<55 Primera
Griezelbende is nu verkrijgbaar bij Albert Heijn en Primera
5
(mms
iiVMLYSJ LEGENDES ZWAAIEN AF, OLYMPISCH KAMPIOENEN ZIJN AL OP LEEFTIJD
De Winterspelen van Peking zijn voor het
langebaanschaatsen de minst succesvolle in tijden.
Met prachtig goud, maar ook veel vragen.
Irene Schouten, die met drie keer
goud nuchtere Friese mannen aan
het huilen bracht. Kjeld Nuis, die
zijn coach euforisch in de armen
sprong. Thomas Krol, eindelijk de
buteren én olympisch winnen.
Ireen Wüst, die haar al imposante
schaatscarrière nóg imposanter
maakte; twee olympische schaats-
weken leverden in Peking mooie
langebaansuccessen op, maar tege
lijkertijd minder medailles dan in
Pyeongchang en Sotsji.
Vergelijken met Sotsji is een
beetje flauw. 23 medailles, 8 titels
is een krankzinnige oogst. Dat is
geen score die de maatstaf kan
zijn. Vergelijken met vier jaar gele
den, met Pyeongchang, 16 medail
les waarvan 7 titels, is wel realis
tisch voor Nederland, langebaan-
land nummer één. Dan zijn 12 me
dailles, waarvan 6 keer goud, in
Peking een mindere oogst.
Is het zorgwekkend? Voor het
schaatsen an sich is het goed: het
werd geen oranje-polonaise in
Peking - in Sotsji juist de kritiek.
Maar voor de KNSB en de Neder
landse commerciële ploegen telt
alleen het eigen succes. Technisch
directeur Remy de Wit van de
KNSB spreekt in zijn afsluitende
praatje over een mooie Spelen in
een bijzondere omgeving.
Hij zegt tevreden te zijn met de
behaalde medailles. ,,Deze presta
tie is prima in verhouding tot de
WK's en wereldbekers van de af
gelopen jaren. Ik verbaas me er wel
eens over dat we met zilver en
brons niet altijd blij zijn."
Want die medailles waren er
ook: Patrick Roest haalde twee
keer zilver, achter het Zweedse fe
nomeen Nils van der Poel. Antoi
nette de Jong, Jutta Leerdam, rij
dend met het aura van een win
naar. De drie zouden gezien hun
leeftijd nog meerdere Spelen
meekunnen. Maar dit was niet het
toernooi van de toekomst, dat is
een gegeven. Nederland is bij de
Olympische Spelen als zesde ge-
eindigd in de medaillestand. Dat is
één plek lager dan bij de vorige
twee Winterspelen van Sotsji
(2014) en Pyeongchang (2018).
Alle olympisch kampioenen
langebaan zijn dertigers óf bijna
dertig. Ireen Wüst en Sven Kramer
zwaaien af. Nuis wil nog vier jaar
door, maar is in Milaan 36. Krol,
die ook nog een carrière als gezag
voerder ambieert, belt binnenkort
met luchtvaartopleiding KLS in de
hoop op een uitzonderingspositie,
zodat hij nog vier jaar kan schaat
sen. En Schouten (29) is in haar
eentje verantwoordelijk voor drie
van de zes titels, plus nog een keer
brons. Een prachtig verhaal, maar
het geeft wel de afhankelijkheid
van één individu aan.
Het huidige succes leunt voor
een groot deel op schaatsers die we
al jaren kennen. En die in alle
voorbeschouwingen als favoriet
werden bestempeld. Het Neder
landse langebaanschaatsen krijgt
de komende jaren een ander ge
zicht. Weg zijn Wüst en Kramer,
de boegbeelden die zeventien jaar
de uitslagen en aandacht bepaal
den. Die opkwamen voor het be
lang van de sporters en de sport,
zeker Kramer. Wie trekt straks bij
hun afwezigheid zijn of haar
mond open bij slecht ijs in Thialf
of geeft tegengas aan de KNSB?
Schouten heeft nu het succes,
maar lijkt minder uitgesproken
over het algehele belang. Roest, al
jaren Nederlands beste allrounder
en lange tijd onklopbaar op de
5000 meter, spreekt zich sinds
twee maanden voor het eerst écht
uit.
Probleem
En wat op deze Spelen ook nog
maar eens pijnlijk duidelijk werd:
de ploegenachtervolging heeft
geen prioriteit en levert inmiddels
bijna elke vier jaar problemen op.
Schaatsers wijzen op het gebrek
aan gezamenlijke trainingen, zien
dat als reden waarom ze worden
afgetroefd door op papier mindere
landen. Het onderdeel heeft voor
coaches minder belang dan het ei
gen trainingsschema en samen
werking blijkt lastig.
Ook naar de functie van bonds
coach Jan Coopmans wordt geke
ken. De conclusie is wel duidelijk:
er wordt gesnakt naar een heldere
visie. Niet nog een Spelen waarbij
het onderdeel een bijrol speelt in
de voorbereiding en een hoofdrol
in de olympische selectievolgorde.
Onder de successen van de ge
vestigde namen, de boegbeelden
die wegvallen en de discussies die
woeden, gloort ook hoop voor de
toekomst. Het was ook het hoop
gevend olympisch debuut voor ta
lentvolle jonge schaatsers als Me-
rijn Scheperkamp, Marijke Groe-
newoud, Femke Kok en, vanaf de
zijkant vanuit een reserverol: Me
rel Conijn. En bij Jutta Leerdam
zou je bijna vergeten dat ze nog
debutante was. Zij won zilver op
de 1000 meter, met de belofte voor
goud in Milaan.
GO MAANDAG 21 FEBRUARI 2022
VOLGENDE OLYMPISCHE WINTERSPELEN 6 T/M 22 FEBRUARI 2026 IN MILAAN
Mooie
successen,
onzekere
toekomst
Pim Bijl
Lisette van der Geest
Peking
De afzwaaiende Kramer in de pioegenachtervoiging met achter zich Bosker en Roest. foto pim ras
Door de makers van
