,nrcciL
fiench
Met ieder boek
worden we beter
Schrijven heeft ons huwelijk goed gedaan
De wereld heeft meer lezers nodig
NICCI GERRARD (63) en SEAN FRENCH (62) vieren dit jaar hun
25-jarig jubileum als schrijversduo Nicci French. Voor Mezza reageren ze op
drie stellingen. 'We zitten echt niet de hele dag hand in hand te schrijven.'
SEAN: 'Met elk boek ontdekken we
iets nieuws, dat wel. Het heeft geen
zin door te gaan als je niet op een
of andere manier beter wordt.'
NICCI: 'Als we met ieder boek
hadden gedacht dat we een beetje
slechter werden, hadden we
moeten stoppen. Met boeken is
het net als met kinderen: je kunt
ze niet vergelijken. Een van de
dingen die Sean en ik elkaar
hebben beloofd: dat we proberen
de lol erin te houden. Als lezer
denk je na een goed boek dat je
nog zo'n boek wil lezen, als schrij
ver denk je dat je nog zo'n boek
moet schrijven, zeker als het een
succes is. Maar dat is niet zo.
Een groot deel van schrijven is
experimenteren, nieuwe vormen,
nieuwe stijlen, verschillende
thema's. Het is een schrijfspier
die je telkens sterker maakt.'
SEAN: 'De gunst is een goed voor
beeld. Is het beter dan ons vijfde
boek? Dat weet ik niet, maar wat
ik wel weet, is dat Nicci en ik het
al jarenlang hadden over de vraag:
als iemand ooit iets voor je heeft
gedaan dat het daglicht niet kon
verdragen en die persoon vraagt
iets terug, in hoeverre ben je dat
dan verplicht? En wat als dat iets
is waar je niet achter staat? Daar
wilden we over schrijven, maar
we vonden de juiste manier niet.
Afgelopen jaar wél. Dat is die ont
wikkeling als schrijver. Als ik naar
onze boeken kijk, zie ik ons leven.
Ze laten zien hoe wij door het
leven zijn gegaan en hoe we ons
in verschillende periodes hebben
ontwikkeld. Een beetje als jaar
ringen op een boom.'
NICCI: 'We kunnen niet uitproberen
hoe ons huwelijk was geweest als we
elke dag naar kantoor waren gegaan
en elkaar daar 's avonds over hadden
verteld. Maar samen schrijven is voor
ons wel een vertrouwde en intieme
manier om getrouwd te zijn. We heb
ben zoveel tijd samen doorgebracht,
zoveel gepraat.'
SEAN: 'Veel van onze gesprekken gaan
over: wat zou je dan als dit, hoe zou je
reageren als dat. Het is echt plezierig
dat we dit samen kunnen doen.'
NICCI: 'Kijk, het is ook niet zo dat
we de hele dag hand in hand zitten te
schrijven. We schrijven sowieso allebei
apart en nemen het dan van elkaar
over. En er zijn ook dagen dat ik niet
zou beweren dat schrijven ons huwelijk
verbetert, en dat we vooral bij elkaar
uit de buurt moeten blijven. We discus
siëren regelmatig over van alles, zeker
in de fase dat er nog geen woord op
papier staat. Maar dat is goed, we praten,
praten, praten tot we het beste verhaal
hebben. Ik denk dat ik Sean nu ken op
een manier waarop ik hem niet had
leren kennen als we geen schrijvers
waren geweest. De menselijke geest
is een eindeloos labyrint en ik ben
geneigd te denken dat hoe meer je
iemand leert kennen, hoe groter het
mysterie van die geest wordt. Je zou
denken dat ik inmiddels wel weet wat
Sean gaat zeggen als we de details van
een verhaal bespreken, maar toch word
ik dan weer verrast. Met de jaren worden
we juist minder voorspelbaar voor elkaar.'
SEAN: 'Als ik in de trein een jong
iemand een boek zie lezen, dan maakt
me dat gelukkig, het ontroert me
zelfs. Lezen is de beste manier om
een ander te gaan begrijpen. Wij zijn
ook dol op films, dol op muziek, maar
niets zet je op zo'n manier aan het
denken als een boek. Het blijft fasci
nerend dat je door een boek open te
slaan, kan rondkijken in iemands
hoofd en iemands verbeelding.'
NICCI: 'Het baart me zorgen dat
zoveel mensen niet lezen. Daarmee
laat je zo'n mooie manier liggen om
meer begrip te krijgen voor anderen.
In een wereld die steeds meer uit
tegenstellingen lijkt te bestaan, geloof
ik echt dat lezen het verschil kan
maken. Een boek kan je ook aan het
twijfelen brengen, en ik ben dol op
twijfel. Er gaat zoveel kracht van uit.
Pas als je toegeeft dat je iets niet
precies weet, sta je open voor wat
een ander zegt.'
SEAN: 'Wij hebben thuis een muur
met allemaal tekeningen van lezende
vrouwen. Nicci heeft die bij elkaar
gezocht. Dat is een mooi symbool
voor hoe lezen je helpt te ontsnap
pen. Vroeger mochten rijkere vrou
wen niet werken en niet uitgaan,
dankzij boeken kwamen ze toch
ergens anders dan in hun eigen huis.'
NICCI: 'We hebben avonturen nodig
in ons leven. Na zoveel jaar als
schrijver en als lezer, weet ik één
ding zeker: het mooiste avontuur,
dat beleef je in je hoofd.'
DE GUNST
MEZZA 43
De gunst
verschijnt bij
AmboAnthos
22,99
