ze, opzadelden met een iets te
gelukkige jeugd, waardoor ik nooit
de geschiedenisboeken in zal gaan
met een oeuvre over mijn verknipte
leven. Die jeugd speelde zich af in
Zeewolde, te midden van bossen
en een aangelegd strand. Ze groei
de op tussen jonge gezinnen met
kinderen die allemaal ongeveer
even oud waren en zodoende,
vertelt ze, tegelijk in de puberteit
belandden. 'En daar was niet echt
iets voor. Er was alleen de Groene
Schuur, waar we om de week
uitgingen.' Ze volgde de studie
Fashion Branding, studeerde af
tijdens de kredietcrisis, en vertrok
bij gebrek aan opties pardoes naar
Californië, om daar in een national
park ranger te worden.
Er is weinig comedy te bespeuren
in je jeugd. Wanneer kwam dat?
'Ik keek als kind graag naar Mr.
Bean maar pas op mijn vijftiende
zag ik cabaret. We zagen op onze
christelijke middelbare school een
videoband van Hans Teeuwen,
over de Bijbel. Het was de bedoeling
dat wij erover in discussie zouden
gaan, maar ik kon alleen maar
lachen. Ik had nog nooit zoiets
gezien. Thuis heb ik meteen de
hele show gedownload en uit mijn
hoofd geleerd. Een openbaring
was het. Maar ik dacht niet: dit
ga ik ook doen. Dit zijn gewoon
mensen die dit kunnen, dacht ik.
Die zijn dat. Die lopen het podium
op en schudden dat verhaal uit
hun mouw. Ik stond er niet bij stil
dat Hans Teeuwen misschien ook
eindeloos heeft moeten oefenen.'
Als je je inspiratie niet uit je jeugd
haalt, waar komt het dan vandaan?
'Door overal altijd de humor van
in te zien. Ik zie bijvoorbeeld veel
charme in ongemak. Ik vind het
leuk als mensen kunnen lachen
als ik vertel dat ik niet mocht
meerijden met een elektrische
auto omdat de bestuurder mij te
zwaar vond. Of in het ouderschap.
Mijn zoontje is nu 21 weken en ik
ben soms zó kapot. Al die spanning,
en angsten die erbij komen kijken.
Dat ik 's nachts ineens denk:
ademt hij nog? En gedachten als:
MEZZA 27
