Jan Rot
'LIEVE BROERS EN ZUSSEN. In overleg met Daan
en de oncoloog hebben we besloten te stoppen met chemo.
Infuus V en VI komen te vervallen. Mijn lichaam redt het
niet meer. We hopen dat ik daardoor weer wat meer rust
en energie krijg.'
Ik kijk het filmpje terug, bedoeld voor de familie-app.
Ik trek nog steeds vreemd met mijn mond, en er valt een
rare stilte op zoek naar woorden. Toch maar posten, het
is niet erg als ze zien hoe het er voor staat.
Het voelt niet als een nederlaag, de kuur af te breken.
Meer zoals je op miljoenenjacht halverwege casht in
plaats van door te gaan met de kans alles te verliezen.
'Je bent sinds dat infuus meer bezig met overleven
dan met leven,' zei Daan al een paar keer. En ja, op het
podium ging het dan nog prima, maar waar ik vorig jaar
bij optredens niet eens voelde dat ik ziek was, en nog uren
vol energie zat, was ik me nu tijdens de show wel bewust
hoe ik langs de randjes moest schrapen om het twee uur
vol te houden, en stortte na afloop helemaal in elkaar.
n Laatst na een prachtige avond in Pepijn Den Haag kroop
ik net in bed of ik veerde al in paniek overeind om te
moeten kotsen van vermoeidheid, als een sporter die
veel te hard is gegaan.
Nee, op naar een volgende fase. Desnoods maar korter
5 leven. Kwalitijd boven kwantitijd.
'Het is zeker niet voor niets geweest,' zei de oncoloog ook
2 nog. 'De kuur is zo gebouwd dat je met zes keer het beste
resultaat haalt, maar we hebben zeker winst geboekt.
Waardoor u zich een pauze nu kan permitteren.'
De afspraak is snel gemaakt. Zondag 24 april is mijn uit
gestelde verjaardagsfeest in Nieuwe Luxor. De dinsdag
daarna staat een nieuwe scan gepland. Dan kijken we verder.
Behandelvrije weken. Och, wat klinkt dat lekker. Even geen
pillen. Niet naar het ziekenhuis. Even wat minder patiënt
zijn.
Wel komt de huisarts nog langs. Zuurstof, pols en longen
perfect. 'En loop nu eens twee rondjes door de kamer?'
De meting daarna geeft meteen andere cijfers. 'Zuurstof
percentage duikelt en hartslag versnelt.' Nasleep van de
longembolie. Ik weet het, de trap op en neer en per tree
groeit het gehijg. 'Blijf bewegen, maar alles kalm aan.'
Dokter wil weten hoe ik de toekomst zie.
Tja. Ik ga niet uit van een wonderbaarlijke genezing. Vorig
jaar juli werd mij nog drie maanden tot een jaar voorspeld
dus verder dan de zomer kijk ik niet. Tot die tijd wil ik
proberen nog zo leuk mogelijk te leven. Blijven doen wat
ik kan doen, want mijn werk is mijn hobby. En intussen
langzaam aftouwen, dingen regelen.
En verder niet te veel stilstaan bij het drama. We willen
allemaal gezond tachtig worden, maar zo gaat het niet.
En met verdriet of boosheid kan ik niks.
'Alles komt zoals het wezen moet,' zei oma dan. Of zoals
de Romeinen riepen: Amorfati, heb uw lot lief. Wat er ook
gebeurt.
Muzikant Jan Rot (64) is getrouwd met Daan (46). Ze hebben vier kinderen: dochters Elvis (20) en Maantje Piet (10)
en zoons Rover (16) en Wolf (13). In juli hoorde hij dat hij ongeneeslijk ziek is.
Behandelvrije
weken, och
wat klinkt
dat lekker
40
