Een paar jaar geleden verveelde
hij zich geregeld, vooral 's middags
als hij klaar was met zijn huiswerk.
Een instrument leren spelen, dat
leek hem wel wat. Tot grote verras
sing van zijn ouders, trouwens.
En aangezien hij van Schotse folk
muziek houdt - nog meer van metal
trouwens - werd het de doedelzak.
De aardigheid zit 'm in het Keltische
sfeertje eromheen, de verhalen, de
mythen - hij wil straks niet voor
niets Grieks en Latijn studeren.
Het is geen makkie, spelen op zo'n
doedelzak. Op je schouder heb je
de drones, drie pijpen voor de
grondtonen, en dan nog een hele
zak onder je arm. Je moet via de
blaaspijp zorgen dat er constant
voldoende lucht in de zak blijft. Met
de chanter - het onderste pijpje dat
op een blokfluit lijkt - speel je de
melodie. Dat zijn veel handelingen
tegelijkertijd.
Sinds augustus 2020 krijgt Javan
les van Annemieke van Doeburg uit
Borculo, vanwege corona voorname
lijk online. Onlangs heeft hij een
eigen, best dure set aangeschaft,
dus voorlopig gaat hij zeker door.
Hij steekt er veel tijd en moeite
in, het geeft een groot gevoel van
voldoening als een tune lukt. Het
is geweldig iets te kunnen wat bijna
niemand kan.
Omdat JAVAN KASSENAAR (18)
uit Zutphen zich verveelde op
het gymnasium besloot hij zich
op de doedelzak te storten.
HIJ HEEFT ALTIJD IETS
omhanden. Ook tijdens zijn examen
jaar op het gymnasium werkt Javan
drie avonden per week als leiding
gevende bij New York Pizza. Daar
naast doet hij aan volleybal: twee
trainingen met zijn team, plus
eentje die hij zelf geeft aan een
groepje jonge meiden. En de wed
strijden, natuurlijk.
