H
5
RUBEN DOOR TERNEUZEN
zijn klanten die van ver komen rij
den, omdat wij Noord-Hollandse
kaas verkopen, die in Breskens is
gerijpt. Zilte lucht geeft een andere
smaak", zegt Anja. Jos vult haar aan.
,,Het contact met de klanten, dat
gaan we echt missen. Je wil niet
weten wat wij allemaal hebben ge
hoord. Dat komt doordat een praat
je met de melkboer vaak toch nét
iets makkelijker is dan met iemand
die heel dichtbij je staat. Je bouwt
een vertrouwelijke band op. Het
resulteerde er bijvoorbeeld wel-
Je bouwt een band
op, je wilt niet weten
wat wij allemaal
hebben gehoord
eens in dat ik de huissleutels van
klanten kreeg, als ze even van huis
waren. Dan zette ik de bestelling
voor ze in de koelkast."
Nog even, dan is het voorbij.
Maar zolang er geen kopers zijn,
buffelen Jos en Anja nog met liefde
door.
Jos: ,,En altijd met een lach, hè.
Dat heeft mijn vader er heel goed
ingeprent. Altijd vriendelijk zijn,
ook als je er eigenlijk even helemaal
geen zin in hebt. Daar heeft de
klant geen boodschap aan, hè. La
chen moet je, dat wordt al-tijd ge
waardeerd."
En weet je wat ook raar zal zijn? Dat
we zelf om boodschappen moeten.
Als we nu iets nodig hebben, lopen
we even de trap af, naar de winkel.
Ik ben al dertig jaar niet in een su
permarkt geweest. Nou ja, behalve
als we op vakantie zijn dan."
Nog even, dan wordt er een punt
gezet achter een eeuw vol mooie
verhalen. Die begonnen ooit op de
plek waar nu pizzeria Domino's zit,
op de hoek van de Axelsestraat en
de Julianastraat. De grootouders
van Jos hadden er een boerderij, van
waaruit ze met een tank vol rauwe
melk van deur tot deur gingen om
melkbussen te vullen. In 1932 ver
huisden ze naar de plek waar nu
nog steeds de winkel is. Dat moest,
omdat er in de Julianastraat wonin
gen werden gebouwd. In de jaren
vijftig zocht de familie aansluiting
bij een coöperatie. Maar liefst der
tien melkboeren deelden Terneu-
zen op, ieder had zijn eigen wijk.
Huissleutels
Hoe anders is het nu. Op vrijdagen
rijdt Jos nog langs een aantal vaste
klanten om boodschappen te be
zorgen. Hij bezoekt ook nog bedrij
ven, maar het gros van de klanten
komt zelf naar de winkel toe. ,,Er
J?5
Anja probeert straks een baan te
vinden in de zorg, waarin ze ook
werkte voordat ze met Jos de winkel
overnam. En ook Jos probeert straks
nieuw werk te vinden. Maar eerst
moet zijn ouderlijk huis én de win
kel aan de Axelsestraat worden ver
kocht. Tot die tijd blijft de winkel
gewoon open. Jos: ,,Het zal heel gek
voelen om straks na zestig jaar een
leven te gaan leven, waarin melk en
kaas niet meer de dienst uitmaken.
VL ZATERDAG 5 FEBRUARI 2022
de paplepel ingegoten'
I JO*
OAXitTl
Melkboer Wim Ruben met
zijn dochter Karin voor de winkel
op de Axelsestraat.
Jos loopt naast Bobby.
PRIVÉFOTO'S
- Jos Ruben
Het oude bordje van de wagen van opa Jas prijkt aan de gevel van de winkel. foto frank peters
