c Rob de Waijer (82) uit Oostkapelle schaatst nog elke week
14
è»s'
j
«kÉ»,*M,ï:igp
MS%
i-• «tiüHeajK
L tS' -
ii
(ïÜliMMÏ
Waar andere gepensioneerden hun tijd uitzitten, is Rob
de Waijer (82) elke woensdag te vinden op de
schaatsbaan. Na drie Elfstedentochten voltooid te
hebben, kan hij nog steeds geen genoeg krijgen van de
sport.
Inmiddels woont Rob al 46 jaar
in Zeeland samen met zijn
vrouw Joke. Vanuit zijn apparte
ment in Oostkapelle blikt hij te
rug op 't Gooi, de plek waar zij
beiden zijn opgegroeid. „Vroeger lag
er bijna elke winter wel ijs, dan was
het altijd schaatsen. Het is typisch
zo'n sport die binnen de familie
wordt gehouden, mijn twee zoons en
kleinkinderen schaatsen namelijk
ook.''
Hij is net terug uit Oostenrijk waar
hij op de Weissensee heeft ge
schaatst. „Normaal ga ik met mijn
zoons naar Zweden om een weekend
te schaatsen, maar mijn zoon had
vliegschaamte dus gingen we naar de
Weisensee. Ook leuk... Het weer was
fantastisch en ik heb het enorm naar
mijn zin gehad. Daarnaast schaats ik
met een groepje oude mannen elke
woensdag in Breda. Ook dat draait
om gezelligheid, ik heb wel steeds
Mijn Elfsteden-
kruisjes? Ik
zou niet weten
waar ze liggen
een doel voor ogen. Momenteel pro
beer ik elke keer dat we gaan, 65
rondjes te schaatsen.''
De Hel van '63
Alhoewel Rob geen fanatiekeling is,
heeft hij toch een behoorlijke presta
tie geleverd: hij heeft drie Elfsteden
tochten voltooid. „Mijn eerste Elfste
dentocht reed ik in '63. Ik had toen
militaire dienst in Leeuwarden.'' La
ter zou deze tocht de boeken in gaan
als 'De Hel van 63' maar Rob denkt
daar iets anders over. ,,Tja, toen was
ik 23 jaar, dan ben je beresterk. Het
was erg koud maar daar kun je jezelf
op kleden hè. Helaas kon ik hem niet
uitrijden, halverwege bij Harlin-
gen moesten we eraf omdat we het
niet meer zouden halen volgens de
wedstrijdleiding. Eerst sputterde ik
nog wat tegen maar daarna dacht ik:
achhet was leuk.''
Jaren later heeft Rob alsnog het be
faamde Elfstedenkruisje bemachtigd,
drie om precies te zijn. Hij voltooide
de tochten van '85, '86 en '97. Na uren
zwoegen mocht Rob eindelijk van
het ijs af om zijn schaatsen uit te
trekken,,Nee, ik vond het eigenlijk
j ammer dat ik er was, vooral de eerste
twee tochten. Het schaatsen op zich
zelf is heerlijk, lekker buiten zijn. Die
in '97 was wel pittig. Daar stond veel
wind maar was alsnog heel leuk.
Maar ik vind een Elfstedentocht he
lemaal niet zo'n bijzondere prestatie.
Als je techniek goed is, dan is schaat
sen niet zo vermoeiend. Een halve
marathon rennen vind ik zwaarder.
Ik ga dan ook niet pronken met die
kruisjes in mijn kast. Ik zou niet eens
weten waar ze liggen'', lacht Rob.
Ik wil niet elke dag door
mijn raam gaan zitten
staren
Misschien komt deze fysieke wel
gesteldheid van Rob door al zijn
sportieve uitstapjes. Zo fietste hij een
paar jaar geleden van de East Coast
naar de West Coast in de Verenigde
Staten. „Dat deed ik in drie jaar, drie
periodes van vijf weken. De eerste
vijf weken ging Joke (mijn vrouw)
mee. Maar toen we landden op
Schiphol zei ze: dit nooit meer.''
Santiago de Compostella
Joke (80) moet lachen en vertelt van
af de bank. „De Amerikaanse wegen
zijn verschrikkelijk om op te fietsen.
Maar verder bewegen Rob en ik veel
samen. We willen elke dag wel wat
te doen hebben, vaak is het fietsen of
wandelen. In de jaren tachtig en ne
gentig fietsten we soms in de vakan
ties van huis uit naar de Middelland
se Zee en dan met de bus terug. Ook
zijn we jaren geleden naar Santiago
de Compostella gelopen. Dat duurde
vier maanden.''
Joke vervolgt: „Mensen zeggen wel
eens: 'Je bent dan eindelijk aangeko
men en dan moet je vakantie nog be
ginnen'. Maar wij vinden het fietsen
zelf heel leuk en vinden het juist
jammer als we er zijn. Komende zo
mer willen we (met E-bike) van de
Middellandse Zee naar huis fietsen.
Vroeger sliepen we onderweg in een
tentje, nu gaan we van hotel naar ho
tel.'' Joke oogt net als Rob vitaal, ze
tennist dan ook twee keer per week."
Rob: „Kijk, tuurlijk merk ik dat
mijn lichaam achteruit gaat. Ik kan
niet meer alles wat ik vroeger deed.
Nu doe ik bijvoorbeeld geen over
stapje meer met schaatsen. Dat moet
j e ook niet willen, dat wordt gewoon
te gevaarlijk. Maar zolang ik kan, wil
ik samen met Joke zoveel mogelijk
leuke dingen doen. Ik wil niet elke
dag door mijn raam gaan zitten sta
ren, daar is niets aan.''
ZATERDAG 22 JANUARI 2022 GO
j"SÉtS§»t!
AHiBMi
Rob de Waijer m
schaatsen waarm
1997 de Elfstedei
reed. Inzet: Ron d
'De Elfstedentocht is
helemaal niet zo bijzonder'
Luuk Hokken
Oostkapelle
- Rob de Waijer
- Rob de Waijer
