m v fn€J2^t "Partij \#<A ^ie/ert L A MA, 19 'Als ik als burger mag kiezen tussen een coalitie van twee of zes partijen, kies ik voor zes, hoor' 'De duur van een formatie is een indicator die iets zegt over de bestuurbaarheid' nog altijd: „Ik had gehoopt dat onze coalitie hier op het Binnen hof ook had gewerkt met zo'n be knopte agenda, daar was ook even sprake van, maar het liep anders. In Leiden bleek het een breekijzer voor de coalitie om echt werk te maken van langslepende dossiers: plannen voor parkeergarages en het singelpark kwamen eindelijk van de grond. Eerdere colleges hadden daar soms dertig of veer tig jaar over geruzied. Ja, het kost vooraf meer energie, maar het be taalt zich uit." Toch beschouwt lang niet ie dereen zo'n akkoord als een won dermiddel voor alle problemen. Burgemeester Gerritsen van Al melo gelooft niet dat zo'n pro gramma in zijn stad werkt: ,,In een raad met vier of vijf partijen zou het kunnen denk ik, maar met veertien of vijftien fracties ga je al snel scherpe keuzes mijden om maar een gezamenlijk stuk te kunnen maken. Je moet juist scherpe keuzes durven maken." Het is ook niet alleen maar kom mer en kwel rond die versplinte ring, zegt Joris Wijsmuller, voor malig raadsnestor van de Haagse lokale politiek. Zijn Haagse Stads partij kwam midden jaren 90 met één zetel in de gemeenteraad die vooral werd gedomineerd door VVD en PvdA, vaak voor een meerderheidscoalitie aangevuld met een derde partij. ,,Dat machts blok van VVD en PvdA deelde vanaf begin jaren 90 de lakens uit, met nog een bijwagen erbij voor een stevige meerderheid. Lang lukte dat met drie partijen in een college, in 2010 werden het er vier en in 2014 zelfs vijf, toen onze Stadspartij in de coalitie kwam." Bij de traditionele bestuurspar tijen kreunden wethouders dat zakendoen ingewikkeld werd met zoveel partijen. Maar inhoudelijk werden de plannen vaak beter, vindt Wijsmuller: ,,Omdat we on derling grote inhoudelijke ver schillen moesten overbruggen vonden we elkaar in bewoners participatie, meer inspraak voor Hagenaars. Zo hebben we diverse projecten echt samen met de stad gedaan. Onze ruimtevisie met bouwplannen ontstond op die manier, bewonersinitiatieven rond wonen, cultuur, horeca en duurzaamheid kregen echt de ruimte. Dat was niet gelukt zon der die politieke versplintering en de werkwijze die we kozen." John Bijl ziet eveneens een zon nige zijde aan de fragmentatie: ,,Als ik als burger mag kiezen tus sen een coalitie van twee of zes partijen kies ik voor zes, hoor. Kijk naar mijn stad Rotterdam. Daar regeerde de PvdA vroeger met nog een of twee anderen. Zij maakten een plan, dan gingen vier jaar de luiken dicht en mocht de oppositie mierenneuken. Dat noem ik geen democratie. Nu zit ten we met gemeenteraden met veel meer partijen, maar die kun nen als ze het goed doen wel de regie nemen en echt volksverte genwoordiger zijn." GO ZATERDAG 26 MAART 2022

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2022 | | pagina 67