Wat zeg ik als iemand
gemeen doet over
mijn huisdieren?
Hoe maak ik duidelijk
dat ze van haar verlof
moet gaan genieten?
I
ZOALS VEEL MENSEN heb ik (vrouw)
een aantal huisdieren. Nu zorg ik voor
een bepaald type dier (cavia) dat een
bepaald type mens (man) kennelijk zó
lachwekkend vindt dat hij er opmer
kingen over meent te moeten maken
in de trant van: 'Wist je dat ze die in
Peru op de barbecue leggen?' Of, als
ik vertel over een dierenartsbezoek:
'Zijn die beesten nou nog niet dood?'
Ben ik overgevoelig als dit soort
opmerkingen mij kwetst? En waarom
zeggen mensen zulke dingen?
MET EEN VRIEND KWAM IK VROEGER regelmatig in een
café. Aan de stamtafel zat iemand die mijn vriend steeds
begon af te katten: 'Hé klojo, hoe is het met dat lelijke
meissie van je?' Of: 'Daar is de onze armoedzaaier, werk
je nog steeds op dat suffe kantoor, beste jongen?' Op zeker
ogenblik vroeg ik mijn vriend: 'Waarom pik je dat toch?
Geef die kerel eens lik op stuk.' Zijn antwoord vergeet ik nooit:
'Waarom zou ik me tot zijn niveau verlagen?'
Natuurlijk kunt u ook wel leuk gaan wezen: 'Ik leg liever jou op
de barbecue.' Of: 'Moet je niet terug naar je verzorgingshuis?'
Maar waarom zou u? Niet uw stijl, lijkt me. Niet uw niveau.
Goed, u had twee vragen. Ben ik overgevoelig? Nee, dat bent
u niet. Dat soort opmerkingen is heel vervelend.
Ten slotte: waarom zeggen mensen zulke dingen? Geloof me,
ze hebben niet de opzet u te kwetsen. Dat het kwetsend is,
hebben ze niet eens in de gaten. Ze zijn niet gemeen, ze zijn vaak
de eerste om u te helpen met het sjouwen van een zware koffer,
ze zijn lief voor de kinderen.
Maar ze zijn erg dom.
IK WERK BIJ een klein bedrijf in een
team van fijne collega's. Nu een van
mijn collega's met zwangerschaps
verlof is, blijft zij zich vanaf de zijlijn
bemoeien met ons werk. Ze pakt
zelfs zonder overleg taken op in de
veronderstelling dat ze ons een last
van de schouders neemt. Hoe maak
ik haar, zonder haar te kwetsen,
duidelijk dat ze vooral van haar
verlof moet gaan genieten?
NATUURLIJK WIL IK IETS voor u bedenken. Bijvoorbeeld:
'Lieve Ankie, we voelen ons schuldig dat je nog steeds mee
helpt hier. Superlief natuurlijk. Maar het geeft ons een beetje
het gevoel dat we tekortschieten en we redden het gelukkig
best. Dus geniet jij maar van de baby, wat een wolk is dat
kind, dan houden wij de boel hier overeind tot je terug bent.'
Andere mogelijkheid: 'Dag Ankie, heel fijn dat je nog meehelpt. Maar
je weet hoe het is op de zaak: iedere dag is weer anders. Dus het houdt
erg op je steeds bij te praten. Laat ons de vinger hier maar aan de pols
houden. Huilt de baby 's nachts nog steeds zo veel? Sterkte hoor!'
Laatste mogelijkheid: 'Ankie, we weten dat je altijd het naadje van
de kous wil weten. Maar eerlijk gezegd ergeren we ons blind aan dat
regelnichten van je. Niet op werkoverleg, maar ons even vertellen hoe
het moet. Stop er in 's hemelsnaam mee want het is zonder jou al druk
genoeg hier. Overigens, als ik jou was zou ik met de kleine toch eens
naar zuigelingenzorg gaan.'
Overigens, beste inzendster, ik geloof niet dat de dame met verlof uw
favoriete collega is. Dat heb ik u met mijn antwoord hopelijk duidelijk
gemaakt zonder u te kwetsen.
28
-* Heb je een prangende kwestie die je Joost Prinsen wilt voorleggen? Mail dan naar joostweethet@dpgmedia.nl
Wijsheid komt met de jaren. Omdat acteur Joost Prinsen (79) al een eind op weg is, beantwoordt hij uw vragen.
z>
I
LU
I
cc
I
co
