De koolmees in de achtertuin
7
REPORTAGE
INITIATIEF OP GROENSTROOK IN HAAR EIGEN DORP HAZERSWOUDE-RIJNDIJK
Toeval bestaat niet. Op het
moment dat Jari (14), Jill
(13), Amy (13) en Joël (15)
halt houden bij de knot
wilg waar zij bloemen en
lantaarntjes willen achterlaten voor
hun omgekomen vriendin Esmee,
rijdt er net een meisje op een paard
voorbij. Esmee, die donderdag 30 de
cember als vermist werd opgegeven
en nog geen dag later dood werd ge
vonden in Leiden, was dol op paar
den. Bijna elke dag ging ze naar een
manege in Leiden om haar lievelin
gen te verzorgen.
Esmee was ook een lieverd, zeggen
haar vrienden. Ik hou van jou staat er
op de forse kaart - of eigenlijk is het
een boekje - die haar vriendje Jari bij
zich heeft. Zorgvuldig knoopt hij het
met een rood lint rond de stam van
de knotwilg. Op de pagina's die
opengeklapt liggen zegt de tiener dat
hij haar prachtige blauwe ogen zo
gaat missen. De vriendengroep heeft
net ook een knuffelbeest neergelegd
met blauwe ogen. ,,Juist om die
ogen", zegt Jari zacht. Voor Esmee
heeft hij ook nog opgeschreven: Fly
high my angel.
Jari en Jill zijn deze week al bloe
men voor Esmee gaan leggen in Lei
den, waar haar lichaam is gevonden.
Maar de vrienden vinden het be
langrijk dat ze ook in het dorp waar
ze woonde een eerbetoon krijgt. En
daarvoor was eigenlijk maar één plek
geschikt: de groenstrook bij het
spoor, schuin achter de voetbalvel
den van Bernardus, waar ze 's zo
mers zo vaak waren en lol hadden.
,,Ik heb hier alleen maar goede
herinneringen aan Esmee", zegt Jill.
,,Vaak moesten we zo hard lachen
dat je buik er gewoon zeer van
deed." Die mooie lach van Esmee
zullen ze niet meer horen. Samen op
het bankje zitten of samen voetbal
len of frisbeeën, dat gaat ook niet
meer. Of dat spelletje dat ze weleens
deden: raden van welke kant de
eerstvolgende trein zou komen en
een wedje maken. Als de gedenkplek
is ingericht, maakt Jill met haar mo
biel een filmpje van een passerende
trein. Trots laat ze het aan de ande
ren zien. Jari mag het spits afbijten
en de eerste lantaarn en bos bloe
men plaatsen, dat vinden de andere
vrienden niet meer dan logisch. La-
ter staan ze met z'n vieren even stil
bij de boom. ,,Mooi dat ze dat samen
zo doen", zegt een moeder. Er zijn
familieleden van Jari, Jill, Amy, en
Joël meegekomen, ook zij leggen
bloemen. Wit, de lievelingskleur van
Esmee, overheerst. ,,Ik vind het heel
fijn dat de anderen zijn meegeko
men. Zo geven ze ons het gevoel dat
we er niet alleen voorstaan", zegt Jill.
Jari is intussen even naar moeder
Nicole gelopen en krijgt een knuffel.
Soms hoor je even gesnif, later zie je
weer een glimlach of vertelt iemand
iets over Esmee. Joël: ,,Wij deden
spelletjes waarbij we vaak vielen, ook
Esmee. Daar moest ze dan hard om
lachen."
Als de bloemen zijn gelegd, de lan
taarns neergezet en de vrienden
groep even stil bij de gedenkplek
staat, komt er een oude man aanlo
pen. Hij neemt zijn pet af en zet hem
tien meter verderop weer op zijn
hoofd. Er staat een lekker winterzon
netje, dus zijn er veel wandelaars. Jill:
,,Dit is een mooie plek voor Esmee.
Stil, een beetje aan de rand van het
dorp. Hier kunnen wij en anderen
even rustig aan Esmee denken. Ik
zou het prima vinden als anderen
hier ook bloemen en zo achterlaten.
Eigenlijk beter dan op de plek waar
ze dood is gevonden. Deze gedenk-
plek in Hazerswoude gaan wij goed
bijhouden."
LOCKDOWN? IK DOE HET ZO
Vogels zijn stom. Of op zijn
minst niet interessant.
Kleine vogels zijn het al he
lemaal niet waard om op te letten.
Behalve als de kat ermee komt
aanlopen en er mee naar binnen
wil lopen. Dan geven ze rommel.
Ik lachte mijn vriendin uit die
elk jaar weer zaadbollen voor die
beesten ophing en een pot vogel
pindakaas kocht. Nog erger: ze kon
ook precies vertellen welke vogels
er in de achtertuin van al die troep
kwamen eten. Ze zette 's ochtends
vroeg zelfs het raam open als die
beesten met z'n allen veel te hard
zaten te tsjilpen. Belachelijk.
Jaloers
Maar met elke lockdown, keek ik
weer iets jaloerser naar die vogels.
Zij kennen geen avondklok, geen
QR-code, geen mondkapjes, geen
boosterprikafspraak, geen maxi
maal vier vogels bij elkaar-regel.
Ze komen en gaan wanneer ze
willen. Leiden het leven zoals wij
dat ooit hadden.
Met elke lockdown zat ik vaker
voor het raam naar ze te kijken én
te luisteren.
Inmiddels heeft de kat een belle
tje om, ken ik het verschil tussen
een roodborst en een staartmees
en heb ik zelf een doos met voe-
derballen gekocht. Online uiter
aard.
Toen ik zei dat de koolmees me
de winterlockdown doorsleepte,
gniffelde mijn vriendin zachtjes.
Klein geluk zingt blijkbaar ge
woon in je eigen achtertuin
Op de plek waar zij zo
vaak samen speelden,
maken haar vrienden uit
Hazerswoude-Rijndijk
deze donderdagmiddag
een gedenkplek voor
Esmee (14) die door een
misdrijf is omgekomen.
,,En nu verdient Esmee
nog een mooie uitvaart."
GO VRIJDAG 7 JANUARI 2022
Hazerswoude-Rijndijk
Bij de knotwilg in Ha
zerswoude-Rijndijk wor
den bloemen en lan-
taarntjes geplaatst voor
de omgekomen Esmee.
FOTO JOSH WALET
F Bloemen en herinne
ringen aan Esmee bij
de plek in Leiden waar
zij werd gevonden.
FOTO ROBIN UTRECHT
Alweer een lockdown... Hoe houd je de donkere decemberdagen nog leuk?
Speciaal voor u elke dag een tip. Of gewoon een positieve persoonlijke ervaring.
- Cyril Rosman
Vriendengroep maakt een
gedenkplek voor Esmee
Jan Belt
