'Eerste dag verdiende ik 80 gulden'
Gastdocenten vertellen basisschoolleerlingen over hun vak
John's Frituurshop in Koudekerke stopt na 46 jaar
6
Er waren weken dat John van
den Hummel wel 100 uur in de
zaak stond. Na 46 jaar friet
bakken en aardappels pitten
geeft hij er over drie weken de
brui aan. Hij ziet als een berg
op tegen het moment dat hij
voor de laatste keer de sleutel
omdraait. ,,Het is mijn kindje."
John's Frituurshop in de Middel
burgsestraat is een begrip in en
rond Koudekerke. Maar John (65)
en zijn vrouw Marjan (67) zijn in
middels een dagje ouder en gaan
dat lichamelijk steeds meer mer
ken. Op zaterdag 12 februari bakken
ze hun vers gesneden friet daarom
voor de laatste keer bruin.
John was niet goed in leren, dus
toen hij op zijn 17de de kans kreeg
om een frietzaak in Vlissingen te
openen, greep hij die met beide
handen aan. Hij verhuisde samen
met zijn ouders, die hem zowel fi
nancieel als in de zaak hielpen, van
Koudekerke naar een bovenwoning
aan de Scheldestraat in Vlissingen.
,,Op mijn eerste dag verdiende ik
tachtig gulden. Daar was ik apetrots
op."
Na twee jaar krijgt John de kans
om het pand te kopen, maar het is
veel te duur. Via via hoort hij dat er
een pand te koop staat in Koude-
kerke, aan de doorgaande weg nog
wel.
Hij en de rest van het gezin ver
huizen daarom na een uitstapje van
twee jaar terug naar het dorp. ,,Dat
vond ik fijn, want ik ben hier niet
geboren, maar wel getogen. Ik
kende iedereen." Het is maart 1976
als hij John's Frituurshop opent. In
die tijd koop je bij hem, in guldens,
een zakje friet voor 85 cent. Een
kroket kost 50 cent.
In 46 jaar tijd is er behoorlijk wat
veranderd. ,,Vroeger was ik tot
00.00 uur open, dan liepen er de
hele dag door mensen binnen. Dat
is allang niet meer. De gedachte dat
friet ongezond is, leeft ook sterk.
Terwijl we tegenwoordig alles bak
ken in plantaardige olie. In de be
ginjaren in Vlissingen deed ik dat
nog in rundvet. Als ik dan bij de su
permarkt in de rij stond, kon ik mij
zelf ruiken."
Flirten via frietzakjes
De friet van John valt in de smaak in
het dorp, maar vakantiegangers en
dagjesmensen op weg naar de kust
weten hem ook te vinden. Hij laat
zijn oog vallen op Marjan, de zus
van een vriend van hem. Via bood
schappen op de frietzakjes weet hij
haar voor zich te winnen. Ze voegt
zich al snel bij hem in de zaak. Het
stel krijgt drie kinderen, die zo'n
beetje opgroeien in de shop. ,,Vroe-
ger stond hier de box en deden de
kinderen een middagdutje op zol
der. En als een van de kinderen een
vriendje wilde meenemen, dan
kwamen ze steevast naar hier."
De toewijding van het stel heeft
Je kunt je op verse
producten niet
afreageren
ook een keerzijde. Ze maken dag in
dag uit lange dagen. Alleen de zon
dag houden ze voor zichzelf. John
ziet de zaak als zijn kindje. ,,Je bent
bezig met verse producten. Je kunt
j e daar niet op afreageren, daar moet
je liefde in steken." En dat doen ze.
Niet alleen het stoofvlees, de ge
haktballen en de friet maken ze
zelf. Als de fabriekskroketten leeg
lopen in de frituur, vinden ze de
'hummie' uit. Een kroket met meer
ragout. Het wordt een blijvende hit.
Maar zes jaar geleden roept zijn
lichaam John terug. Hij voelt dat er
iets niet goed zit, maar stapt pas op
aandringen van zijn dochter naar
de dokter. De katheterisatie die hij
in mei moet ondergaan, laat hij pas
in oktober plaatsvinden. Om het
seizoen nog te kunnen meepakken.
Hij blijkt een tikkende tijdbom
en moet een openhartoperatie on
dergaan. Hij gaat snel weer aan het
werk, maar pakt voortaan wel een
extra vrije dag.
Tot grote opluchting van John
heeft hij een stel gevonden dat zijn
frietzaak wil overnemen. ,,Ze ko
men uit het vak en willen de zaak
op dezelfde manier voortzetten.
Zelfs de hummies blijven. Of het
ook John's Frituurshop blijft he
ten, weet ik niet. Alleen fri-
tuurshop zou ik ook al prachtig
vinden."
Wethouder worden? 'Neu' schudt
een jochie het hoofd en fluistert
hardop tegen z'n vriendje 'duuuh,
te veel uren werk je dan hoor'. De
leerlingen van groep zeven en acht
vroegen Middelburgs wethouder
Johan Aalberts gisterochtend het
hemd van het lijf tijdens het offici-
ele startschot van het project
IMC-Basis op de school. De kinde
ren krijgen straks iedere donder
dagochtend via extra lessen van bij-
voorbeeld een burgemeester, een
journalist of loods een kijkje in het
beroepsleven van die gastdocenten.
Regio-coördinator Willemien
Treurniet: „Kinderen kunnen zo
zelf voor hen onbekende beroepen
ervaren, maar ook ontdekken waar
hun eigen talenten liggen.''
Kinderchampagne
Aalberts geeft onvermoeibaar en
soms lachend antwoord op de
meest uiteenlopende vragen. Vari-
erend van 'Hoe oud bent u' en 'hoe
word j e wethouder' tot 'wat vinden
uw kinderen daarvan' en 'is het al
tijd leuk om te doen'. Om het start
schot van het project te omlijsten
overhandigt de politicus een mys-
terybox aan schooldirecteur Ma
rieke Groeneveld, met daarin het
officiële IMC-Basisbordje waarop
de tekst Nu leren wat later is. Voor
de kinderen zijn er donuts en een
glaasje kinderchampagne.
Middelburg stelt 8000 euro be
schikbaar voor de komende twee
jaar. De gemeente vond na een eer
ste afwijzing, geld binnen het potje
voor een grotere aanpak van veilig
heid in met name de wijk Dauwen-
daele, waar de school zit. De Wil
genhof is - na de Vlissingse Raven-
steinschool en Sint Jozefschool- de
derde op Walcheren die met het
project werkt.
- Annemarie Zevenbergen
Wethouder Johan Aalberts overhandigt de mystery box aan
schooldirecteur Marieke Groeneveld. foto lex de meester
John en Marjan van den Hummel stoppen met hun frituurshop in Koudekerke. foto lex de meester
VRIJDAG 21 JANUARI 2022 WA
Wendy de Jong
Koudekerke
- Johan van den Hummel
MIDDELBURG
'Wat wil je later worden'? lijkt
nog ver weg voor leerlingen van
de hoogste groepen van basis
school Wilgenhof in Middelburg.
Maar toch dichterbij dan ze den
ken.
