'Hoezo schuldgevoel, zei mijn
moeder, die kinderen van jullie
zijn met goud behangen'
Catharina Agatha Maria Schouten
haar 24ste had ze er al twee. Dat
vond ik heftig. Ze woonden in
Miami. Groot huis, zwembad.
Toen gingen zijn zaken minder
en kwamen ze naar Nederland.'
Ze wijst naar de fotolijsten op de
schoorsteenmantel. 'Lieve, toege
wijde, hardwerkende moeders zijn
het. Heel leuk spul, ik ben er dol op.'
Haar hele woonkamer staat in het
teken van familie. In de zithoek is
ruimte voor tien man. Er hangen
familiefoto's en tekeningen van
kleinkinderen. Voor de vijf maan
den oude Aelin, dochter van Sigrid,
staat een ledikantje in de hoek van
de kamer. 'Het is een huishouden
van Jan Steen,' lacht Schouten.
'Altijd zoete inval.' Hond Mindy
van dochter Stefanie bleef na haar
verhuizing naar Nederland plakken,
daar had Stefanie geen ruimte
meer voor. 'Ik zei: zet er maar bij.
Ik had er al twee - eentje is inmid
dels overleden. Ik loop elke dag
met ze door de bossen. Heb altijd
asielhonden gehad. Buddy, mijn eigen hond, is
een Roemeen. Komt van mijn overbuurvrouw.'
Ze stapt over op een Vlaams accent. 'Een vee
arts uit Vlaanderen en piloot bij KLM, énig
mens. Ik was ambassadeur voor haar zwerf
honden uit Roemenië en ze hield Buddy over.
Belde ik Hans: zal ik hem maar meenemen?'
HET IS OOK EEN BEETJE INHALEN, het huidige
gekloek met haar kinderen. Door de volle
theatertours kon ze wel met de dochters ont
bijten, maar ze zelden in bed stoppen. Ze
miste soms een zwemdiploma. 'Daar heb ik
nu wel spijt van, het blijft een schuldgevoel.
Al zei mijn moeder altijd: ben jij gek, jullie
hebben alles over voor die kinderen, ze zijn
met goud behangen.'
Ze probeert haar afwezigheid van toen een
beetje goed te maken via de kleinkinderen.
Tineke legt ze zingend in bed en meet ze met
grote armgebaren gekscherend op: 'Ben je al
zooo groot!' Dan sluit ze het ritueel af met
een katholiek kinderliedje: De Engeltjes. 'Bij
de kinderen van Sigrid zijn het geen engeltjes,
maar egeltjes. Of tijgertjes, want die groeien
geloofsneutraal op.'
De band met haar dochters is ster
ker sinds zij kinderen hebben. 'Ik
moet wel oppassen dat ik me niet
te veel met ze bemoei. Zet mijn
man ze achter de computer, als ik
er niet ben. "Is toch niet gezond
jongens, altijd maar achter die
computer," zeg ik dan - ik maak er
zelfs een grap over in mijn show.
"Hoezo," roepen mijn kleinzoons
dan, "opa brengt er toch fruit bij?"'
DE WARMTE VAN FAMILIE werd
haar met de paplepel ingegoten,
zegt Schouten. Haar ouders
runden een supermarkt in de
Utrechtse wijk Zuilen. Onderdeel
van een winkelgalerij, het gezin
- vader, moeder, drie dochters
en een zoon - woonde erboven.
Zelfs voor hun klanten waren haar
ouders zorgzaam: de klant is
koning. 'Elke avond na sluitings
tijd moest iemand van het gezin
nog wel even met een klant naar
beneden om iets te halen. "Neem
maar mee, schrijven we wel op."
Zo ging dat. Mijn ouders werkten
hard maar mijn moeder was altijd
in de buurt. Zat achter de kassa als
ik uit school kwam, informeerde
naar mijn dag, en dan mocht ik
iets lekkers uit het schap kiezen.
Tussen mijn ouders viel nooit een
onvertogen woord. 's Avonds in
mijn bedje hoorde ik ze vaak
lachen. Over die ene klant, die
dag, die een half leeggegeten potje
pindakaas kwam terugbrengen
omdat hij 'm niet lekker vond.'
Op vakantie ging het gezin Schou
ten niet, op zondag was er tijd voor
het gezin. 'Eerst naar de kerk, de
lieve Heer danken, en dan iets
leuks doen. We gingen regelmatig
naar het strand. De zaterdag-
GEBOREN Utrecht, 12 juni 1954 JEUGD
een broer en twee zussen, haar ouders
hadden een supermarkt in Utrecht
STAAT na de lockdown in het theater
met haar 25ste show Dubbel ONTVING
onder andere de Johan Kaartprijs 2012
en de Nederlandse Cabaret Oeuvre-
prijs 2014 OFFICIER in de orde van
Oranje Nassau GETROUWD sinds 42
jaar met Hans Brunyanszki, die uit
een eerder huwelijk twee zoons en
een kleindochter heeft MOEDER van
dochters Sigrid (39) en Stefanie (35)
OMA van zeven kleinkinderen.
16
