed zou komen allemaal en dat hij in zijn
laatste maanden moest doen wat hij belangrijk vond. Dat
was - vanzelfsprekend - niet de overdracht van het bestuur
van de Vereniging van Eigenaren. Sorry buren.
VI
De achterblijvers zijn niet wij, wie achterblijven dat zijn zij.
Wij zijn er nog, wij zijn er nog, zwaai naar elkaar. Wij zijn er
nog, wij zijn er nog.
Praat met, bel met, vraag naar elkaar,
lach naar, kijk naar, zwaai naar elkaar.
App met, chat met, mail met elkaar. Denk aan, zorg voor,
proost op elkaar.
solliciteren op een baan. Het grote verlangen naar normaal
en dat alles loopt. De stekende onzekerheid of het ooit wel
weer soepel gaat. Opgeven is geen optie. Dus doe ik dit jaar
op oudejaarsavond wél aan goede voornemens. Wat is
belangrijk voor mij en de kinderen? De verbouwing van
het huis eindelijk op poten durven zetten, veel theater
voorstellingen zien, de rust vinden om meer boeken te
lezen, tijd in mijn vriendschappen steken die al zo lang
op pauze staan. Durven rouwen, niet verstoppen, om door
te kunnen gaan. Mijzelf en het leven compleet opnieuw
uitvinden en niet bang zijn.
Ieder jaar maakte Jan een videoclip bij zijn lied Wij zijn er
nog. Zorgvuldig monteerde hij bekende mensen die ons
ontvielen afgewisseld met selfies van zwaaiende vrienden
en collega’s die hij door het jaar heen hier en daar tegen
kwam. Ik krijg het niet over mijn hart om een dipje te
maken met Jan, met Henny, met Arno en alle anderen op
de zwarte lijst van 2022, maar ik geef zijn wijze woorden
met liefde mee.
Ik slikte, huilde, raakte in paniek, werd onnoemelijk boos,
rechtte mijn rug en ging door. Eigenlijk zou er een algemene
nabestaandendesk moeten zijn waar je te allen tijde mag
aankloppen. Met lekkere, grote, zachte stoelen, vriendelijke
gezichten, een kop thee, een bak geduld en een massage
voor je weer naar huis gaat. Ik tik het grote regelen gelukkig
grotendeels af voor het nieuwe jaar begint en hoop dat er
geen onvoorziene akelige verrassingen meer op de mat
vallen. Het opbouwen van een leven zonder, ondenkbaar.
Nu word ik gedreven door overleven, mee in de roes van
wat er naast het grote verdriet allemaal op ons af komt.
Vooruitkijken terwijl mijn wereld stilstaat. Wel of niet
Denk aan.
40
Daan Rot-de Launay (47) schrijft en fotografeert, en was getrouwd met muzikant en columnist Jan Rot.
Ze heeft vier kinderen: dochters Elvis (20) en Maantje Piet (11) en zoons Rover (17) en Wolf (14).
IM
(X
LU
Q
Z
z
o
z
5
e
e
zorg voor,
proost op
elkaar
