Heleen van Royen
4
Het is half acht 's ochtends.
ik liggen nog in bed. Olivia facetimet me. Als ik het gesprek
aanneem, zie ik het ernstige gezicht van mijn kleinzoon. In
plaats van goedemorgen zegt hij: 'Paardje?'
'Dag Spencer,' roep ik verheugd terwijl ik snel overeind kom.
'Alles goed?'
'Paardje? Paardje?' herhaalt hij terwijl zijn grote blauwe ogen
me doordringend aankijken.
'Ik weet niet of ze al wakker zijn, Spencer.'
Ik stap uit bed, loop naar het raam en schuif de gordijnen
open. Bart maakt een grommend geluid en trekt het dekbed
over zijn hoofd.
Onze buren hebben paarden. Schimmels, om precies te zijn.
In hun tuin staat een stal met grote groene deuren en van die
karakteristieke roodwitte luiken. Sinds ik een paar keer met
Spencer langs ben geweest om de paarden een appeltje te
geven, heeft hij een obsessie voor de edele dieren ontwikkeld.
Ik tik op mijn scherm en zoom in op de stal zodat Spencer
kan meekijken.
'Ach wat jammer,' zeg ik. 'Ze staan omgedraaid. Je kunt alleen
hun billen zien. En hun rug. Misschien zijn ze aan het eten.'
'Paardje?' Er klinkt een diepe teleurstelling in zijn stem. Het
is de tweede keer op rij dat de schimmels niet thuis geven.
Ineens heb ik een idee.
'Zal oma ze even roepen?'
'Alsjeblieft niet,' kreunt Bart vanonder zijn dekbed.
Ik doe het raam wijd open. 'Sir William! Galway!' gil ik.
Er gebeurt niks. Misschien moet ik ze fluiten. Ik tuit mijn
lippen, fluit uit alle macht en verdomd, Sir William draait
zich om en Galway even later ook. Ze steken hun majestueuze
witte hoofden door de stalluiken en kijken verbaasd om zich
heen.
'Jaaaa!' roep ik blij. 'Daar zijn de paardjes! Hallo paardjes!'
'Dag paardje!' kraait Spencer.
Deze ochtend kan niet meer stuk.
'Hoor je dat?' zeg ik trots tegen Bart. 'Ik ben een paarden
fluisteraar.'
'Doe het raam dicht, gek. Je maakt de hele buurt wakker.'
Bart is niet onder de indruk van mijn zojuist ontdekte boven
natuurlijke gave.
'We gaan ophangen,' hoor ik Olivia zeggen. 'Hij moet zo naar
de crèche.'
Maar kleinzoon en ik zijn nog niet uitgepraat.
'Paardje appel?' vraagt hij.
'Als je weer hier bent, gaan we de paarden een appel geven,'
beloof ik. Bart had het vorige bezoek aan de paardjes gefilmd.
Spencer kan de beelden eindeloos bekijken. Hoogtepunt is
het moment waarop Galway de appel per ongeluk uit zijn
mond laat vallen.
'O o!' roept Spencer als hij 'm op de grond ziet belanden.
Amper anderhalf jaar oud en nu al zoveel oog voor detail.
'We moeten echt gaan,' dringt Olivia aan. 'Zeg oma maar
gedag.'
'Dag oma paardje!' roept Spencer.
Van sexy bestsellerauteur naar oma paardje. Ik reken het
goed.
5
MEZZA 7
Schrijver Heleen van Royen (56) woont samen met Bart (35). Ze is moeder van Olivia (29) en
Sam (25) en oma van Spencer (1 jaar) en van twee bonuskleinkinderen van 13 en 11.
Oma is een
paarden
fluisteraar
LU
5
5
