Paula voelt zich nu al thuis op de Kop van het Dok
M
M
Maandelijks zingt het Maandag-Wasdagkoor bij Borrendamme
We zijn allebei een
beetje gek
Een warme hal in zorgcentrum
Borrendamme in Zierikzee.
Een piano en muziekmappen..
Zingen maar. Pop-up-koor
Maandag Wasdag maakte het
met Sinterklaas- en Kerst
liedjes gezellig voor oudere en
gehandicapte mensen.
De Kop van het Dok is
verbonden met
woonzorgcentrum
Scheldehof. Ideaal
king van de elfde verdieping zijn
hoogste punt, waarmee de vorm
van het ‘landmark’ tussen Dok en
(winkel)centrum vastligt.
De kopers van woningen in Dok
III kunnen waarschijnlijk tegen Pa
sen verhuizen. De appartementen
in de laagste toren worden de ko
mende maanden afgebouwd en in
gericht.
Ook in de ‘plint’ - de onderste
Tweedehandsje
Of er nu 6 of 21 mensen komen zin
gen in haar pop-up-koor, het maakt
Agaath niet veel uit. „Het is altijd
weer verrassend hoeveel er komen.
Zoetjes aan trekt het na corona
weer aan. Ik doe niet aan contribu
ties of ledenaantallen. Luxe tele
foons en computers heb ik niet.
Pure eenvoud, daar houd ik van. Bij
het organiseren van de dirigenten
Sleutels
Bremmers en haar man zijn niet de
eerste bewoners van Dok II, de
middelste woontoren van de Kop
van het Dok aan de Vlissingse
stadshaven. De afgelopen weken
kregen tientallen eigenaren de
sleutels van hun appartement, een
aantal woont er intussen.
Ook woontoren I is al maanden
op hoogte, toren III (die tegen par
keergarage Scheldeplein) bereikte
enkele weken terug met de afwer-
Hijskraan
De enorme hijskraan, die de Vlis
singse binnenstad lange tijd domi
neerde, ruimde het veld omdat er
niet langer ‘buitenshuis’ op grote
hoogte hoeft worden gewerkt. Na
het volstromen van Dok II moeten
die van I en III nog een paar weken
tot een paar maanden wachten.
WVO Zorg laat binnenkort weten
welke huurders zijn uitverkoren
voor een appartement in Dok I, de
flat het dichtst bij woonzorgcen
trum Scheldehof
tuurlijk, dat wil iedereen; maar dat
wil niet zeggen dat dat altijd gaat.
De Kop van het Dok is verbonden
met woonzorgcentrum Scheldehof.
Ideaal.”
keurige mensen veel op geragd. Nu
hebben we een tweedehandsje op
de kop kunnen tikken.”
De kring met stoelen raakt goed
bezet. Gitaardocent Dick de Ko-
ning, die ook wel eens voorgaat,
komt ook langs en geeft Betsie (sa
men met Alex) deze zaterdag de
voorganger, een knuffel. Jozien Ver-
heijen is eindelijk overstag gegaan
om mee te zingen. „Agaath woont
bij mij in de buurt. Kom nu mee
zingen, zegt ze vaak. Nou daar gaan
we dan.” De teksten van de liedjes
sluiten opvallend goed aan op de
omgeving. Wanneer het gelegen
heidskoor ‘Komt allen tezamen’
aanheft, loopt een vrouw nog naar
een lege stoel in de kring. Ze krijgt
heb ik bij het begin van het jaar al
tijd een overleg met slechts een en
kel vergaderpunt: ergernissen en
complimenten. Daarna delen we de
zaterdagmiddagen in. Toen ik een
piano nodig had, kreeg ik er vier
aangeboden. Voor de laatste wilde
de pianostemmer niet meer ko
men. Tijdens het wachten in het
zorgcentrum wordt er door wille-
Een dik kwartier voor aanvang stie
felt Laura Poot (81) binnen aan de
arm van haar begeleider Janneke
van Damme uit Ouwerkerk. „Wij
zijn lekker de eerste”, roept Laura
uit. Ze glundert. Zeker na het com
pliment van organisator Agaath van
Zeventer (70). „Jullie zijn engelen
uit de hemel.” Na het uitrekken van
de jassen, in de centrale hal van het
zorgcentrum in Zierikzee is het
lekker warm, vertellen Laura en
Janneke en later Agaath over dit bij
zondere evenement.
„Laura woont begeleid in Borren
damme. Vanuit haar huisje erop uit
trekken, vindt ze heerlijk. Als we
samen in de stad lopen haken we
eikaars armen in en zingen we een
liedje over een ondergrondse mol”,
aldus Janneke. Ze doen het samen
even voor. Het liedje eindigt dat de
mol altijd maar een brilletje op
moet zetten. „Wij zijn allebei een
beetje gek”, lacht Laura. Janneke,
serieuzer: „Ik kom altijd mee met
het zingen. Ik word blij om haar blij
te zien. Nu is ze in haar element.
Zingen doet haar goed. Ze heeft
zoons in Amsterdam en Amerika,
die komen niet even voor dit naar
Zeeland toe.”
menterende moeder. Samen zin
gen, daar haalde ze nog plezier uit.
Ik beloofde haar dat ik altijd zou
blijven zingen met een koor. Ze zei,
waar ze ook was, altijd mee te zin
gen. Nu ze dood is voel ik tijdens
het zingen haar aanwezigheid.”
drie verdiepingen van het kolossale
woongebouw - werken bouwvak
kers, kantoor- en woninginrichters
de komende maanden druk door.
In die plint van de Kop van het Dok
(de naam van het gebouw is in een
iets andere kleur baksteen te lezen)
komen onder meer een fietsenstal
ling, een thuiszorgpost, een fysio-
therapiepraktijk en zeven stadswo
ningen.
Tegelijk met die werkzaamheden
pakken stratenmakers en hoveniers
de omgeving rond de woontorens
aan, want ook De Helling krijgt een
heel nieuw aangezicht met zitjes,
perkjes, groen en een openlucht
theater.
van Agaath direct een muziekmap
in haar handen gedrukt.’
Wanneer Hans Verboom, met zijn
medicijnen onder zijn arm, naar
buiten loopt, hoort hij gezang.
Nieuwsgierig vraagt hij zich af wie
er zo mooi zingen. „Of ik zelf ook
kan zingen. Nee, helemaal niet.
Maar dit is wel heel leuk.” Ook apo-
theekmedewerker Babette Ista kan
het spontane gezang zeker waarde
ren. „Ze komen vaker met de mede
deling: we gaan weer zingen. Ik
vind het wel gezellig. De decem
bermaand is in onze apotheek
hamstertijd. Mensen maken hun
eigen risico nog op. Druk, maar ge
zellig. Door het zingen hoef ik bij
ons de radio niet aan te zetten.”
Dementerende moeder
Elke eerste zaterdagmiddag van de
maand is het bij Borrendamme zin
gen geblazen. Met dank aan Agaath
van Zeventer van pop-up-koor
Maandag-Wasdagkoor. Elke keer
met een andere dirigent, maar altijd
met het plan oude mensen te ple
zieren. Dit weekend staan Sinter
klaas- en Kerstliedjes op het reper
toire. „Ik ben dit vijf jaar geleden
gestart. Dat kwam door mijn de-
Bremmers is geen geboren
Zeeuwse, maar woonde de laatste
jaren in het buitengebied van
Noordgouwe. „Altijd met plezier
gewoond, maar nu we wat ouder
worden, is een beetje reuring pret
tig. Die vinden we in Vlissingen.”
Als voormalig zorgmedewerker
weet Paula (71) hoe belangrijk de
nabijheid van zorg is. „Je moet zo
lang mogelijk thuis wonen. Ja na-
'V
‘Zingen doet haar goed
VLISSINGEN
- Laura Poot (81) over haarzelf
en begeleider Janneke
Paula Bremmers verhuist dins
dag pas naar een appartement
op de vijfde verdieping. Maar ze
weet nu al zeker dat ze de Kop
van het Dok in Vlissingen ‘alleen
tussen een paar plankjes’ ver
laat.
- Paula Bremmers, bewoonster
appartement Dok II
Gerrit van Loon
Zierikzee
- René Hoonhorst
Pop-up-koor Maandag Wasdag maakte het zaterdagmiddag met Sinterklaas- en Kerstliedjes simpelweg gezellig voor oudere en gehandi
capte mensen, foto sandra schimmelpennink
PM MAANDAG 5 DECEMBER 2022
I
