r
voordeur om het gesprek af te
maken. Ik weet nog steeds niet
waar ik de moed vandaan haalde,
maar ik ben opgestaan en heb haar
uitgenodigd een drankje te drinken.
Tot mijn verbijstering zei ze ja. Ik
kan me herinneren dat we de hele
avond praatten en aan het einde
van de avond was ik hopeloos
verliefd. Toen besefte ik dat ik
héél erg mijn best moest doen
daar iets van te maken, haar niet
te verliezen, dit niet te verpesten.
En op gegeven moment, een tijdje
later, merkte ik dat zij problemen
had met mijn drankgebruik.'
'In die tijd beschouwde ik dat zelf
niet als een probleem. Dat was het
wel, maar ik was nog niet zo ver
dat voor mijzelf toe te geven. Op
een gegeven moment besefte ik
dat ik moest kiezen tussen de
drank en haar. Het was moeilijk
om niet te drinken, maar
tegelijkertijd: het zou ontzet
tend zwak zijn zo'n vrouw te
laten lopen voor drank. Dat
gevoel, die zekerheid dat ik
haar niet moest laten lopen,
wat het offer ook was... Dat
is het gevoel waar je naar
vraagt.'
'Over haar zou ik héél lang
kunnen praten. Wat ik
bewonder, is dat ze militant
altruïstisch is. Ze heeft veel
oog voor de ander. Dat is een
van de vele dingen die ik van
haar zou moeten leren. Een
ander ding dat echt heel
bijzonder is, wat ik nog nooit
eerder heb meegemaakt, is
dat we ons altijd amuseren.
Onder alle omstandigheden.
Dat we altijd lol hebben.'
Je bewondert haar militante
altruïsme. Heb je daar inmid
dels iets van opgestoken?
'Ja! Ik probeer wat aardiger
te zijn.'
'Nou, ik ben op zich heel
aardig. Dat is niet zo moeilijk.
Het is meer een kwestie van
attent zijn. Dat je snapt
wanneer je iets voor een
ander kunt doen. Als iemand
mij iets vraagt: zou je iets
voor me kunnen doen, dan
doe ik dat, dat is geen kunst.
De kunst is dat ik het in de gaten heb voordat
iemand me het vraagt.'
'Italianen zijn wel aardiger dan Nederlanders,
dat klopt. Hoffelijk. Wij hebben in Nederland
een Angelsaksische succescultuur. Succes is
een keuze hè, in het neoliberale systeem gaat
het erom te winnen, ten koste van anderen.
We zijn allemaal ondernemers van ons eigen
leven en een altruïstische ondernemer is een
slechte ondernemer. Italië is anders. Toen
MEZZA 17
En jij zelf ook.
Volgens mij kun je uren over
haar praten. Ze kwam als
Clio al uitgebreid langs in
Grand Hotel Europa. Wat is
er zo leuk aan Stella?
Vind je het moeilijk aardig te
doen?
Is dat misschien Italiaans, om maar een heel
generalistische vraag te stellen?
