'Niet voorbereid op het beeld hoe hij was toegetakeld'
5
buitencategorie gedetineerden
heeft er veel voor over om criminele
handelingen tijdens detentie voort
te zetten of om uit te breken. Je
moet overzicht houden en de gele
genheid dat gevangenen elkaar ont
moeten zo nodig tot een minimum
beperken. Je wil dus goede zichtlij
nen hebben, niet alleen digitaal, en
goede looplijnen. Dat stelt allerlei
eisen aan de inrichting. Er mogen
nergens donkere hoekjes zijn."
Dan is ook nog afstemming nodig
met de omgeving. Anders dan in
Vught loopt geen van de wegen van
en naar het JCV door het dorp Rit-
them. ,,Dat is de aantrekkelijkheid
van Vlissingen. De mogelijkheid
om buiten dorpskernen ontslui
tingswegen te creëren." Ook hier
geldt: er moeten minstens twee
routes zijn. Dat worden de Ooste
lijke Bermweg en de Visodeweg.
Die laatste wordt nu door boeren
gebruikt om hun percelen te berei
ken. Met hen wordt overlegd over
een andere oplossing, zodat de Vi-
sodeweg een bestemmingsweg
wordt voor alleen het Justitieel
Complex.
Geen slagboom en klaar
Daarvoor wordt het landweggetje
verbreed. ,,Een gepantserde auto
weegt 4000 kilo", verklaart Van
Vliet. ,,Die wil je niet niet in de
berm zien wegzakken." Voor de
kleinste oplossingen moet met veel
partijen worden overlegd. ,,Je zou
denken: zet een slagboom neer en
klaar. Hoe ingewikkeld kan het
zijn? Maar je moet overleggen met
de gemeente, de provincie, het wa
terschap, de veiligheidsregio. Dit
vraagt tijd om met betrokkenen tot
een goede oplossing te komen. Nu
gaat het over een weg, maar er moet
ook een helikopter kunnen landen.
Dan moet je rekening houden met
de wensen van de piloten, de aan
wezigheid van windmolens, mili
eu-eisen, enzovoort."
Niets op usb-stick of print
Publiek wordt niet uit de nabijheid
van het complex geweerd. Fietsers
en voetgangers kunnen redelijk
dichtbij komen, voorspelt Van
Vliet, maar gemotoriseerd verkeer
is niet gewenst. Steeds staat de vei
ligheid voorop en daar gaat vaak ge
heimhouding mee gepaard.
Een deel van het complex is, zo
als dat heet, heimelijk verklaard.
Buiten een handjevol ingewijden
mag niemand daar iets over weten.
Dat heeft gevolgen voor de werk
wijze. Van Vliet: ,,Een zeer select
gezelschap heeft toegang tot die in
formatie. Er mag niks op een usb-
stick staan en niks worden geprint.
Overleggen over het heimelijke
deel zijn altijd fysiek. In tijden van
Covid is dat niet gemakkelijk, maar
aan die werkwijze doen we geen
enkele concessie."
De aanbesteding is deels open
baar, deels geheim. Aannemers te
kenen voor geheimhouding en hun
personeel wordt zwaar gescreend.
,,Ook aan hen worden eisen gesteld
voor digitaal werken in een bevei
ligde omgeving, en dergelijke. Je
moet voorkomen dat iemand iets
van de plannen op een kopieerap
paraat kan leggen. Dit is bepaald
geen routineproject. Door moor
den als die op advocaat Derk Wier-
sum en journalist Peter R. de Vries
is de druk op de veiligheid alleen
nog maar toegenomen. Je kunt die
alleen borgen door aan de voorkant
goed na te denken hoe je alles in
richt. In alle eerlijkheid kost ons dat
meer tijd dan van tevoren gedacht.
Ingebruikname medio 2028 is rea
listisch, al hangt dat ook af van de
nog te selecteren aannemer. Zeven
jaar is voor een dergelijk bouwpro
ject geen uitzonderlijk termijn."
Vandaag bezoekt minister
Hanke Bruins Slot de locatie.
Een schijnvertoning als je de woor
den van de partner van het slacht
offer vlak daarna hoorde in de
rechtbank in Breda. Die vertelde
over zijn bezoek aan het zieken
huis, meteen de volgende ochtend
na de mishandeling ,,Het bericht
dat hij niet in levensgevaar was,
werd verdrongen door de vermel
ding van een schedelfractuur en de
waarschuwing dat hij er erg toege
takeld uitzag. Ik moest me op het
ergste voorbereiden. Ik had me niet
kunnen voorbereiden op het beeld
dat op mijn netvlies kwam. Het is
niet voor te stellen hoe verschrikke
lijk het is om iemand om wie je
geeft zo toegetakeld te zien. Zijn
blauwe gezwollen oog zag er eng en
zorgelijk uit. Hij sliep, maar zicht
baar niet vredig. Hij had pijn. Ik
probeerde zo min mogelijk geluid
te maken, maar eigenlijk wilde ik
schreeuwen. Wat is er in godsnaam
gebeurd? Waarom?''
Ik wilde schreeuwen.
Wat is er in godsnaam
gebeurd? Waarom?
Het gaat om de mishandeling tij
dens Pinksteren op het parkeerter
rein bij McDonald's in Breda. Daar
was een groep jonge mannen aan
het drinken en lachgas gebruiken.
Ze maakten veel herrie. Toen perso
neel van het restaurant na slui
tingstijd buiten nog wat na stond te
praten, riepen de mannen dat ze
nog eten wilden. Toen de mede
werkers zeiden dat de zaak gesloten
was, werd er gescholden. Het uit
eindelijke slachtoffer besloot de po
litie te bellen. Daarop sloeg de vlam
in de pan. Verdachte E.K. (20) uit
Terneuzen gaf een stomp. Dat be
kende hij ook. Daarnaast zou hij te
gen C. hebben gezegd wie de politie
had gebeld. Daarna zou C. hebben
uitgehaald met een gastank van
ruim een halve meter lang. Drie
keer, volgens de officier van justitie.
Twee keer, en op drie meter afstand,
vertelde C. zelf.
De laatste klap moet raak geweest
zij n. Het slachtoffer ging knock-out
naar de grond. Zijn partner zag de
beelden: ,,De beelden dat hij leven
loos op de grond lijkt te liggen, heb
ben me lang achtervolgd. Het had
heel anders kunnen aflopen.'' Een
collega kreeg nog een klap, waarna
de daders wegholden.
M.C. werd dezelfde nacht nog ge
pakt. De tweede verdachte pas na
een uitzending van het tv-pro-
gramma Opsporing Verzocht in sep
tember. Ze probeerden hun rol
vooral te minimaliseren. Tegen C.
eiste de officier dertig maanden cel,
waarvan zes voorwaardelijk. Tegen
de ander acht maanden, waarvan
de helft voorwaardelijk.
De uitspraak is op 15 februari.
GO WOENSDAG 2 FEBRUARI 2022
je niet gekopieerd zien'
Een beetje lafjes pakte ver
dachte M.C. (21) uit Terneuzen
de drie kilo zware lachgastank
vast die de officier van justitie
gisteren mee naar de rechtbank
had genomen. De rechter vroeg
of C. wilde voordoen hoe hij de
Bredanaar met de fles had ge
slagen. Alsof C. een kostbare
Chinese vaas vasthad, ging de
fles van rechts naar links. Op
borsthoogte.
- Partner van slachtoffer
- Pieter van Klinken
