'Dit is ons huis', hoor je vaak. 'En je verdedigt je huis' 15 'De mensen hier weten wat oorlog betekent en hebben extreem geweld gekend' «53 De historicus De vrijwilliger (2) ze tegenkomen op een verder lege weg: kogelgaten in het por tier, de bestuurder is dood, door het hoofd geschoten, 'waar schijnlijk een spion'. Zo zijn er meer verhalen. Stepan Sochany uit Lviv vertelt over 'een Rus' die een explosief wilde plaatsten in de stad Brody. ,,Ze hebben hem gearresteerd." En Andriy Kuchansky overmeesterde zelf een boze, gewapende man die mensen wilde aanvallen in een centrum waar hulpgoederen worden verzameld. ,,Hij riep wat in het Russisch. Maar misschien was hij wel gewoon verward." Bij de kazerne aan de Stryis- ka-straat, vlak bij een billboard waarop met grote letters staat ge schreven 'RUSSISCH LEGER - FUCK OFF!' staat een flinke groep mannen die ook wil hel pen. Het is niet duidelijk of ze zijn opgeroepen of dat ze zelf hiernaartoe zijn gekomen. Nie mand wil praten. De enkeling die dat wel wil, wordt gecorrigeerd door een strenge soldaat. Ze staan hier met alleen een weekendtas of een rugzak. Hun gezichten staan hard en strak, ze weten waarvoor ze hier zijn en waar ze naartoe gaan. Ergens naar het oosten of zuiden, richting Kiev, Zjytomir, Odessa, Charkov of een andere frontlijn. Ook mannen die geen vech tersbazen zijn, tonen zich vastbe raden. Ze weten dat ze vanwege de algehele mobilisatie niet het land uit mogen, maar er is hele maal niemand die dat wil. Of ze willen het misschien wel, zo ver mogelijk weg met hun vrouw en kinderen, maar niemand laat het land in de steek. ,,Dit is ons huis", hoor je vaak. ,,En je verdedigt je huis. Tegen wie of wat dan ook." Ook uit het buitenland, uit Polen, Duitsland, Italië of Engeland, ko men Oekraïense mannen terug om te vechten. Velen van hen hebben in dienst gezeten, som migen zelfs nog in het leger van de Sovjet-Unie, anderen hebben nog nooit een wapen vastgehou den. Dus zie je huisvaders, kan toorklerken, vrachtwagenchauf feurs, leraren, jonge mannen en oude mannen zich klaarmaken voor een strijd op leven en dood. ,,De mensen in dit gebied weten wat oorlog betekent", zegt Sofia Dyak (foto). Ze is historica en leidt het Centrum voor Stedelijke Geschiedenis van oostelijk Cen- traal-Europa in Lviv. ,,Hier in Ga- licië hebben we bezetting gekend en extreem geweld, en we weten hoe het is als er grenzen verande ren." Neem alleen al deze stad, die ooit (en verschillende keren) in Polen lag en toen Lwów heette, maar ook onder Habsburgs bewind stond en toen was omgedoopt tot Lemberg. ,,Ook de Tweede Wereldoorlog is hier nog niemand vergeten", zegt Dyak. De Duitsers bezetten de stad van 1941 tot 1944 en hiel den er verschrikkelijk huis. Het grootste deel van de Joodse inwo ners werd gedeporteerd en ver moord door de nazi's. Een de- cennium eer der was Oe kraïne al kei hard getroffen door de collec- tivisatiedrang van kameraad Jozef Stalin. Die wilde dat de boeren al les wat ze verbouwden afstonden aan de staat, en toen de boeren dat niet wilden, werden ze niet alleen massaal gedeporteerd, maar werden ook alle graanoog sten in beslag genomen. Door deze gecreëerde hongersnood (hier Holodomor genoemd, 'ver moorden door uithongeren') stierven miljoenen mensen. Sofia Dyak had de kans om weg te gaan, maar ze is gebleven. ,,Dit is mijn thuis, ik ben hier geboren, ik ga niet weg." Ze denkt ook na over wat dat precies betekent. Ben je een held als je blijft? Ben je laf als je vertrekt? Wat is het juiste ding om te doen? En geldt dat voor iedereen? Ze heeft nog geen ant woorden. De werkelijkheid is op dit moment niet zo eenvoudig. Inmiddels is een deel van haar kantoor in het centrum van de stad omgebouwd tot opvang ruimte voor vluchtelingen. Zij en haar medewerkers doen daar naast hun best om zoveel moge lijk van de huidige situatie te do cumenteren, voor later, om van te leren. ,,We spreken mensen, tekenen hun verhalen op, maken foto's. Al is dat laatste lastig, want dat staat soms erg verdacht." Opmerkelijk: ze hoopt dat het Oekraïense leger fatsoenlijk om gaat met Russische krijgsgevan genen en gesneuvelden. ,,Die jongens hebben ook ouders, vrouwen en kinderen. Waarom zou je zelf niet proberen de we reld een beetje beter te maken? We kunnen wel wat normen en waarden gebruiken." GO ZATERDAG 5 MAART 2022 1. Vrijwilligers in Lviv zijn in een bibliotheek bezig camouflagenet- ten te maken voor het Oekraïense leger. 2. Medewerkers van de gemeente halen brokstukken uit een gebom bardeerd huis in Yasynuvata, in de regio Donetsk. 3. Oudere inwoners van Sieviero- donetsk (regio Loehansk) ver schansen zich in een schuilkelder tijdens hevige bombardementen. 4. Een gelovige bidt in de Peter en Pauluskerk in Lviv. 5. Vrijwilligers sorteren voedsel dat via donaties is binnengekomen, terwijl president Volodimir Zelen- ski op de televisie een verklaring aflegt. 6. In een theater in Lviv, dat nu dient als opvangplek voor vluchte lingen, kijken mensen naar het laatste nieuws. FOTO'S AFP REUTERS, AP

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2022 | | pagina 63