100-jarige Agnes is nog hartstikke fit
c Brug die in 1961 de oude baileybrug verving toe aan grondige renovatie
7
c
ook gezegd dat hij is gesneuveld in
de Dorpsstraat. Feit is dat Hick
man bevelvoerder was, hij heeft
die brug niet zelf aangelegd." Na
zijn dood wordt de bailey
brug Hickman Bridge gedoopt.
Hickman ligt begraven op de Ca
nadese begraafplaats in Adegem.
De gevechten tussen bevrijders
en bezetters gaan intussen onver
droten door. De kerk van Retran-
chement raakt zwaar beschadigd.
Van de molen blijft bijna niets
over. Ook het huis bij de brug
heeft zwaar onder de strijd te lij
den. Hans Vercouteren laat wat fo-
to's zien. ,,Mijn vader woonde
daar. Er ligt geen dakpan meer op,
het huis is helemaal kapot. De fa
milie is vlak voor de strijd begon,
door de Canadezen het huis uitge-
Hickman was
bevelvoerder over de
compagnie die de
baileybrug in
Retranchement
aanlegde
zet. Dat ging niet zachtjes, ze had
den het nodig. Na de oorlog is het
opgeknapt. Het staat er nu nog."
Felle tegenstand
De woning van Hans' vader is niet
het enige huis dat het zwaar te ver
duren krijgt. Tussen 1940 en 1945
zijn in Retranchement dertien
woningen verwoest of onherstel
baar beschadigd. 53 woningen zijn
zwaar beschadigd, maar te herstel
len. 72 huizen zijn licht bescha
digd en bij vijftig woningen is
schade aan het glas of de dakpan
nen. Verder zijn vier boerenschu-
Werken aan de brug
ren verwoest of op last van de
Duitsers gesloopt. Ook de wallen
van Retranchement raken zwaar
beschadigd.
De Canadezen stoten ondanks
de felle tegenstand door tot
Knokke. Ze bevrijden de Belgische
kustplaats nog diezelfde dag. Een
dag later, 1 november 1944, kan
ook in Sluis de nationale driekleur
weer uit. Zonder de baileybrug
was de bevrijding vermoedelijk
een stuk langzamer gegaan. De
brug bleef liggen tot 1961, toen de
huidige Hickmanbrug ter vervan
ging werd aangelegd.
Binnenkort begint het herstel
aan de Hickmanbrug tussen
Retranchement en Knokke. De
brug is zestig jaar oud en
herinnert aan een van de
bevrijders van het West-
Zeeuws-Vlaamse dorp. „Hier is
heel hevig gevochten."
Oktober 1944 landen
Canadese eenheden
in Hoofdplaat en
Biervliet. Ze vechten
verbeten met de
Duitse bezetters, die steeds verder
in het nauw worden gedreven. Het
doel is de bevrijding van
West-Zeeuws-Vlaanderen. Op 31
oktober 1944 bereiken de Canade
zen Retranchement. De Canadese
sergeant Jack Hickman sneuvelt
door Duitse beschietingen vanuit
Knokke. De betonnen brug die in
1961 over het kanaal bij Retranche-
ment is gelegd, draagt zijn naam.
Vanaf 14 februari wordt die opge
knapt.
Baileybrug
Wie in de geschiedenis van Jack
Hickman duikt, snapt waarom de
brug naar de Canadees vernoemd
is. Hans Vercouteren, het histo
risch geweten van Retranche-
ment: ,,De Canadezen wilden
Knokke bereiken, want daar zaten
nog Duitsers. Om het kanaal over
te steken, hebben ze twee bailey
bruggen aangelegd. Een in Sluis-
sche Veer en een hier, in Retran-
chement."
Een baileybrug, een Britse uit
vinding, kon razendsnel worden
opgebouwd door genietroepen.
Dat gebeurt ook op 31 oktober
1944. Jack Hickman is dan serge
ant van de 6th Field Company en
geeft opdracht tot de aanleg van de
brug. De Duitsers openen het
vuur en schieten vrijwel onop
houdelijk. Volgens sommigen is
het bij de aanleg dat Hickman
sneuvelt. Vercouteren: ,,Er wordt
Agnes Borm-Verbist heeft haar
hele leven hard gewerkt op het
land. Ze werd geboren in Boschka-
pelle (Vogelwaarde) in een gezin
van zeven meisjes en één jongen.
Haar ouders hadden een boerenbe
drijf en iedereen uit het gezin hielp
mee. ,,We verbouwden granen, bie
ten, aardappels, vlas en we hielden
varkens en kippen", somt de eeu-
welinge moeiteloos op.
Ze trouwde met Edmond Borm
uit Boschkapelle, ze kregen zoon
George en runden een boerenbe
drijf. Na hun pensioen verhuisde
het koppel naar Hulst. Edmond
overleed twintig jaar geleden
en Agnes bleef in hun huis in
Hulst wonen. Ze werkte graag in
de tuin en hielp tot op hoge leef
tijd graag mee op de boerderij van
familie: tien jaar geleden stond ze
nog op een aardappelmachine.
Per rollator verhuisd
Sinds een half jaar woont ze in een
appartement van woonzorgcen
trum de Blaauwe Hoeve, omdat ze
niet meer zo goed ziet. Een omslag,
want ze stond voorheen om halfzes
op om in de tuin te werken. ,,Ik zie
nu te slecht, maar anders had ik
mijn kapper meegebracht om hier
ook met de groenvoorziening mee
te helpen."
Ze vindt haar appartement en de
zorg 'fantastisch.' Maar stilzitten?
Nee. Ze doet nog steeds zo veel mo
gelijk zelf in huis en wandelt veel:
,,Anders word je zo stijf als een
stok." Zelfs bij haar verhuizing nam
ze de regie, vertelt schoondochter
Anke. Voor de verhuiswagen
kwam, liep ze zelf al verschillende
keren op en neer met spullen in
haar rollator: een wandeling van
een half uur. ,,Alleen het meubilair
moest nog. Ze is echt per rollator
verhuisd."
VL WOENSDAG 9 FEBRUARI 2022
▲De brug werd meteen na zijn
d naar Jack Hickman vernoemd.
J.L. (Jack) Hickman
Na dik zestig jaar is dringend
onderhoud nodig aan de
Hickmanbrug. Daarom is het
van 14 februari tot en met 4
maart omrijden geblazen via
de route Kanaalweg-Schel-
destraat-Cadzandseweg. Aan
de brug zijn diverse bescha
digingen en gebreken gecon
stateerd. Het beton wordt ge
repareerd, het asfalt en de
oeverbescherming vervangen
en er komt een loopstrook
voor voetgangers.
Jack Hickman leeft voort in brug
Bob Maes
Retranchement
De baileybrug die in 1944 over het kanaal is gelegd. In 1961 werd
de brug vervangen voor de huidige. foto's collectie hans vercouteren
HULST
De hele dag in een stoel zitten?
Daar moet Agnes Borm-Verbist
niet aan denken. De fitte hon
derdjarige wandelt nog drie keer
per dag en doet zo veel mogelijk
zelf.
- Sophie Stockman
HICKMAN BÖ1DC
Agnes Borm-Verbist uit Hulst is nog geen 310, maar gisteren
vierde zij wel al haar honderdste verjaardag. foto anne hana
