Marian begon een bruidsboetiek in de garage
l
7
c Ontwikkelaar Jan Riemens: 'Mijn moeder bracht me op dit pad'
Wat doen we met de
oude meestoof? Dertig
jaar geleden was het al
een discussie in
Wilhelminadorp. Nu
krijgt het gebouw
eindelijk een
bestemming.
Aan het begin van de jaren 90
dreigde de meestoof te worden ge
sloopt. Het gebouw was toen eigen
dom van Koninklijke Maatschap de
Wilhelminapolder, maar die wilde
er vanaf. Allerlei opties om sloop te
voorkomen, passeerden de revue.
Het vestigen van een landbouw
museum in het pand bleek veel te
duur. Even werd zelfs overwogen
om het gebouw te verplaatsen naar
de Hollandse Hoeve in Goes. Het
was tenslotte al eens eerder steen
voor steen afgebroken en verplaatst,
want de meestoof stond oorspron
kelijk in Middelburg, waar hij rond
1790 is gebouwd. In de jaren 90
kwam ook het idee om er woningen
in te huisvesten al eens voorbij.
Horecamagnaat
In 2004 leek de uit Zeeland afkom
stige horecamagnaat Won Yip de
reddende engel te worden. Het ge
bouw, waar in het verleden de ge
oogste meekrap werd verwerkt tot
rode verfstof, kwam in zijn handen.
Eerst overwoog hij er te gaan wo
nen, maar later besloot hij er een
woonzorgcomplex van te maken.
Toch is het niet Won Yip die het
pand momenteel laat verbouwen,
maar ontwikkelaar Jan Riemens.
,,Mijn moeder woont in 's-Heer
Hendrikskinderen en zag het wel
zitten om er te gaan wonen'', legt
die laatste uit. ,,Ze was de eerste die
zich inschreef toen het plan van
Won Yip naar buiten kwam, maar
uiteindelijk is dat verzand. Nou
woon ik net als Won Yip in Amster-
Tot een paar weken geleden was die
garage nog gewoon een garage. Met
auto's en een werkbank. Die heb
ben inmiddels plaatsgemaakt voor
een heuse bruidsboetiek met tien
tallen jurken, sluiers, oorbellen en
andere accessoires. Marians man,
zoon en oudste dochter hebben er
niet zoveel mee, maar voor haar en
drie andere dochters voelt het als
een snoepwinkel aan huis.
Marian volgde een cursus tot cou
peuse. Ze verstelde tientallen kle
dingstukken en ontdekte dat ze het
liefste werkt met 'mooie' stoffen
zoals zijde, tule, satijn en kant. Die
laatste is haar favoriet. Ze kwam op
het idee om zelf een bruidsboetiek
te beginnen. Ze koopt de jurken nu
nog in en past ze naar wens aan,
maar op termijn wil ze ze ook graag
zelf gaan ontwerpen.
Bedrijf aan huis
Tussen het idee voor een bruids
boetiek en de opening zat een
maand of negen. In coronatijd bleek
het niet gemakkelijk om op te star
ten. De meeste huwelijken konden
niet doorgaan en ook trouwbeur-
zen werden geannuleerd. Maar af
gelopen zomer was het dan zover.
Marian en twee van haar dochters
reisden afnaar een beurs in Düssel-
dorf en keken daar hun ogen uit. ,,Je
weet niet wat j e ziet. Ik was blij
dat de meiden erbij wa- it 1-
ren, want er was zo ont- lUe^aSw
zettend veel te zien.
Er zijn best wat
boetieks uit
Zeeland verdwenen
We wisten toen helemaal zeker dat
we de plannen wilden doorzetten."
Omdat ze thuis meer dan genoeg
ruimte heeft, koos Marian voor een
bedrijf aan huis. ,,Ik werk op af
spraak, dus ik kan mijn eigen tijd
indelen. Bruiden kunnen hier
ook 's avonds of op zaterdag
terecht." De eerste klant van
de familie Dekker heeft
zich al gemeld. En dat was
niet eens iemand uit het
dorp. Marian: „Er zijn de
laatste jaren best wel wat boe
tieks uit Zeeland verdwenen. Hier
in de omgeving kun je alleen nog
terecht in Oost-Souburg, Kapelle
en Krabbendijke." Nu er weer brui
loften gehouden kunnen worden,
hoopt Marian dat toekomstige brui
den ook haar weten te vinden.
Amour
Omdat Marian haar boetiek niet al
leen runt, kiest ze voor de naam
Amour, het Franse woord voor
liefde. ,,Omdat de winkel uit liefde
geboren is." De stijl laat zich niet
gemakkelijk omschrijven. Van
'prinsessenjurk' tot een strakker ex
emplaar. Met glitters of juist ge
woon een effen witte. En zit de jurk
te strak bij de billen of heb je juist
wat ruimte bij de cups? Marian
maakt ze op maat.
en de bovenwoningen een balkon.
De houten draagconstructie wordt
zoveel mogelijk behouden en blijft
zelfs goeddeels zichtbaar. Op die
manier moet het gebouw zijn ka
rakteristieke sfeer behouden.
Eerste sleutel
Vorige week is het startschot voor
de bouw gegeven. Riemens' moe
der kreeg symbolisch alvast de eer
ste sleutel overhandigd, want zij is
nog altijd van plan om straks in de
verbouwde meestoof te gaan wo
nen. De ontwikkelaar richt zich op
doelgroep 50plus, dus nadrukkelijk
ook nog op vitale mensen. Voor wie
het nodig heeft, zal er echter zorg
beschikbaar zijn. ,,Ook leggen we
domotica aan'', zegt Riemens. ,,Val-
detectie, bijvoorbeeld. Maar als ie
mand dat nog niet nodig heeft of
niet wil, hoeft het niet te worden
gebruikt. Maar het is er wel.''
Aan de achterzijde van het ge
bouw komt een paviljoen waar de
toekomstige bewoners een bak kof
fie kunnen drinken of een verjaar
dag kunnen vieren. ,,Die wordt heel
open van karakter, dus met veel
glas'', zegt Riemens. ,,Zo kun je als
bewoner altijd zien of er al mensen
zitten, wat wellicht uitnodigend
werkt om ook een bakje koffie te
gaan drinken. Dat kan het gemeen
schapsgevoel versterken.'' Bij het
gebouw komen ook twee gastenka
mers. Riemens denkt verder dat het
terrein aan de voorzijde van de
oude meestoof zich kan ontwikke
len tot een centraal dorpsplein.
,,Daar zou je bijvoorbeeld tijdens
koningsdag iets kunnen doen, maar
iets als een boerenmarkt kan ook.
Maar uiteindelijk gaat de vereni
ging van eigenaren daar straks na
tuurlijk zelf over.''
dam, dus ik heb hem gevraagd of ik
het project kon overnemen. 'Ga het
maar doen', zei hij.''
Riemens knapt met zijn Ceintu-
rion Ontwikkelings Maatschappij
vaker historische en authentieke
panden op, om ze op die manier te
bewaren voor het nageslacht.
Meestal in Amsterdam, maar nu
voor de eerste keer ook in zijn ge
boorteprovincie. Riemens is gebo
ren in Vlissingen en groeide op in
Koudekerke. In de oude meestoof,
gelegen aan het kanaal Goes-Goese
Sas, maakt hij zeventien woningen,
waar straks prijzen variërend van
537.000 tot 783.000 euro voor moe
ten worden betaald. De beneden
woningen krijgen allemaal een tuin
Aan de voorzijde
van het gebouw zou
je een boerenmarkt
kunnen houden
BE DINSDAG 8 MAART 2022
Huizen in oude meestoof
Rob Paardekam
Wilhelminadorp
GRIJPSKERKE
Zelf trouwde Marian Dekker in
'gewoon wit'. Dat ze een passie
voor bruidsjurken heeft, ont
dekte ze pas later. Midden in co-
ronatijd begon ze een bruids
boetiek, in haar garage in Grijps-
kerke.
- Marian Dekker
- Wendy de Jong
voor video zie pzc.nl/video
Impressie van hoe de oude meestoof er straks uitziet. Inzetje: De
houten draagconstructie blijft goeddeels zichtbaar. foto's ceinturion
- Jan Riemens, ontwikkelaar
