Monique van Velzen, directeur AVV Beheer
6
Haar eerste deals sloot ze als 9-jarige, op een kleedje in het
winkelcentrum, waar ze oude spulletjes verkocht. Nu zit Monique van
Velzen als directeur van AVV Beheer in het vastgoed. ,,Deze branche
wordt nogal eens negatief afgeschilderd. Terwijl je er juist zoveel moois in
kunt doen."
'Het liefst blijf ik op de
achtergrond en doe wat
ik doe in relatieve stilte
en rust'
e woont in Middelburg in een ja
ren 30-huis. Gezellig ingericht,
hier en daar zorgvuldig geschikte
boeketten. Schilderijen - niet on
verdienstelijk - sieren de muren.
Zelf geschilderd, knikt ze. ,,Die drie portret
ten, dat zijn mijn kinderen. Zo'n tien jaar gele
den ben ik ermee begonnen. Voor mijn ont
spanning. Ik heb toen een serie lessen gehad
om mijn persoonlijke stijl te ontdekken. Daar
door heb ik nog meer oog gekregen voor de
tails en compositie. Een verrijking."
,,Een artistieke carrière? Nee. Het is fantastisch
iets te scheppen en ik beleef veel plezier aan
kunst, schilderkunst, architectuur, theater,
opera, maar ik ben ondernemer in hart en nie
ren. Van huis uit. Mijn ouders hebben mij de
kans gegeven zelf mijn weg te zoeken en te
ontdekken waar ik blij van word. Dat heb ik
gedaan en het heeft me hier naartoe geleid.
Ons familiebedrijf draagt haar steentje bij aan
verbetering van onze directe leefomgeving. Je
kunt echt iets betekenen voor de regio. We ge
ven oude gebouwen een nieuw leven of bou
wen nieuwe. Dat zijn vaak jarenlange projec
ten met bijzondere wendingen, die veel ge
duld, tact en samenwerking vergen. Ik vind
dat soort processen interessant."
,,Op Koninginnedag 1967 trokken mijn vader
Arnold van Velzen en mijn moeder Irene van
uit de Haarlemmermeer naar Serooskerke op
Walcheren. Hij was 20, mijn moeder 18 jaar
oud. Ze huurden een slagerij. Met hard werken
spaarden ze het geld bij elkaar voor een
woon-/winkelpand in Colijnsplaat, waar ze
hun eerste eigen slagerij vestigden, aan de
Kruisstraat 9. Dat was in 1972. Ik ben daar ge
boren. Tot mijn 7de woonden we in Colijn.
Ondertussen ging mijn vader steeds meer in
vesteren en handelen in vastgoed. Hij is toen
gestopt als slager en we verhuisden naar Mid
delburg. Daar richtte hij in 1987 AVV Beheer
BV op. Ik was toen 14 jaar en ving veel op van
de gesprekken die hij voerde, omdat hij vanuit
huis werkte. Toen het bedrijf uitgroeide en er
personeel in dienst kwam, betrok AVV het
kantoor waar we nu nog steeds zitten. Daar
werk ik nu ook, met een fijn team. Mijn vader
is net 75 geworden en nog steeds elke dag op
de zaak, nog altijd even betrokken en gepassi
oneerd. Dat werkt aanstekelijk! De kinderen
vragen wel eens: 'Opa, wanneer ga je met pen
sioen?' Maar nee, hij vindt het veel te mooi om
te ondernemen. Ik heb dat zelf ook: uitgedaagd
worden, problemen oplossen, vooruitdenken:
wat is er nodig om dit tot stand te brengen?"
,,Als klein meisje speelde ik buiten en hield ik
vanaf mijn driewielertje de winkel in Colijns
plaat goed in de gaten. Als klanten hun kinde
ren niet bij zich hadden, zag ik dat gelijk en
vroeg waar ze waren. Een vroege vorm van
klantcontact, zou je kunnen zeggen! In Mid
delburg, toen ik op basisschool het Gau-
deamus zat, begon ik zelf een beetje met on
dernemen: spulletjes verkopen die achtergela
ten waren in de huizen die mijn vader kocht,
op een kleedje in het winkelcentrum. Email
len pannetjes, gebaksschoteltjes en zo. Er wa
ren wel eens mensen die zomaar iets in hun
tas deden, me iets toestopten en zeiden: hier,
ik geef je er dit voor. Dan zei ik 'mevrouw,
voor die prijs is het niet te koop'. Kun je na
gaan: ik was pas een jaar of 9, 10."
,,Ik durfde veel. Als we een gave MEXX pos
ter zagen bij een jeanswinkel, duwde iedereen
mij naar voren om te vragen of wij hem later
misschien mochten hebben. Als jong meisje
van 17 ben ik een zomer in Engeland gaan wer
ken. Ging ik met de Olau Line, in mijn eentje
en zonder GSM naar de overkant. Ik kreeg vijf
kinderen onder mijn hoede: vier Engelse en
een Frans neefje. Na een week kwam er nog
een puppy bij. Elke ochtend bracht ik de jong-
sten naar school, daarna draaide ik drie
wassen en streek eindeloze bulten over
hemden en schooluniformen weg. Ook
kookte ik voor het hele gezin. Elke dag hing
ik met mijn moeder aan de telefoon om re
cepten voor het diner door te nemen, dat
weet ik nog goed. Alleen in het weekend
had ik de gelegenheid om Londen en om
geving te verkennen. Maar ik vond het
heerlijk! Ik heb altijd graag gereisd om an
dere landen en culturen te leren kennen.
Vandaar ook dat ik het altijd heel leuk vond
om internationaal te werken. Ik heb met
veel plezier nieuwe gebieden ontgonnen
voor mijn werkgevers."
,,Wij hoeven ons daar niet voor op de borst
te kloppen. Het liefst blijf ik op de achter
grond en doe wat ik doe in relatieve stilte
en rust. Maar het is onvermijdelijk, als je
met zulke projecten bezig bent en ze aan de
man moet brengen, dat je meer in de open
baarheid treedt. Je wordt het gezicht van de
onderneming. Ik word vaker herkend te
genwoordig. Mensen spreken je aan: 'Wat
gaat daar gebeuren? Hoe ver ben je ermee?'
Heel positief, gelukkig."
,,Wij manifesteren ons in heel Zeeland. En
niet alleen met bouwprojecten zoals de
duurzame nieuwe wijk Krooneveld in Mid
delburg of de verbouwing van de Sint Joris-
doelen tot hotel. De kern van onze woning
portefeuille bestaat uit verhuur van wonin
gen, winkels en bedrijfspanden. Niet alleen
in de grote steden als Terneuzen, Goes,
ZATERDAG 5 FEBRUARI 2022 GO
'Uitgedaagd worden,
problemen oplossen:
dat vind ik mooi'
ONDINE VAN DER VLEUTEN
Roeping gemist?
Uw vader heeft het bedrijf opgericht. Wat
voor man is hij?
Hoe was Monique van Velzen als kind?
U bent in 2021 genomineerd voor de
Vrouw in Media Award. Er waren dat jaar
genoeg aanleidingen om in de media te
komen. De wooncomplexen voor arbeids
migranten in Terneuzen. De verbouw van
het Theo van Doesburgcentrum in Vlissin-
gen. De nieuwbouw van het nieuwe Grand
Hotel Britannia en de Zeelandtoren, ook in
Vlissingen. De sluiting van de Vlissingse
attractie Het Arsenaal, de koop van het
naastgelegen Arsenaaltheater, de betrok
kenheid van AVV Beheer bij de Timmerfa
briek en de Sint Jorisdoelen in Middel
burg. Om maar wat te noemen.
Wat doet AVV nu precies?
HMMMh
