EENS EEN ZEEUW
9
Marleen van de Zande (52) ging van het homogene Schouwen-Duiveland naar het 'progressieve' Nijmegen. Ze
bleef er als student hangen en voelt zich een echte Nijmeegse. „Tijdens De Vierdaagse let ik bij passerende wandelaars
met Zeeuwse vlaggetjes uit de rugzak extra op. Ken ik die persoon?"
,,Ik groeide als jongste van zes kinde
ren op aan de Kerkring. Mijn vader
was huisarts. Mijn jeugd druk, maar
heerlijk. Mijn vader en drie oudste
broers waren fervente zeilers. Elk
weekend op pad. Mijn moeder en ik
brachten uren door in de jachthaven
van Zierikzee. Ging ik vissen naar
krabbetjes. Ik logeerde en speelde
vaak bij mijn oma in de Hoofdpoort
straat. Vaste prik was het 'rondje Zie
rikzee'. In het Slingerbos eenden
voeren en als hoogtepunt konijntjes
kijken in de etalage van de dieren
winkel in De Korte Sint Jansstraat."
,,Op mijn 7e jaar mocht ik op voetbal
club SKNWK. Daar heb ik tot mijn
16e gespeeld. Met het dameselftal
ging ik hele zaterdagen op pad. Bij
voorbeeld voor de beker naar Hoek.
Op zondagen werd ik met de auto
door mijn ouders of broers naar ver
schillende maneges op het eiland ge
reden. Beije in Zierikzee, De Koren
zolder in Bruinisse en Fierens in
Schuddebeurs. ,,Ik was en ben niet zo
avontuurlijk. Op de fiets naar het
Dijkwater was al een avontuur an
sich. Een avonddropping in de polder
tijdens een verjaardagsfeestje vond ik
superspannend."
,,Na basisschool De Dobbelsteen
deed ik havo en vwo op de RSG Pro
fessor Zeeman. Tussen lessen door
moest ik naar de verschillende ge
bouwen fietsen. Ik ontdekte café De
Vlinder. Als pre-puber ging ik soms
tijdens daglicht mee met broers. Een
maal op de middelbare school werd
het een vaste stek voor de vrijdag
middagborrel."
,,Ik werkte bij de pizzeria op de Dam
in Zierikzee. Elf zomers lang. Ik had
het er ongelooflijk naar mijn zin en
denk er vaak aan terug."
,,Mijn zus verhuisde eind jaren '70
naar Nijmegen. Later ook mijn broer.
Na mijn vwo ging ik geschiedenis
studeren aan een universiteit. Liefst
niet in Nijmegen. Die stad dacht ik al
te kennen. Ik wilde niet meevaren op
connecties van broer en zus. Ik
schreef me in en kreeg een kamer
toegewezen in Leiden. Toch krie
belde het en ik koos alsnog de be
kende weg naar Nijmegen. Hetzelfde
huis waar zij hadden gewoond. Mijn
zus was al vertrokken. Mijn broer in
zijn laatste jaar geschiedenis. Hij
woonde tijdelijk in Bologna. Ik
maakte gretig gebruik van zijn be
waarde eerstejaars aantekeningen."
,,De discipline verdween. Mijn soci
ale leven, voornamelijk in de kroeg,
kreeg de overhand. Ik ging ook niet
drie uur terug naar Zeeland reizen.
Mijn vriendenkring hier groeide.
Mijn ouders kwamen juist regelma
tig naar mij toe. Ik ging Engels stude
ren. En na een reisje door Amerika
Amerikanistiek. Daarin studeerde ik
uiteindelijk af. Jaren later haalde ik de
onderwijsgraad Maatschappijleer.
Sinds 2006 werk ik op het Raayland
College in Venray."
,,Ik woon al jaren in de wijk Botten-
daal. Woon je ergens lang genoeg,
krijg je eenzelfde effect als in een
dorp of kleinere stad. Sociale controle
bijvoorbeeld. In goede en minder
prettige zin. Ook in een Nijmeegse
wijk is het niet raar elkaar te begroe
ten wanneer je elkaar niet kent."
,,Nijmegen heet een progressieve
universiteitsstad te zijn. Te zien aan
de bevolkingssamenstelling. Veel
studenten en mensen van niet-Ne-
derlandse afkomst. Daarbij 'echte'
Nijmegenaren. Ooit studenten die
nooit zijn vertrokken. Schou-
wen-Duiveland is vrij homogeen."
,,Door het overlijden van mijn beide
ouders, vrij kort achter elkaar, ver
dween ontmoetingsplaats Nieuwer-
kerk. En het aantal bezoeken aan Zee
land. De aanvankelijke jaarlijkse fa
miliedag in Amsterdam vindt sinds
twee jaar plaats bij mijn broers in
Zierikzee.''
Af en toe stond ik op het
punt terug te keren
,,Een rondje Nieuwerkerk, bolussen
halen bij Ten Hove, Zierikzee, de ha
ven, Pontes en een pizza, dat voelt
elke keer als thuiskomen. Ik schakel
snel naar het Zeeuws. Naarmate ik
ouder word met enige melancholie.
Rondlopen in Zierikzee voelt als
thuis. Eenmaal over de Grevelingen-
dam, Zeeland achter mij latend, kijk
ik weer uit naar de diversiteit van
Nijmegen. De toko's. Turkse bakker
en Marokkaanse slager. De grote
keuze uit restaurants. Aanwezigheid
van roze kroegen. Een treinstation op
loopafstand."
,,Dat weet ik oprecht niet. Af en toe
stond ik op het punt terug te keren.
Op momenten dat ik niet zo goed in
mijn vel zat. Dan dacht ik dat de na
bijheid van familie goed zou zijn.
Wanneer alles weer oké was, verdwe
nen die plannen.''
,,Ja. Bij tv-beelden van Schou-
wen-Duiveland bekruipt mij het ge
voel: dat is van mij. En als ik erg moe
ben, dan praat ik met Zeeuwse tong
val. Ik voel mij Zeeuwse wanneer ik
Blof en Racoon hoor. Of tweets van
Katinka Polderman lees. De mossel
man uit het liedje brengt mij niet
naar Scheveningen, maar naar Zie-
rikzee. Mijn oudste broer is de mos
selman van de ZZ6."
GO
DONDERDAG 17 FEBRUARI 2022
'Een rondje Nieuwerkerk en
Zierikzee voelt als thuis'
Gerrit van Loon
Nieuwerkerk
Hoe was je jeugd in Nieuwerkerk?
Je sportte ook.
Hoe was je als puber?
Bijbaantjes ook?
Waarom uit Zeeland vertrokken?
m.
Marleen van de
Zande bij de Waalbrug
in Nijmegen. privéfoto
Die studie heb je niet afgemaakt.
Is Nijmegen te vergelijken met
Schouwen-Duiveland?
De verschillen?
Kom je vaak terug naar Zeeland?
- Marleen van de Zande
Geniet je dan?
Keer je ooit terug naar Zeeland?
Voel je je wel een Zeeuwse?
