Ik schrik
wakker en
snak naar
adem; een
nare druk
in mijn
hoofd
13
DAGBOEK VAN EEN LONG COVID-PATIËNT
Jettie Rozemond (34) heeft long covid. Sinds
maart 2020 zit ze thuis. Op verzoek van deze
krant hield ze twee weken lang een dagboek bij,
waarin ze haar leven beschrijft. „Hopelijk houd ik
het vol om een uur rechtop te zitten.''
Op Twitter probeer ik meer bewustzijn
te creëren. Veel mensen weten niet wat
long covid is, maar dat verwijt ik ze niet.
Als de overheid niet communiceert, hoe
moeten ze het dan begrijpen?
Op het plein voor mijn huis staat don
derdag altijd een bus met speeltoestel
len en spelletjes. Erg leuk, maar niet als
je snel overprikkeld bent. Ik doe oor
dopjes in.
Mijn vriend is druk, daarom zorg ik voor
het eten. De Albert Heijn is vijf minuten
DAG 1 - DINSDAG
10.30 uur
Mijn moeder belt. Na tien minuten hoor
ik opeens gepiep. ,,Mijn wekker gaat'',
zegt ze. Blijkbaar probeert ze de tele
foongesprekken kort te houden. We
hangen op. Het raakt me dat ze zoveel
rekening met me houdt.
12.00 uur
Op aanraden van mijn cardioloog pro
beer ik om de twee uur een half uur plat
te liggen, liefst prikkelvrij. Geen tele
foon, geen computer. Om het liggen
draaglijker te maken heb ik besloten dat
luisterboeken wel mogen. In een paar
weken heb ik er al honderd luisteruren
opzitten.
15.00 uur
In het huishouden is alleen de was nog
mijn verantwoordelijkheid, de rest doet
mijn vriend. Ik kan er niets aan doen,
maar ik voel me toch schuldig. Ik schiet
op alle fronten tekort. Ik sorteer de was
en stop hem in de machine. Terwijl ik
voorover gebukt sta, voel ik dat mijn
hartslag stijgt en word ik kortademig. Ik
moet weer liggen.
19.00 uur
Vroeger wandelden we, gingen naar de
sportschool, bezochten musea of borrel
den met vrienden. Nu dat allemaal niet
meer kan, hebben we onze eigen IMDb:
we kijken films en geven cijfers. Vorig
jaar kon ik geen film kijken zonder over
prikkeld te raken. Recent heb ik ontdekt
dat je iets ook vertraagd kunt afspelen,
dat maakt soms net het verschil.
DAG 2 - WOENSDAG
Ik schrik wakker en snak naar adem. Ik
voel een nare druk in mijn hoofd en heb
last van pulserende tinnitus. Na een uur
zet ik een luisterboek aan. Om 6 uur lig
ik nog steeds wakker. Uiteindelijk stap
ik uitgeput uit bed. De dag begint net,
maar mag van mij alweer eindigen.
08.00 uur
Ik plof met gestrekte benen op de bank.
Net als veel andere long covid-patiënten
heb ik last van POTS, een verstoring in
mijn autonome zenuwstelsel die slechte
doorbloeding veroorzaakt. Rechtop zit
ten, vooral met voeten op de grond,
zorgt voor een hoge hartslag en een ge
voel van malaise. De ochtend is het
zwaarste deel van de dag.
Douchen stel ik uit, dat is een inspan
nende activiteit. Voorheen waste ik da
gelijks mijn haren, nu om de paar dagen.
Nadien voel ik mij alsof ik een marathon
heb gelopen.
De hoofdpijn is overweldigend. Daar
naast heb ik last van een opgejaagd ge
voel en gespannen spieren. Platliggen en
rustig aan doen is het beste (en enige)
dat ik kan doen.
Vroeger ging ik rond 23.00 uur naar bed,
nu rond 21.30 uur. Ik heb meer slaap no
dig, terwijl ik juist meer moeite heb met
doorslapen. Ik voel me slecht over een
dag als vandaag, omdat ik niets nuttigs
gedaan heb.
DAG 3 - DONDERDAG
GO ZATERDAG 8 JANUARI 2022
'Mijn leven
staat al 21
maanden
volledig stil'
09.00 uur
14.00 uur
16.00 uur
LEES VERDER OP PAGINA 14
Jettie Rozemond is 34 jaar oud
en woont met haar vriend in
Utrecht. Ze kreeg in maart
2020 corona. Sindsdien zit ze
ziek thuis en kan ze veel dingen
die ze vroeger deed niet meer
doen. Haar baan als museum
conservator raakte ze kwijt. Zet
zich in voor patiëntengroep
Long Covid Nederland.
01.00 uur
12.00 uur
16.00 uur
20.30 uur
