Jan Rot
En ineens mochten we weer optreden.
Ik schrok even, want De Fransche School in Culemborg
kwam pas acht dagen na infuus IV, maar het was in twee
jaar tijd al vier keer verplaatst, en spelen is gezond.
Die middag zelf zweet ik peentjes. Net als een ouwe auto
die tweeënhalve maand niet wordt gestart, roesten ook
zangers op leeftijd door. En dan dat chemogebrek aan
energie.
Maar kom, liever dat ik op het podium besef dat ik beter
in bed had kunnen blijven, dan dat ik aftel en 's avonds
denk: hm, misschien was het toch wel gelukt.
'Wat zie je er goed uit!' prijst Laszlo als hij me aftaalt. Zo
voel ik me niet, en als ik na een kwartier bijkletsen als een
ziek kanariepietje tegen het portier in slaap sukkel, weet
hij genoeg. De opnames van die mooie documentaire
Tot de laatste snik waren van half oktober. En dan is die
laatste snik toch weer een paar maanden dichterbij.
Na de soundcheck even een opleving bij de verrukkelijke
pasta die Daan heeft meegegeven, en daarna op een bank
in de kleedkamer. Licht uit, twee dikke podiumgordijnen
als deken en nog steenkoud.
Om tien voor acht gaat de wekker, over veertig minuten
z showtime. Het optreedpak is als een harnas, het maakt
je sterker.
'Alle grenzen aan een mens voorbij, want ik weet jij bent
5 bij mij,' zing ik in opener Achtbaan en zo voelt het ook.
Zo'n zaaltje van krap honderd man, speciaal gekomen
2 voor jou, voor de meesten om nog één keer...
Zal ik ze vertellen dat ik gister en vanmorgen stiekem
mijn chemopillen heb overgeslagen? Speciaal voor Culem
borg? 'Dus als ik een dagje eerder dood ben, is dat jullie
schuld...' Ah nee, niet te veel galgenhumor.
Halverwege loopt er iemand weg, middenin een nummer,
vlak voor het podium langs. Is het niet goed? Stel ik teleur?
Maar nee, hij moest naar de wc.
'Ga maar naar je plaats, hoor,' lach ik als hij bij terugkeer
bescheiden op de trap blijft zitten. 'Ik ben allang blij dat ik
je niet had weggejaagd.'
Daar is ook geen reden toe.
Met pijn in het hart had ik me teruggetrokken als verteller/
evangelist voor de komende Mattheuspassie-tour in mijn
vertaling. Tweeëntwintig optredens in vier weken, zelfs
als je de helft er tussenuit tikte, zou het mijn ondergang
worden. Solo, met Laszlo aan mijn zijde, geeft het niks als
ik ergens haper, een nummer oversla of uit het niets een
verhaal begin.
Over singer-songwriter David Olney bijvoorbeeld, die live
tussen twee nummers door 'I'm sorry,' mompelde en z'n
ogen sloot of hij moest nadenken. Toen na een tiental
seconden de bassist hem aantikte, was-ie al dood. Leek
me vroeger geweldig romantisch, sterven op het podium.
'Maar nu ben ik elke dag weer blij dat ik extra tijd heb
gekregen. Heerlijke avond, toch?'
Staand applaus en na afloop weer een drukte van belang
bij mijn stalletje. Mijn publiek is mijn beste vriend. 'Tot
ziens of vaarwel. Het ga je goed!'
Muzikant Jan Rot (64) is getrouwd met Daan (46). Ze hebben vier kinderen: dochters Elvis (20) en Maantje Piet (10)
en zoons Rover (16) en Wolf (13). In juli hoorde hij dat hij ongeneeslijk ziek is.
Twee dikke
podiumgordijnen
als deken en no
steenkoud
40
