Paspoort
7
'Het is leuk dat anderen
vinden dat zonder de
inspanningen van mijn
vrouw en ik de
binnenstad er heel
anders had uitgezien'
Hoewel de gemeente weinig om die panden
gaf, kreeg ik toestemming ze te ontmantelen."
,,Ik had al nagemeten dat de gevel van het huis
aan de Noordstraat perfect zou passen vóór
een huis aan de Molenstraat. Maar de trapge
vels van huizen aan de Kolvenierstraat lagen
jaren in de opslag. Uiteindelijk zijn ze gebruikt
voor drie pandjes aan het Plein Vier Winden
plein. Tegen de zin van een hoop onderne
mers, omdat ze op die plek destijds liever een
parkeerplaats hadden gezien."
,,In een bouwval hebben we nooit gewoond.
We verhuisden pas als een woning was geres
taureerd. Sommige pandjes werden met hulp
van een aannemer en eigen personeel redelijk
snel opgeknapt en die verhuurde ik dan. Door
de verhuur en later verkoop van het slot in
Baarland, begin jaren 70 gevolgd door het af
stoten van de winkel, hadden we wat finan
ciële armslag. Maar toen we een aantal panden
tegelijk in bezit kregen, herstelden we eerst
een huisje in de Hellebardierstraat, zodat we
ons grote huis in de Badhuisstraat konden ver
kopen. De woning in de Hellebardierstraat
was klein, maar heel knus en leuk. Verhuizing
naar dat pandje gaf wat lucht voor restauratie
van drie woningen in de Molenstraat, waaron
der een droomhuis met fraaie wenteltrappen."
,,Nee, mijn vrouw was zeker zo bevlogen als
ik. Maar na een paar jaar begon het haar tegen
te staan dat de keuken in het huis van de Mo
lenstraat onder de woonkamer lag, zodat ze de
hele dag trappen op en af moest sjouwen. Toen
hebben we daarna met veel plezier nog jaren
in de Lepelstraat gewoond, nadat ook die wo
ning in oude luister was hersteld."
,,Na de Lepelstraat hadden we wel genoeg ge
restaureerd. De stemming was - mede door de
Stichting Stadsherstel Vlissingen, die ik met
anderen oprichtte - flink veranderd en veel
meer mensen hadden belangstelling voor
bouwhistorie. Met dochter Joke heb ik in coro-
natijd eens opgeteld hoeveel huizen Klien en
ik geheel of gedeeltelijk opknapten of op een
andere plek tot leven brachten in de Vlissingse
binnenstad. Dat moeten er wel een kleine
twintig zijn."
,,Ach, ik heb geen huizen gerestaureerd om
een lintje te krijgen. Maar het is leuk dat ande
ren vinden dat zonder de inspanningen van
mijn vrouw en ik de binnenstad er heel anders
had uitgezien." Als bescheiden Friese Zeeuw
schrikt Arjen van zijn eigen conclusie en voegt
er meteen glimlachend aan toe: „Misschien
foto dirk-jan gjeltema wel veel mooier."
GO ZATERDAG 19 MAART 2022
Arjen Feenstra voor
het toenmalige
droomhuis van de
familie Feenstra in
de Molenstraat in
Vlissingen. ,,De ge
vel is historisch ver
antwoord opgetrok
ken, maar wel uit
verschillende tijds
gewrichten. Omdat
ik die kleine ruitjes
zo mooi vind."
Arjen Feenstra werd
in 1930 geboren in het
Friese Hallum. Toen
hij in 1957 trouwde
met Klien Filius, ver
huisde hij naar Vlissin
gen en begon een
elektronicazaak.
Na eerst bij wijze van
hobby een dijkhuisje
in Westkapelle en een
voormalig slot in Baar
land te hebben opge
knapt, besloot hij de
winkel van de hand te
doen om zich fulltime
bezig te houden met
opknappen, restaure
ren en geheel op
nieuw opbouwen van
panden in de Vlis-
singse binnenstad.
Voor het 'redden' van
vele historische pan
den en het bewust
maken van het belang
daarvan kreeg
Feenstra begin dit jaar
de Zilveren Vlissingse
Fles.
Arjen Feenstra heeft
vier dochters en vijf
kleinkinderen.
U had aanvankelijk nog geen idee wat u met
de geredde materialen moest?
Klopt het dat u regelmatig met het hele gezin
naar een bouwval verhuisde om dat te kun
nen opknappen?
Geen probleem om elke paar jaar te verhui
zen?
Wanneer bent u gestopt?
Blij met de officiële waardering die er met de
Zilveren Vlissingse Fles kwam?
