'De arts stak
zijn hoofd door
de gordijnen:
Harry, het is toch
kanker, en het is
ongeneeslijk'
het als een formaliteit zagen. We
hebben twee kinderen: Gila, die
drie zonen heeft. En Daan, die in
Los Angeles woont en een dochter
heeft die net één is geworden.
En dan is er Yvonne, natuurlijk.
We leiden een dynamisch leven,
reizen veel en doen veel samen.'
Wat hoop je dat je je kinderen
en je kleinkinderen hebt mee
gegeven?
'Zorg goed voor je omgeving, lees
de krant, verbeter de wereld zoveel
je kunt. Vergeet vooral niet de dag
te plukken en stort je niet in een
baan die je klote vindt, omdat je
later rijk wilt zijn. En verder erven ze vooral
een hoop Harry-kistjes.'
'Nadat ze een gruwelijke oorlog hadden over
leefd. Mijn vader Max verloor zijn vrouw en
baby in Auschwitz, mijn moeder Bertine haar
partner Harry. Het is een wonder dat ze erin
zijn geslaagd drie jaar na de oorlog een nieuw
leven te beginnen en mijn broer Micha en mij
ook nog harmonieus op te voeden. Er werd wel
over de oorlog gesproken thuis, maar zodra
het te diep ging zei mijn vader: ik ga even een
eitje bakken. In 2002, heb ik mijn vader mee
genomen op een treinreis van Johannesburg
naar Kaapstad. Vier dagen onder elkaar. Daar
sprak hij voor het eerst over de details van de
oorlog. Ik heb het gefilmd. Het
leerde me over de bovenmenselijke
kracht om dit soort dingen te
kunnen overleven zonder gek te
worden.'
'We luisterden iedere dag naar het
nieuws, lazen van jongs af aan de
krant. Verbeter de wereld, begin bij
jezelf, was hun motto. Ze leerden
ons ook dat kritisch praten over
Israël natuurlijk niet hetzelfde is
als antisemitisme. Dat neemt niet
iedereen me in dank af.'
Hoe kijk je naar de komende tijd?
Zijn er dingen die je nog wilt doen?
'Nee. Of nou ja, ik wil nog leven.
Carpe diem. Met Yvonne, familie,
vrienden. Toen ik anderhalf jaar
geleden mijn zoon vertelde dat
ik ziek ben, vroeg hij: heb je een
bucketlist? Maar ik heb mijn hele
leven al gedaan wat ik wilde. Als
ik naar Japan wilde, ging ik naar
Japan. En als ik iets wilde maken,
maakte ik het. Dat is een voordeel
van geld hebben.'
'A Whiter Shade of Pale van Procol
Harum. Ik krijg kippenvel van dat
nummer, en het past nu het best
bij mijn gevoel. Een prachtige
combinatie van klassiek en pop.'
EEN PAAR UUR na het interview
mailt De Winter. 'Nou, alsof de
duvel ermee speelt, dit bericht
komt nu binnen: Procol Harum-
voorman Gary Brooker (76) over
leden aan kanker. Typed with one
finger on my iPhone - Harry.'
MEZZA 33
Jouw ouders werden 92 en 94.
Jullie waren een links gezin. Kreeg
je dat politieke en maatschappelijke
engagement mee van je ouders?
Als dit interview voor Wintertijd was
geweest, met welk nummer zouden
we dan afsluiten?
