zich al routinier in het vak noemen.
Als jochie van elf debuteerde hij
als Oliver Twist in Joop van den
Endes musical Oliver! Een jaar
later was hij te zien in de Neder
landse speelfilm Magonia naar
het boek van Arthur Japin.
'Mijn moeder komt uit een muzi
kale familie. Tijdens Sinterklaas,
Kerstmis, verjaardagen en andere
feesten en partijen wordt aan tafel
gezongen. Na verdeling van de
stemmen krijgt iedereen blad
muziek en zetten we in. Een familie
traditie. Ik vond dat enorm leuk en
dat viel op. Toen de moeder van
mijn onderwijzer kinderen zocht
voor de operette Im weissen Rössl
gaf ik mij daarvoor op. Ik was acht.
Daarna vroeg een vriendje mij
voor het Amsterdams Jongens
koor. Daar werd weer geflyerd voor
Oliver! en zo rolde ik, met een
beetje geluk, het vak in. Op de
middelbare Montessorischool
deden we veel buitenschoolse
projecten. Niemand vond dat gek,
je kreeg daarvoor alle ruimte.'
Je speelde in drie Mees Kees-films,
wat betekent die rol voor jou?
'Mees Kees heeft mij na de toneel
academie op de kaart gezet. De
films maakten me bekend, ze
gaven me vertrouwen dat ik kan
spelen. Het was voor mij belang
rijk dat de makers mij de hoofdrol
gunden. Dat gaf me een basis: ik
ben oké, ik kan het wel. Nog steeds
schijt ik bij elk nieuw project in
mijn broek: o god, nu gaan ze
erachter komen dat ik het niet
kan. Dit wordt de grote ontmas
kering van Willem Voogd. Heel
gek en niet rationeel. Toch voel
ik dat elke keer weer. Lig ik de
hele nacht te piekeren in bed.
Inmiddels ben ik aan die angst
gewend: o ja, daar is het gevoel
weer. Doorbijten maar, dan komt
het goed. Eerst denk ik: waarom
zou ik het doen? Daarna word
ik high van de adrenaline. Door
Mees Kees was ik in één klap
bekend bij kinderen. En nog
steeds: de films worden uiten-
MEZZA 17
