'Als ik niet voldeed aan de hoge verwachtingen, stonden mijn ouders voor schut' Almere, 1987. Milouska Meulens woont met haar twee broertjes en zusje in een opvang huis in Almere. Haar vader is net teruggekeerd naar Curagao, haar moeder is niet altijd in staat voor haar kinderen te zor gen. 'Het was een soort aanleun woning. In het hoofdhuis woonde een vrouw met haar eigen gezin, wij noemden haar tante Muriël. Zij verzorgde ons, kwam elke ochtend en avond langs. Maar die ochtend was ze laat. Het was al over elven en wij hadden honger. Als oudste ging ik de keuken in. Tante Muriël wist dat ik ongesteld was en de keuken was verboden terrein voor menstruerende meisjes. Ik liep net naar het aanrecht toen zij binnen stormde en schreeuwde: 'Mijn keuken uit met je stinkende kut!' Milouska spreekt de woorden behoedzaam uit. 'Ik weet nog hoe ik de tintelingen door mijn lichaam voelde trekken. Gedachten raasden door mijn hoofd: nu wisten mijn broers dat ik ongesteld was, iets wat in de Curagaose cultuur iets is voor vrouwen onder elkaar. Ik was in de keuken geweest terwijl het niet mocht en ik stonk kennelijk. En toen - boem, ik viel flauw. Als ik eraan terugdenk lijkt het bijna alsof mijn lichaam me wilde redden uit die situatie. Dat alle functies werden uitgeschakeld omdat het too much was. Ik schaamde me zo dat ik er gewoon niet meer wilde zijn.' Flauwvallen bleek een goede afleidingsma noeuvre. 'Niet dat ik dat bewust deed, natuurlijk niet, maar ik werd ineens vertroeteld en niemand had het nog over mijn 'stinkende kut'.' Dat werd het patroon in het leven van Milouska Meulens: zich scha men, liegen of afleiden, en dóór. Maar nu is ze uit de kast. Uit de kast van depressie en schaamte. Ze zet de deuren wagenwijd open omdat het helpt. 'Voorafgaand aan dit interview dacht ik nog even: moet ik dat wel doen? Straks denken mensen: kómt ze weer met haar depressieve verhaal en haar moeilijke jeugd. Maar het kan me eigenlijk niets schelen. Hoe meer openheid, hoe beter.' Curagao en verhuisde als vijflarige met haar ouders, broers en zusje naar het Friese Ureterp. Op haar zestiende ging ze op zichzelf wonen. Ze studeerde aan de School voor Journalistiek in Utrecht, werkte vijftien jaar bij het Jeugd journaal, presenteerde Vroege Vogels en maakte een documentaire over haar veganistische dieet. Vorig jaar schreef ze het kinderboek Elin, en ze heeft net een nieuwe baan: ze presenteert sinds 1 januari het programma De nacht is zwart voor Omroep ZWART op NPO Radio 1. Haar stijl van praten is weloverwogen en pre cies; ze laat zich niet makkelijk onderbreken omdat ze een zin wil formuleren zoals zij 'm in haar hoofd heeft. Ook heeft ze iets zachts. 'Zorgzaam voor geliefden, bezorgd over de wereld', zoals ze het zelf zegt. Een jaar geleden scheidde ze van haar man Joris en ging in de Jordaan wonen. Daarvoor was ze samen met Han, de vader van haar kinderen Yara van vijf tien en Ylias van twaalf. Vorig jaar november vertelde ze haar levens verhaal in het tv-programma Dream School, een soort coming-out. Ze vindt het belangrijk haar ervaringen te delen, zeker in deze lastige lockdowntijden. 'Toen de scholen dicht waren, mochten kinderen met een ingewik kelde thuissituatie bijvoorbeeld wél naar school. Zo'n kind denkt natuurlijk: wat zullen mijn klasgenoten daarvan denken? Tegen die kinderen wil ik zeggen: als je je schaamte uitspreekt, zal het altijd meevallen. Want niemand is gemener voor je dan jijzelf.' 'Toen ik op de School voor Jour nalistiek bevriend raakte met Nienke. Zij was schaamteloos, in de goede zin van het woord. Op een gegeven moment had ze een rake observatie, ze zei het op een bijna bewonderende manier: wow Milouska, jij hebt echt een heel breed gevoel voor schaamte.' Wat bedoelde ze? 'Zij zag hoe snel ik me geneerde, ook als het helemaal niet over mij ging. Zo gingen we een keer met tien studenten naar Hongarije. In de trein speelden we Truth or dare. Nienke moest haar borsten laten zien. Ik was in shock. Keek om me heen: wie heeft dit alle maal gezien? Denken mensen nu dat ik dit oké vind omdat ik bij deze groep hoor? En toen dacht ik: wat preuts van me dat ik het zo gek vind dat Nienke haar borsten laat zien. Daar schaamde ik me óók voor. Ik wilde mezelf uitgum men, net als toen in Almere in die keuken, en verstijfde helemaal. Jezus zei: laat de kinderen tot mij komen, ik had kunnen zeggen: laat alle schaamte tot mij komen. Ik heb al zoveel, ik neem de jouwe er wel bij.' 'Jawel en ik heb er ook aan gewerkt. Met hulp van Nienke en later in een coachingstraject van mijn werk. Maar als puntje bij paaltje kwam, kroop ik telkens weer in dat pantser van liegen en afleiden. Ik heb een keer in een paniekaanval het Jeugdjournaal gepresenteerd. Het was in 2012, rond mijn eerste scheiding. De kinderen waren nog jong, ik had onwijs veel stress. Dat kwam eruit in de tien minuten dat ik live op tv was. Mijn keel kneep zich dicht, ik kreeg bijna geen adem - hyper- MILOUSKA MEULENS WERD GEBOREN op Wanneer werd jij je ervan bewust dat je je meer schaamde dan anderen? Ging je na Nienkes observatie er werk van maken om van die schaamte af te komen? 30

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2022 | | pagina 110