M u Hofje aan de Heereweg in Noordgouwe 5 Het bekende recept, rust en ruimte, trok zes stellen naar Noordgouwe. En toch zitten ze nu redelijk dicht bij elkaar op een boerenhof. Een woongemeenschap of ‘gewoon’ buren? Wij logeerden hier zo vaak dat we tegen elkaar zeiden: zouden we niet beter hier gaan wonen zo het weiland in. Anco: „De schapen liepen letterlijk achter ons huis, maar ze zijn er gaan bouwen.” Weg uit zicht dus en ze wilden wat anders. Marianne: „Rustiger, maar niet al- Gezamenlijk bezit Ze kenden elkaar niet, op Moniek en Patrick en het andere Zierikzeese stel na. Die waren al buren toen ze nog in Zierikzee woonden. Maar verder zit ten ze allemaal in hetzelfde schuitje: samen moesten ze twee jaar wachten tot hun nieuwe huis klaar was en sa men moeten ze er met elkaar uit zien te komen wat te doen met hun geza menlijke bezit. Want de poort, de dreef, een grasveld, de lantaarnpalen en de nog te planten hagen en bomen moeten de bewoners straks zelf gaan onderhouden. „Een soort vereniging van eigenaren”, noemt An het. En omdat er nog geen oude bewoners waren, kunnen ze zelf bepalen wat ze ervan willen maken qua omgangs vormen. Bij Patrick en Moniek stond in Zie rikzee de deur al open voor iedereen die even een praatje wilde maken. Die gewoonte trekken ze door in Noordgouwe. „Wij hebben nooit echt behoefte aan privacy gehad. Nu nog niet. Wij zijn van het delen. Als iemand geen eten in huis heeft en wij wel, kun je zo wat krijgen”, zegt Patrick. Maar dat moet dan wel spon taan gaan. „Niet van volgende week op die dag en dat tijdstip.” Als hun nieuwe buren er ook zo in staan vin den ze dat prima, zo niet: ook goed. Met hun directe buren in de twee-onder-eenkapper, Bjorn en Jo- Hier zwaaien mensen altijd als je langsloopt, ook al kennen ze je niet, echtte leuk -An Vestingstadje „We hebben deze plek mede om Zie rikzee uitgekozen”, zegt Marianne, „het doet ons aan Dokkum denken, ook een oud vestingstadje. Daar komt Anco oorspronkelijk vandaan en ik uit Gouda.” Dat Noordgouwe geen winkels heeft, vinden ze niet erg. „We zitten hier zeven minuten van de stad vandaan en die heeft alle faci liteiten die we nodig hebben”, zegt Marianne. Ze woonden hiervoor prachtig in Berkel en Rodenrijs, aan de rand van een woonwijk, en keken leen, en op acceptabele reisafstand van mijn cesaroefentherapiepraktijk in Rhoon.” Voor Anco had het niet stil genoeg kunnen zijn. „Ik had wel naar Scandinavië gewild.” Zijn vrouw zag het niet zitten om afgele gen te gaan wonen. „Anco is ook wel- eens een weekje weg voor zijn werk. Dan zit ik daar helemaal alleen.” Dat zijn ze nu in elk geval niet. „Iedereen komt hier voor de rust, maar het is wel fijn dat je op elkaar kunt terug vallen als het nodig is”, zegt Mari anne. Bij dertigers als Björn en Jorinda zou je misschien een andere keuze verwachten. Maar zij wilden ook weg uit de drukte van de stad, in hun ge val Bergen op Zoom. „Rust en ruimte, daar ging het om”, zegt Björn. Ze kennen het eiland al aardig. „Mijn broer woont in Dreischor en mijn moeder in Ouwerkerk”, zegt Björn. Ze genieten nu al van de om- rinda, is die spontaniteit er al. „We drinken ‘s morgens al vaak even kof fie samen”, zegt Patrick. „En dat is de koffiebar”, wijst Moniek naar de wo ning van Jeanne en Theo, die iets ver der haaks op die van hen staat. De sfeer is vooralsnog ruim een maand na de oplevering goed in het hof. An en Bob wonen in wat de boe renwoning moet voorstellen. De an deren wonen in de schuren. Met dat idee is het project gebouwd. Zij had den al langere tijd de wens om lande lijk te gaan wonen. Ze komen uit Hoogvliet, bij Rotterdam. „Het is daar druk, hectisch”, zegt An. „We wilden ook weg vanwege de mentali teit van de mensen daar”, zegt Bob. An: „Hier zwaaien mensen altijd naar je als je langsloopt, ook al kennen ze je niet, echt té leuk.” Dat is Marianne ook gelijk opgevallen: „Het vooroor deel over de stugge Zeeuw vind ik niet van toepassing, dat had ik niet verwacht. In het westen is men veel solitairder en oppervlakkiger. Als ze hier een praatje met je maken, zijn mensen echt geïnteresseerd.” Frisse buitenlucht Jeanne en Theo hebben als rasechte Rotterdammers gelijk een klik met An en Bob en toch zijn zij al een poosje Zeeuwen te noemen. „Wij lo geerden zo vaak bij vrienden in Zon- nemaire en vonden het hier zo fijn, dat we tegen elkaar zeiden: zouden we niet beter hier gaan wonen?” Dat idee kwam in een stroomversnelling toen Theo met corona in het zieken huis belandde. De frisse buitenlucht in Zeeland doet hem goed. De laatste anderhalf jaar huurden ze een huis in Brouwershaven, als overbrugging, want het bouwproject duurde twee jaar. „We vielen voor het idee van een boerenerf en dat het opgaat in de om geving”, zegt Theo. Ook houden hij en Jeanne van mensen om zich heen. Niet zoals in Brouwershaven. „Dat is te toeristisch”, zegt Theo. „Wij zijn heel sociaal, maar het is niet nodig dat de anderen dat ook zijn. We heb ben wel leuk contact met de buren en hopen dat het een fijne community wordt”, zegt Jeanne. „We zeggen de hele dag tegen elkaar: mooi hé die wolken, mooi hé die zon. We hadden een appartement aan de Maas. Daar zagen we ook de ondergaande zon, maar hier is het zicht veel breder, met een groter kleurenpalet.” geving, de damhertjes die elke dag staan te grazen bij de Kakkersweel, iets verderop. En Jorinda droomt al van geitjes en kippen in hun grote tuin en mooie wandelingen met hun entlebucher sennenhond Dasco. Ook zij werken buiten het eiland, Jorinde in Hoogerheide en Björn in Gouda. „Dat is goed te doen”, vindt Björn. llemaal komen ze (oor- JBHk spronkelijk) uit de stad: de bewoners van de zes kersvers opgeleverde woningen aan de Hee reweg. Twee vrijstaande en vier twee-onder-eenkappers vormen daar een boerenhof op de piekwaar voor heen varkens- en koeienstallen ston den. Het is net geen kilometer buiten de bebouwde kom van Noordgouwe, maar in dat dorp zijn geen voorzie ningen meer, op hotel-restaurant Van der Weijde na. Het heeft Anco (55) en Marianne Hoekstra (49), Jeanne Wessels (69) en Theo van Duijl (68), Moniek (55) en Patrick Veenendaal (52), Bob (48) en An (45), Björn (33) en Jorinda Aardoom (31) en nog een stel uit Zierikzee niet te gengehouden om ‘in de polder’ te gaan wonen. SD WOENSDAG 24 AUGUSTUS 2022 Deze mensen wilden buiten wonen, maar toch niet alleen - Jeanne en Theo De bewoners van het hofje met zes wo ningen aan de Heere weg in Noordgouwe. FOTO MARIEKE MANDEMAKER Valeska Nastaly Noordgouwe I

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2022 | | pagina 45