7
Duits stel is verknocht aan stadje
Hé? Een bus met Duits kenteken, maar met
de opdruk Brouwershaven.... Toeval? Nee
hoor, Dorit en Klaus Bremicker uit Mülheim
zijn gewoon verknocht aan het Schouwen-
Duivelandse stadje.
I m O.'
De jachthaven. Daar is het
allemaal om begonnen.
En vakantie in Zeeland
natuurlijk, in het bijzon
der Schouwen-Duive-
land. In 1973 ontdekten de ouders van
Dorit (54) Brouwershaven. Ze meer
den er in dat jaar aan met hun kotter
en gingen nooit meer ergens anders
heen met vakanties. Klaus (67) en
zijn familie, hij komt uit een gezin
van elf kinderen, gingen in zijn jeugd
ook naar Zeeland, maar dan zuidelij
ker. Zij streken in hun vrije tijd neer
in Cadzand-Bad. Maar die plaats
haalt het ook in de ogen van Klaus
niet bij Brouwershaven. Sinds hij Do-
rit leerde kennen, gaat hij ook ner
gens anders meer heen. In 1994 zette
hij voor het eerst voet in de
Schouwse smalstad. ,,Hier ben ik ge
lukkig", zegt hij.
Midden in Brouw
Als het even kan, op zijn minst een
keer per maand, verruilen ze hun
woonplaats Mülheim voor Zeeland.
Ze vertoeven dan midden in Brou
wershaven, in de Molenstraat, vlak
achter de jachthaven. ,,Mijn ouders
kochten in 1990 dit huis. Nu delen we
het met de familie, mijn zus en de
broers en zussen van Klaus." Maar
Klaus en Dorit zijn er het vaakst te
vinden.
,,Ik werk van maandag tot en met
donderdag. Vaak vertrekken we op
donderdagavond voor een lang week
end", zegt Dorit. Ze is Sozialarbei-
terin, zeg maar maatschappelijk wer-
We gaan niet
in Duitsland,
maar hier naar
de kapper
ker, en werkt met kinderen. Daar
door is ze alle schoolvakanties vrij.
Klaus was vrachtwagenchauffeur op
de milieustraat en is nu gepensio
neerd. ,,Ik moet nog een aantal jaren
werken, maar ik zie het helemaal
voor me om hier te wonen", zegt Do-
rit.
Rood stipje
In het huisje - jaartal onbekend - zijn
Duitse meubels en snuisterijen te
vinden, maar ook Zeeuwse elemen
ten. Zoals onderzettertjes uit de toe
ristenshop met Zeeland erop. En de
vader van Dorit, die helaas niet meer
leeft, heeft zelf het wandkleed dat
aan de muur van de woonkamer
hangt geknoopt. De kaart van Neder
land staat erop met een heel klein
rood stipje. ,,Dat is Brouwershaven",
wijst Dorit.
Ja, ze kennen de kritiek van Zeeu
wen die het niet prettig vinden dat
toeristen een tweede huis midden in
hun dorp of stad hebben. Maar in
Brouwershaven hebben de inwoners
Dorit en Klaus omarmd en an
dersom. Ze zijn lid van de tennisclub
en - hoewel de boot tien jaar geleden
is verkocht - ook nog steeds van de
watersportvereniging. ,,We gaan niet
in Duitsland, maar hier naar de kap
per, naar Jan-Willem Capelle, maar ja
die is nu helaas dicht", zegt Dorit ter
wijl ze toont hoe ver haar kapsel uit
het gewenste model is gegroeid.
Vriendschappen
Na zoveel jaren zijn er ook vriend
schappen opgebouwd, ook met Duit
sers. ,,We hebben hier Duitse vrien
den die we alleen in Nederland zien,
terwijl we in Duitsland misschien 25
kilometer van elkaar vandaan wo
nen", zegt Klaus. Met de buren wordt
er gebarbecued. Ze gaan het liefst
naar hetzelfde restaurant, steakhouse
Jacob Cats, iets verderop in de straat.
,,Dat zijn door de jaren heen vrien-
Je hebt hier goede
lucht, goed eten, goede
mensen en vrijheid
den geworden. Ze hebben er de beste
spareribs, die nemen we ook altijd
mee naar Mülheim. Net als mosselen
van de visboer hier, Van Beveren." En
meer dan in Duitsland, vinden Dorit
en Klaus, zijn de buren hier behulp
zaam. ,,We hebben 31 jaar dezelfde
buurvrouw gehad, mevrouw Groot-
jans. Zij is helaas op 94-jarige leeftijd
overleden, maar ze heeft ons veel ge
holpen. Een groot verlies", zegt Dorit.
Verrückt
,,Andere mensen vliegen graag de
hele wereld over, maar wij vieren al
tijd hier vakantie. We hebben ook
vliegangst, dus het is fijn dat we hier
met de auto naartoe kunnen", zegt
Klaus. Over de auto gesproken, hun
donkerblauwe VW T6 - Dorit is gek
van Volkswagenbusjes - is voorzien
van bestickering met de vuurtoren
van Haamstede, de molen uit en het
plaatsnaambord van Brouwershaven.
Ook staat er een kompasroos op de
voor- en achterkant van de bus. ,,Met
de coördinaten van onze woonkamer
hier in de Molenstraat", zegt Dorit.
,,Ein bisschen verrückt, ja, maar de bus
blauw laten was een beetje saai.
Langweilig. We zagen bij het bedrijf
dat de belettering deed een sneeuw
landschap. Niets voor ons, maar de
man van het bedrijf vroeg wat ons
dierbaar is. Ja, dat is Brouwershaven.
We hebben hier alles wat we nodig
hebben." ,,Je hebt hier goede lucht,
goed eten, goede mensen en vrij
heid", verklaart Klaus. ,,Ook optische
vrijheid", zegt Dorit, ,,dat je zo ver
kunt kijken over de polder, dat mis
sen we in Duitsland."
Het verveelt nooit en zelfs met co
rona genieten ze van Schouwen-Dui-
veland. „Brouwershaven voelt voor
ons zo vertrouwd. Door de lockdown
met corona hebben we zelfs meer
ontdekt. We hebben e-bikes gekocht
en komen nu op plaatsen waar we
nog nooit waren geweest. Zo kwa
men we erachter dat er een klein bos
is in Schuddebeurs, dat kenden we
niet", zegt Dorit.
Groot feest
Als zij straks ook met pensioen is,
willen ze best overwegen om zich
permanent in Brouwershaven te ves
tigen. Voorlopig vermaken ze zich er
prima als vakantieganger, al voelt
Klaus zich er allang niet meer te gast.
Ze fietsen, gaan uitwaaien langs de
kust en wandelen met hun hond, de
jonge boxer Easy. Dorit: ,,Over twee
jaar komen we 50 jaar in Brouwersha
ven. Als er dan geen coronamaatrege
len meer zijn, willen we een feest ge
ven voor vrienden hier in Neder
land."
SD DONDERDAG 6 JANUARI 2022
G Dorit en Klaus Bre
micker uit Duitsland
zijn zo verknocht aan
Brouwershaven, dat
ze dat zelfs met de
bestickering op hun
auto laten zien. foto
SANDRA SCHIMMELPENNINK
brouwershaven
- -V--
■M T T :ö:ao.;:
Klaus en Dorit hebben op
hun bus 'Brouwershaven'
Valeska Nastaly
Brouwershaven
- Dorit Bremicker
- Klaus Bremicker
