Huib Heijt loopt nog steeds prima
7
Toekomst Voedselbank ongewis door geldgebrek voor nieuw onderkomen
Emmy de Kraker: ,,Het idee alleen al dat de Voedselbank dicht zou moeten, dat stuit ons zo tegen de borst." foto lex de meester
Voedselbank Walcheren moet,
gezien de toestand van het
huidige onderkomen,
verhuizen naar een ander
pand. Maar daar is geen geld
voor. Wanhopig is voorzitter
Emmy de Kraker nog niet.
Maar er moet wel heel snel
zekerheid komen over nieuwe
huisvesting voor de
Voedselbank Walcheren.
„Anders houdt het voor ons
op."
Het armetierige pand in Middel
burg waar nu wekelijks voedsel
wordt uitgedeeld, voldoet al jaren
niet meer door slecht onderhoud
en asbest. Bovendien heeft de
Voedselbank last van ongedierte.
,,De voedselveiligheid is wel in
orde", benadrukt voorzitter Emmy
de Kraker. ,,We hebben geen paleis
nodig. Maar dit kan echt niet meer."
Hogere huur
Dat weten de Walcherse gemeen
ten ook. Tegenover de huidige loods
van de Voedselbank op het Silo
plein aan de Kleverskerkseweg in
Middelburg moet een andere loods
verbouwd en gerenoveerd worden.
Daar kunnen dan de Voedselbank
Walcheren en de Kledingbank Zee
land - die ook dringend op zoek is
naar een ander pand - samen in, is
het plan. Maar zo'n verbouwing is
duur en dus zal de huur die de
Voedselbank moet gaan betalen,
ook veel hoger worden. De huur be
draagt nu 15.000 euro, en dat zal
100.000 euro worden. ,,Het is fysiek
een oplossing, maar financieel
niet", beaamt De Kraker.
Patstelling
De gemeenten Middelburg en
Veere willen hun subsidie daarom
wel verhogen, maar Vlissingen kan
en mag dat niet vanwege de grote
financiële problemen en het toe
zicht door het Rijk op de gemeente
lijke uitgaven. ,,Dat snappen wij",
reageert De Kraker. ,,Maar daardoor
zitten wij in een patstelling."
Want wie neemt dat gat dan voor
zijn rekening? De Voedselbank zelf
kan dat niet. Sponsorgeld levert te
weinig op. ,,En met het werk dat wij
doen, verdienen we ook geen geld",
merkt De Kraker ten overvloede op.
„Ergens is dus een doorbraak nodig,
want zo komen we niet verder."
Naar een ander gebouw dat voor
minder geld geschikt te maken is en
dus betaalbaarder zal zijn, is al heel
vaak gezocht. ,,Maar het is er ge
woon echt niet", zegt zij. De ge
meente Middelburg, die ook heeft
helpen zoeken op heel Walcheren,
erkent dat.
Daarom is de hoop nu gevestigd
op een commerciële verhuurder die
de beoogde loods op het Siloplein
tegen een niet-commerciële prijs
wil verhuren. ,,Tja, zicht op zo'n so
ciale verhuurder is er ook nog niet",
verzucht De Kraker. ,,We hopen er
met zijn allen op, want dat zou echt
helpen en de oplossing sneller
dichterbij brengen."
Een doorbraak is
nodig, want zo komen
we niet verder
Niet alleen voor de Voedselbank,
ook voor de Kledingbank. Want die
moet nog veel eerder dan de Voed
selbank een ander pand hebben. En
dat heeft gevolgen voor de Voedsel
bank, erkent De Kraker. ,,Op zich
hebben wij nu geen acuut pro
bleem, omdat we ons pand niet
heel snel uit moeten. Maar omdat er
wordt gekeken naar een oplossing
voor ons allebei, zitten we wel in
hetzelfde proces. Dus de druk is wel
degelijk groot, ook voor ons."
Hoewel ze het woord 'wanhoop'
niet snel in de mond zegt te nemen,
vraagt ze zich wel af: ,,Wat kunnen
we nu nog? Er is geen ander pand, er
is te weinig geld en het huidige
pand voldoet niet meer. Als er geen
doorbraak komt, houdt het echt op.
Dan moet de Voedselbank dicht.
Natuurlijk willen we dat niet. Al
leen het idee al stuit ons zo tegen de
borst."
Subsidie
De afgelopen drie jaar waren ge
middeld 597 inwoners van Walche
ren uit 216 huishoudens afhankelijk
van de Voedselbank. De verwach
ting is dat die groep de komende ja
ren niet kleiner zal worden. Van de
klanten komt zo'n 55 procent uit
Vlissingen, 40 procent uit Middel
burg en 5 procent uit Veere. Juist
omdat meer dan de helft van de
klanten uit Vlissingen komt, hoopt
Emmy de Kraker dat het die ge
meente misschien toch nog lukt de
subsidie te verhogen.
Huib Heijt uit Vlissingen viert
woensdag 19 januari zijn eeuwfeest.
Met dochter Jozien, zoon Chris,
kleindochter Heidi en aanhang en
achterkleinkinderen Isabel (6) en
Sebas (2). De lunch en het etentje
met familie en kennissen houdt hij
tegoed tot corona uit beeld is. „Fri
tes met appelmoes in familiekring
vindt opa ook fantastisch", lacht
kleindochter Heidi.
Medewerkers van Thuiszorg hel
pen twee keer per dag; bij het op-
staan en naar bed gaan. Dat is niet
vaak echt nodig, weten dochter en
kleindochter. ,,Alleen bij het dou
chen en het innemen van medicij
nen kan hij wel wat hulp gebrui
ken." Maar verder redt Huib Heijt
zich prima in het huis vlakbij het
Baskensburgplein waar hij al meer
dan 65 jaar woont. ,,Ik wil er nooit
meer weg."
Fabrieksdoof
De laatste tien jaar fietst Huib niet
meer. Lopen gaat nog prima, maar
voor wat langere afstanden - 'hij
haalt nog kaas in de binnenstad' -
pakt hij een rollator mee. De enige
kwaal waar hij echt last van heeft, is
niet te wijten aan zijn leeftijd. ,,Ik
ben fabrieksdoof", roept Huib, die
ruim dertig jaar bij de Schelde
werkte. ,,Het was altijd zo'n leven
op het Scheldeterrein dat ik het 's
avonds thuis nog hoorde. Dacht ik
dat de bel ging, maar was het gefluit
in mijn oren."
Huib Heijt werd geboren in
Westkapelle, waar hij het vierde
van een gezin met zes kinderen
was. Over het verleden ging het
thuis niet vaak, vertelt Jozien. ,,Va-
der vluchtte tijdens de oorlog voor
bombardementen op Westkappel
op een fiets met twee lekke banden.
En tijdens de watersnood werd hij
van een dak gered."
- René Hoonhorst
Huib Heijt met op de achtergrond dochter Jozien (rechts) en
kleindochter Heidi met hun gezinnen. foto lex de meester
WA DONDERDAG 20 JANUARI 2022
'We hoeven geen paleis'
Maurits Sep
Middelburg
- Emmy de Kraker, voorzitter
Voedselbank Walcheren
VLISSINGEN
Hij mag dan honderd zijn, Huib
Heijt loopt elke dag nog naar de
supermarkt om boodschappen
te halen. Met een rollator,
heeft-ie gelijk zijn tas bij zich.
