'Ik bleef maar jolig
doen, deed er
maanden over om
die man te ontslaan'
demotiverend, op een gegeven moment is ook
het geld gewoon op. Wat het grote voordeel is van
meerdere dingen doen: als cabaret even niet lekker
loopt, dan troost ik mezelf met de gedachte dat ik
vooral docent ben. En als ik voor de klas sta en die
leerlingen breken de tent af, denk ik: maar ik ben
cabaretier. Wat meteen laat zien hoe werk je identi
teit vormt - én hoe makkelijk je van identiteit kan
switchen.'
'Ik was achttien, gaf rekenles in zo'n krakkemikkig
schooltje en kreeg er een levensles voor terug. Het
was prachtig met die kinderen, ik heb veel lol gehad,
maar het was tegelijkertijd hard. Ik kreeg een houten
stok in de handen gedrukt. Zo van: als ze niet luiste
ren, moet je slaan. De kinderen waren bij elke leraar
rustig en gehoorzaam behalve bij mij want ik sloeg
niet. Het was op een gegeven moment zo erg dat de
moeders van de kinderen rondom mijn klaslokaal
stonden - dat werd afgeschermd met een schuttin
kje van bamboe. 'Sla ze!' En dan kwamen zij de klas
in, om hun kinderen een lesje te leren met knoestige
takken. Allemaal huilende jongens en meisjes in
m'n lokaal. Sta je dan met je goede gedrag. Toen
leerde ik dat ik de wereld beter wilde maken - maar
wat wist ik nou helemaal? Met alleen goede wil kom
je er niet.'
'Vanaf mijn achtste, maar ik vertelde het aan
niemand. Ik maakte er geen werk van want ik had
geen idee hoe. Dus ik deed braaf al die bijbaantjes,
ik heb zelfs nog een tijd voor mijn vader facturen
naar zijn patiënten gebracht, hij werkte als fysio
therapeut. Op mijn 23ste deed ik mee met een
cabaretfestival. Ik won. Toen kreeg ik ineens
allemaal aanvragen voor optredens van studenten
verenigingen en zo. Ik dacht: shit, ik ben hier niet
professioneel genoeg voor. Dus toen heb ik een
manager verzonnen. Ik mailde al mijn aanvragers
terug namens Rob Vinken. Geachte heer, mevrouw.
Wegens overweldigende drukte beheert ondergete
kende de boekingen van Johan Goossens. En dan
durfde ik een in mijn ogen astronomisch bedrag
te vragen - als Rob Vinken rolde dat zo mijn
toetsenbord uit. Het is op werkgebied maar net
welke toon je aanslaat. Ik werd ook meteen heel
beleefd teruggemaild: iedereen trapte erin.'
Om dit interview te regelen, had ik contact met
iemand van je uitgeverij. Bestaat die wel echt?
'Ha! Ja. Nu ben ik écht een professioneel werkzaam
iemand. Die Rob Vinken-fase ben ik voorbij.'
MEZZA 27
Je hebt ook een tijdje lesgegeven in Ghana. Hoe
was dat?
Wanneer besloot je cabaretier te worden?
