'Ik regelde therapie
voor de kinderen, maar
Vlinder was no
klein' - isa
Isa Hoes Merlijn Kamerling
ISA 'Deels. Want natuurlijk zijn er
herinneringen die ik niet zo leuk
vind om te onthouden. Herinne
ringen zijn mooi zolang je er geen
pijn van blijft houden. Tegelijker
tijd: toen ik de herinneringen aan
Antonie niet meer romantiseerde,
kwam de echte Antonie terug.
Andere dingen van Humberto
herkende ik wel. Zo nam hij direct
na de dood van zijn broer vrij. Zo,
dacht ik, dat je dat durfde, voor
jezelf kiezen. En niet bang was
voor reacties van de buitenwereld:
''Ja, lekker makkelijk, jij kunt dat,
want jij hebt geld.'' Maar in die
periode verdiende hij nog hele
maal niet zoveel. ''Ik moest dat
gewoon doen,'' reageerde Hum-
berto laconiek. In zekere zin heb
ik dat ook gedaan, realiseerde ik
me door dat gesprek. Toen Merlijn
vastliep na de dood van Antonie,
vroeg ik hem: wat zou je nu het
allerfijnste vinden? Bij het antwoord
mag je niet aan de consequenties
denken, niet aan de mitsen en
de maren. Een paar dagen later
zaten we in het vliegtuig, met z'n
tweetjes, naar Curaqao. Gewoon
omdat Merlijn dat nü nodig had.'
MERLIJN 'In mijn geval zijn nega
tieve herinneringen na verloop
van tijd veranderd in positieve
herinneringen. Vroeger voelde ik
bij elke gedachte aan mijn vader
pijn en verdriet. Nu kan ik steeds
meer lachen om dingen. Ik herin
nerde me hem als iemand die
nooit thuis was, en als hij er was,
me voor lul zette. Bracht hij me in
zijn badjas naar school en ging
pianospelen in de aula. Het is een
wonder dat ik er niet mee gepest
ben. Nu denk ik: dat maakte hem
juist een heel léüke vader. Ik begin
ook steeds meer op hem te lijken,
ik doe dingen ook liever anders
dan anders.'
ISA 'Voor mij was het de plek waar 'het'
gebeurd was. Daarbij kwam: Antonie en ik
hadden altijd al een struggle tussen stad en
platteland. We hadden onze boerderij in
Zevenhoven al een keer te koop gezet om
terug te gaan naar Amsterdam, maar vonden
hem toen toch weer zo leuk, dat we besloten
te blijven. Grapten: als we gaan scheiden, ga
ik naar de stad en blijft Antonie daar. ''En dan
houd ik de kinderen,'' zei hij dan. Toen hij
overleed, fluisterde ik: nu heb ik het beste van
allebei, ik ga naar de stad met de kinderen.'
MERLIJN 'Voor Julian en Edwin voelt hun
huis juist als iets fijns. Ze hadden er op een
mooie manier afscheid kunnen nemen. Ze
leidden ons rond en zeiden: kijk, dat is de
plek waar ze is overleden, daar hangen haar
medailles, daar staat haar prothese. Terwijl ik
dacht toen ik daar binnenkwam: wat doe ik
hier? Julian was zijn moeder net verloren. Ik
had het gevoel dat ik mezelf aankeek, twaalf
jaar na dato.
Uit elk gesprek voor het boek haalde ik dingen
die ik interessant vond, maar meer omdat ik
dacht: daar hebben de lezers wat aan. Want
elke keer als ik mezelf de vraag stelde of ik
hier iets aan had gehad, was het antwoord:
nee. Het is gegaan zoals het is gegaan. Iedereen
doet het op zijn eigen manier. Zoals Julian
over zijn moeder spreekt, bijvoorbeeld. Hij
brak denk ik wel vijf of zes keer in huilen uit.
Ik had dat niet gedurfd. Ik zou me hebben
geschaamd, ervan in de war zijn geraakt, zou
ertegen hebben gevochten.'
misschien te levend houden?
Leverden de verhalen van anderen
jullie nog meer voortschrijdend
Isa GEBOREN Leiden, 13 juni 1967
OPLEIDING Toneelacademie Maastricht
CARRIÈRE Wordt bekend door haar rol
van Myriam van der Pol in Goede tijden,
slechte tijden, speelt daarna in tv-series
als Medisch Centrum West, Vrouwen
vleugel en Rozengeur Wodka Lime en
in films als All Stars en Engel TROUWT in
1997 met Antonie Kamerling (t 2010) en
krijgt met hem twee kinderen: Vlinder
en Merlijn SCHRIJFT onder andere Toen
ik je zag, Mijn leven met Antonie en met
Medina Schuurman Hoe ouder, hoe
mooier Merlijn GEBOREN Amsterdam,
20 oktober 1998 OPLEIDING Havo
SCHRIJFT Nu ik je zie, Op zoek naar mijn
vader en maakt voor Net 5 de documen
taire Antonie Merlijn: 10 jaar later
inzicht op? Edwin van der Spee en Julian,
man en zoon van de vorig jaar overleden
snowboardster Bibian Mentel, vertellen
bijvoorbeeld het fijn te vinden in het huis te
wonen waar Bibian overleed, terwijl Isa zo
snel mogelijk na de dood van Antonie wilde
verhuizen.
Xandra en Lola Brood vonden afscheids
briefjes van Herman. Antonie liet alleen een
vluchtige krabbel achter voor Isa. Stak dat,
Merlijn, toen je ze sprak?
16
