Mijn eerste
bericht, trots
dat ik was!
2022
c Woningbrand eist leven in Hoofdplaat
2
COLUMN
Willem van Dam
Neen, ik hengel niet naar een majestei
telijke medaille. Neen, ik hoef geen
gouden horloge met inscriptie. En
neen, ik solliciteer niet naar een schouder
klopje van de hoofdredacteur. Maar meer
dan vijftig jaar, godallemachtig! Meer dan
een halve eeuw schrijf ik al voor deze cou
rant.
nog het eerste bericht te vinden zijn, dat van
mijn hand in druk verscheen: een aankondi
ging van een cursus bloemschikken georga
niseerd door de Nederlandse Bond van Plat
telandsvrouwen, afdeling Terneuzen. Het
telde niet meer dan een paar regels. Maar
trots dat ik was. Trots!
krant?', vroeg iemand mij laatst. Die vraag
voerde mij terug naar het eind van de jaren
'60, toen er nog Dafjes met pientere pookjes
rondreden, het Snoepje van de Week van De
Gruyter nog bestond en de A58 nog moest
ik vanuit de roerige
Randstad naar het
rustige Oostburg,
waar ik woorden als
hosternokke en kro
tenkoker leerde.
Waar ik op mijn
typemasjien (een
Remmington, op af
betaling bij Weh-
kamp gekocht) stuk
jes tikte over het af
scheid van een
schoolhoofd, de
clubkampioenschappen van krulbolvereni-
ging 'Raak tegen Staak', een botsing op het
kruispunt Potjes.
Maar het belangrijkste was: ik werkte voor
een krant! Aanvankelijk voor Dagblad De
Stem (voor een aalmoes van 10 cent per re
gel), niet veel later voor de PZC.
worden aangelegd.
Belangrijk
voor mij was:
ik werkte
voor een
krant
Zo gezegd
in deze
krant
Bij een grote brand in een
woning aan de Julianastraat in
Hoofdplaat is in de nacht van
dinsdag op woensdag een
man om het leven gekomen.
De ochtend na de fatale brand rij
zen er nog dampwolken op boven
de Julianastraat. Omwonenden we
ten niet veel over de man te vertel
len: ja, hij verzamelde veel en zei
'dag buurvrouw'. Het smeult
woensdag nog steeds in de kleine
tussenwoning. De brandweer is
nog aan de slag, of beter gezegd: al
weer. Een graafmachine sloopt met
grote happen het dak weg. Waar ga
ten vallen, wordt geblust. De brand
weer heeft veel werk aan de kleine
woning.
,,We moesten wel", legt Marc
Cauwels, officier van dienst van de
brandweer uit. ,,Er ligt in het huis
zoveel brandbaar materiaal. Overal
wel, zo'n anderhalve meter hoog."
Cauwels was de nacht ervoor al pre
sent en dacht rond een uur of vier
de brand geblust te hebben. De vol
gende ochtend laaide het vuur ech
ter weer op. Hij wijt het aan de
grote hoeveelheid spullen in het
pand. ,,Je moet een beetje aan Jam-
bers denken, zoiets was het wel.
Daarom moeten we het nu open
maken en naar buiten trekken om
het nu echt goed te kunnen blus
sen." Pas gisteren rond de middag
was de brand echt geblust.
De brand ontstond rond midder
nacht in de nacht van dinsdag op
woensdag. Kort na één uur vond de
brandweer het slachtoffer in zijn
huis, de man overleed kort daarna.
Omwonenden krijgen onderdak
als ze dat nodig hebben. Niet dat dat
het geval is. ,,Voor wie wil, is er on
derdak in het hotel geregeld", zegt
de Officier van Dienst Bewonings-
zorg. ,,Alleen nu maakt daar nie
mand gebruik van. De buren aan de
rechterkant zijn niet thuis, dat huis
wordt niet permanent bewoond.
Aan de andere linkerkant hebben
de bewoners er zelf voor gekozen
bij familie te verblijven."
Leo Martens staat aan de over
kant van de straat te kijken. Het
slachtoffer kende hij niet. ,,Ik woon
verderop in het dorp." Hoofdplaat is
niet groot. Een dorp van een for
maat waarvan verondersteld wordt
dat iedereen elkaar kent, maar dat
blijkt niet op te gaan. Ook in Hoofd
plaat zijn er steeds meer tweede
Er ligt in het huis
zoveel brandbaar
materiaal
woningen. Martens wijst naar zijn
neef: ,,Die kende hem wel. Hij
woont ernaast."
,,KennenIk weet wel wie het is
maar ik kende hem niet persoon
lijk", verontschuldigt neef Cijriel
de Ruijsscher zich. De Ruijsscher
woont naast het afgebrande huis en
was degene die als eerste de brand
weer belde. ,,Niet precies ernaast.
Het bestaat uit twee delen. Het deel
naast ons deel wordt verhuurd
maar daar sliep niemand. Rond een
uur of twaalf ging het brandalarm
bij ons. Ik ben toen in de andere
woning gaan kijken. Overal rook.
Toen heb ik ook de brandweer ge
beld. Aan De Ruijsschers huis is
geen schade. ,,Het ruikt er alleen
naar rook. Nee, ik ben niet echt ge
schrokken maar het is natuurlijk
niet leuk."
,,Ik weet hoe hij heette, vriende
lijke man hoor", maar ook de over
buurvrouw kende de man niet
echt, geeft ze toe. ,,Hij zei altijd
hallo buurvrouw. Maar verder was
hij nogal op zichzelf. Hij werkte. Ik
geloof in een fabriek in België."
Haar naam wil ze niet kwijt. ,,Ik wil
er geen kwaad over spreken of rod
delen. Ik vind het zielig en we had
den er geen last van. Het was geen
verkeerde man."
,,Ik zag hem de laatste tijd niet zo
vaak meer", gaat ze verder. ,,Dat was
omdat hij niet meer via de voordeur
naar binnen kon omdat het slot ka
pot was. Ik weet nog wel dat de deur
een keer openstond en ik naar bin
nen kon kijken." Ze wijst met haar
arm. ,,Zo hoog stond het er. Je kunt
er bijna niet naar binnen, riep ik
nog naar hem. Het was een vergaar
der hé? Hij kon alles gebruiken. Ei
genlijk had ik wel zoiets verwacht",
zegt ze, terwijl ze naar de blussende
brandweermannen kijkt.
Toos Henk Paul Kusters
Bijzonder keurmerk
voor tarbotkweker
Tarbotkweker Seafarm in Kam
perland heeft een bijzonder
keurmerk gekregen, het
ASC-certificaat voor platvis.
Om het keurmerk te halen, moet
een bedrijf aan strenge eisen vol
doen. Zo is de vis verantwoord
gekweekt met minimale nega
tieve gevolgen voor mens en mi
lieu. Ook moet het gebruik van
chemicaliën tot het minimum
worden beperkt. De kwekerij
moet tevens een veilige werk
omgeving bieden, en buren en
lokale gemeenschappen met
respect behandelen.
courant mogen (en moeten) doen. Ik be
zocht gemeenteraadsvergaderingen van
Bruinisse, waar een taaltje werd gesproken
waar ik als Randstedelijke jongeling niets
van begreep. Ik berichtte over wantoestan
den bij een instelling voor verstandelijk ge
handicapten; over een in opspraak
geraakte dominee die letterlijk de
kerk werd uitgejaagd; over een
burgemeester met een iets te ro
yale hand van declareren; ik was
in Zeebrugge waar zich een
ramp met een veerboot had
voltrokken. Noem het en ik
deed er verslag van.
kan ik me nauwelijks voor
stellen. Wat u met deze
wetenschap moet? Hele
maal niets. Ik wilde het al
leen maar even kwijt. Meer
dan een halve eeuw! Zucht.
ALIB
Ergens in de Krantenbank Zeeland moet
'Hoe lang werk jij eigenlijk al voor die
In die tijd verhuisde
Niet erg opwindend, zult u zeggen. Klopt.
PFAS-BRON
,,Er is ook een
uitschieter de
andere kant op:
het Zeekanaal
Brussel-
Schelde blijkt
bijzonder ver
ontreinigd te
zijn"
- Michiel
Jonker,
onderzoeker
CZEELAND2
MUZIKANT
,,Ik ben tevre
den met wat ik
doe en heb al
op veel podia in
Nederland en
in het buiten
land op mogen
treden"
- Julia van de
Ketterij,
zangeres
CZEELAND9
DONDERDAG 20 JANUARI 2022 GO
'Vriendelijke man,
hij zei altijd gedag'
Het dak is zojuist gesloopt. De laatste brandjes worden geblust
aan de Julianastraat. foto anne hana
Guido van der Heijden
Hoofdplaat
- Marc Cauwels, offcier van
dienst brandweer
KAMPERLAND
In de loop der jaren heb ik veel voor deze
Een boeiender bestaan
&1JNIA.' NO©
Internet: toosenhenk.nl
