c Hoe een liberaal en een 'refo' elkaar vonden in de Vlissingse politiek
12
Het is alles behalve logisch: een
liberaal en een 'refo' die samen
optrekken in de plaatselijke
politiek. Maar in Vlissingen werkt
het. Tussen Tamara Vork en Lilian
Janse is zelfs een bijzondere
vriendschap ontstaan.
Het was die keer bij een
ondernemersbijeen
komst in Hotel Arion
aan de boulevard van
Vlissingen, nog niet eens
zo heel lang na de verkiezingen, dat
Tamara Vork alleen aan een tafeltje
zat en iets verderop Lilian Janse, ook
alleen aan een tafeltje. Kom erbij zit
ten, wenkte Vork, om er gelijk aan toe
te voegen: ,,Ik vind jou helemaal geen
SGP'er." Mooi, reageerde Janse.
,,Want ik vind jou helemaal geen
VVD'er."
Zo begon het, een jaar of acht gele
den. Het contact kwam als geroepen,
want als kersverse raadsleden had
den Vork en Janse het hard te halen
in Vlissingen. ,,De eerste weken zat ik
echt in die raadszaal van wat is dit al
lemaal?", vertelt Vork. ,,Alles lag al
vast. Als oppositie had je gewoon
niks in te brengen."
Laat staan als kleine fractie in een
geweld aan partijen. ,,Je bent gewoon
te klein om een stem te maken",
merkte Janse. ,,Maar ik zat recht te
genover Tamara en had al gauw door
dat we best vaak op één lijn lagen.
Dan appten we even: maak jij 'm af?
Even een knipoog, even een felle blik
en we stonden niet meer alleen."
Nollebos
Zo ging dat steeds vaker. Vork en
Janse togen samen naar de heftige
vergaderingen over het Nollebos,
gingen samen in gesprek met voor-
en tegenstanders van een vakantie
park en bezochten samen ledenver
gaderingen van andere partijen om te
peilen hoe daar over dingen werd ge
dacht. ,,In de raad spraken we dan af:
doe jij die vraag, dan doe ik die", ver
telt Vork. ,,We werden echt een duo."
Terwijl dat dus helemaal niet zo
vanzelfsprekend is. Vork is een libe
raal, Janse komt van reformatorische
huize. Om hen heen werden dan ook
heel wat wenkbrauwen gefronst.
,,Jullie doen wel heel veel samen, zei
den ze dan", lacht Vork. „Gelukkig
vond mijn fractievoorzitter het best.
Anders had het nooit gekund."
Abortuskliniek
Zakelijk mochten ze dan op één lijn
liggen, op ethisch vlak was dat an
ders. Toen Janse probeerde de posters
van Second Love uit bushokjes te we
ren, stemde Vork vrolijk tegen.
Mocht ooit iemand het initiatief ne
men tot een abortuskliniek in Vlis-
Maar wie stond
er bijna
wekelijks aan
mijn bed?
Lilian
singen, dan krijgt die van Vork alle
ruimte. ,,Maar ik zal daar dwars voor
gaan liggen", stelt Janse. ,,Maar de
meeste grote ethische thema's ko
men lokaal niet aan de orde."
Zwarte pakken
En zo stringent zijn ze allebei nu ook
weer niet. Vork werkt in het onder
wijs en is gewend aan klassen met
'alle mogelijke geloven' in één lokaal.
Anderzijds is Janse niet zo orthodox
als je van een SGP'er zou verwachten.
,,Ik ben opgevoed met een brede blik
naar buiten. Ik ben gewend me te be
wegen tussen zwarte pakken; al heeft
mijn vader me vooral geleerd ook te
luisteren naar de ander."
Die houding heeft Janse ver ge
bracht. Tot in de geschiedenisboeken,
want zij werd het eerste vrouwelijke
SGP-gemeenteraadslid van Neder
land. ,,Daarmee heeft ze écht een lans
gebroken", stelt Vork. ,,Ik ben daar
ongelofelijk trots op. Als docent heb
ik mijn leerlingen ook altijd aange
moedigd alle kansen te pakken. En
Lilian deed het toch maar, tussen al
die mannen."
In 2019 werd Vork ziek. Zo ziek, dat
ze met ernstige uitvalsverschijnselen
in het Erasmus belandde. ,,Een heel
heftige tijd", zegt ze zacht. Ze praat er
liever niet over. ,,Maar wie stond er
bijna wekelijks aan mijn bed? Lilian.
Ik kreeg veel steun van mensen om
mij heen hoor, mijn man kwam elke
avond, alle steun was hartverwar
mend. Maar dat Lilian steeds naar
Rotterdam reed, dat heeft echt heel
veel voor mij betekend."
Ook Janse wordt stil bij de ge
dachte aan deze periode. Ook voor
haar was het heftig. Ze was haar ma
tje kwijt in de Vlissingse raadszaal.
,,Dat was eenzaam", zegt ze daarover.
,,In die tijd werd het stadsarchief
weggehaald. Echt iets waar we samen
een blok tegen hadden kunnen vor
men. Nu voelde ik me eenzaam. Maar
Even een knipoog,
even een felle blik
en we stonden niet
meer alleen
vooral was ik bezorgd om haar als
vriendin. Ik was bang. Ik heb elke dag
voor haar gebeden."
Rolstoel
Hoe ze het voor elkaar kreeg, heeft
nog geen arts kunnen verklaren,
maar Vork heeft zich uit haar rolstoel
weten te vechten. Zelfs uit de rolla-
tor. Een jaar is ze uit de running ge
weest, het gaat nu goed met haar. Zo
dra het kon, ging ze weer naar de
raad. Het duo was terug.
De gezamenlijke strijd was weer
snel opgepakt. Zo hebben ze uitein
delijk toch aardig wat invloed kun-
nen uitoefenen, vinden ze. ,,Van mijn
vader heb ik altijd geleerd: kom met
goede ideeën en zorg dat je ermee in
de pers komt", verklapt Janse. ,,En dat
is ons gelukt. De mensen weten ons
nu in elk geval goed te vinden."
,,En ik weet zéker", vult Vork aan,
,,dat het Muzeeum zou zijn wegbe-
zuinigd als wij er niet samen keihard
voor hadden geknokt. Vlissingen is
inderdaad een pittige stad gebleken.
Veel schreeuwers aan de kant, ieder
een een eigen mening. Nog altijd an
archistisch, dus never a dull moment.
Gelukkig maar!"
De een stopt
Toch heeft Vork besloten te stoppen.
Het is tijd voor vernieuwing, vindt
zij. ,,En tijd voor nieuwe dingen. Ik
heb dit nu acht jaar gedaan. Acht in
tensieve jaren, want het zijn niet zo
maar een paar avondjes die je kwijt
bent. Ik vind het mooi geweest." Jam
mer, vindt haar compagnon. ,,Ik
voelde het eerlijk gezegd al aanko
men. En ja, ik baalde." Janse daaren
tegen hangt weer op alle verkiezings
borden in de stad: zij dénkt er niet
aan om te stoppen. ,,Ik vind het veel
te leuk, ik kan niet stoppen. En
SGP'ers mogen sterven in het harnas,
dat scheelt." Het politieke duo mag
na de verkiezingen op 17 maart ten
einde zijn, de vriendschap blijft. ,,We
blijven elkaar steunen en volgen",
zegt Vork. En dat gaat nooit over,
denkt Janse. ,,Deze vriendschap is
een Godsgeschenk."
VRIJDAG 4 MAART 2022 GO
'Onze vriendschap is
een Godsgeschenk'
Wendy Wagenmakers
Vlissingen
Lilian Janse (l) en
Tamara Vork mogen
op ethisch vlak dan
lijnrecht tegenover el
kaar staan, de raads
leden laten zien dat
dat in de lokale poli
tiek niets uitmaakt.
FOTO DIRK-JAN GJELTEMA
- Tamara Vork
- Lilian Janse
