H
H
c Oude chansons razend populair, maar jonge generatie vernieuwt het genre
7
Links in zwart-wit de 'oude helden' Georges Brassens, Edith Piaf, Charles Aznavour, Barbara en Jacques Brel. In kleur enkele vertegenwoordigers van de nieuwe garde,
met van links af en met de klok mee: Guillaume Grand, Aya Nakamura, Grand Corps Malade en Angèle. foto's getty, andia universal, belga en privébeeld
Dankzij Matthijs van Nieuwkerk en
Rob Kemps beleeft het Franse
chanson een tweede jeugd. Maar, zegt
onze correspondent in Parijs: mag het
een tikkeltje moderner?
Frank Renout
Parijs
Er ging de laatste maanden een
wervelwind over Nederland. We
hoorden het tot in Parijs. Althans:
de telefoon stond bij ons rood
gloeiend. Onze oma's belden van
uit Nederland. Of we het daar in
Frankrijk wel gezien en gehoord
hadden. Het chanson was weer
helemaal terug!
Er was een geweldige serie op tv
met Matthijs van Nieuwkerk en
Rob Kemps die met verve hun
liefde voor het chanson in beeld
brachten. De oma's vielen in kat
zwijm en de recensies waren lo
vend. De tv-serie was een succes,
werd zelfs een boek en krijgt nu
een vervolg.
En dat is allemaal terecht. Edith
Piaf, Jacques Brel en Georges Bras-
sens hebben Frankrijk wereldwijd
op de culturele kaart gezet. Zij zijn
iconen, het Franse lied is mondiaal
bekend en alleen al bij het woord
'chanson' dromen mensen weg bij
beelden van het Parijs van weleer,
met kussende stelletjes langs de
Seine, schrijvers in Café de Flore
en schilders op Montmartre.
Maar Piaf, Brel en Brassens over
leden in respectievelijk 1963, 1978
en 1981.
Dat doet vanzelfsprekend niets
af aan hun kwaliteiten. Maar we
hebben onze oma's wel verteld dat
Fransen echt niet Ne me quitte
pas-fluitend over straat lopen. En
dat Mylord nog maar mondjesmaat
Edith Piaf, Jacques
Brel en Georges
Brassens hebben
Frankijk op de
culturele kaart gezet
aan bod komt op de Franse radio.
Net zoals Wim Sonneveld geen
vaste kost is op de Nederlandse ra
dio en we Ramses Shaffy bijna al
leen nog horen tijdens de jaar
lijkse Top 2000.
Wij komen op etentjes bij
Franse vrienden (of beter: kwa
men daar, voor corona). En Azna
vour staat er echt niet op de play-
list. Ik luister graag naar muziek in
de auto. En de laatste keer dat ik
daar Barbara op de radio hoorde
kan ik me niet herinneren.
'Hét' chanson zoals Van Nieuw
kerk en Kemps dat presenteerden
is er één van het verleden. Het is
schoonheid van weleer, met een
zweem van nostalgie.
Inmiddels zijn er in Frankrijk al
weer twee, nee: zelfs drie nieuwe
generaties chansonniers opge
staan. Het genre is veranderd en
vernieuwd en overal is schoon
heid te ontwaren. Zoals een Ne
derlandse collega met familieban
den in Frankrijk tegen me zei: 'De
oude chansondoos is geweldig en
ik houd ervan, maar de nieuwe
chansondoos zit vol surprises'.
Ik hoop in ieder geval dat Neder
landers niet het idee hebben ge
kregen, door de zwijmelende me
lancholie van Van Nieuwkerk en
Kemps, dat het chanson ophield te
bestaan toen Léo Ferré in 1993 ten
grave werd gedragen. Echt, er is
nog zoveel moois te ontdekken,
mensen!
En omdat dat niet of nauwelijks
op de Nederlandse radio is te
ontdekken, ben ik zelf maar aan
de slag gegaan. Op mijn Twitter-
account (@FrankRenout) heb ik
een eigentijdse playlist gezet.
Chansons die nü populair zijn en
chansons die de afgelopen decen
nia in Frankrijk zijn uitgeroeid tot
moderne klassiekers. Om te laten
zien en horen dat de Fransen van
nu nieuwe herinneringen maken
met nieuwe chansons.
Muzikant en zanger Vianney -
30 jaar oud - is volgens vriend en
vijand één van Frankrijks meest
getalenteerde en populaire heden
daagse troubadours.
Een paar jaar terug stond ik te
dansen in een uitverkocht
L'Olympia, met superster Gérald
de Palmas op het podium.
Angèle is jong, de
piano van Yann
Tiersen zorgt voor
tranen, Julien Doré
klinkt zomers zwoel
Guillaume Grand zong in 2010
het chanson Toi et moi wat inmid
dels door iedereen in Frankrijk
kan worden meegeneuried of
meegezongen.
Weet u wie nu wereldwijd de
best beluisterde vertolkster is van
het Franstalige lied? Aya Na-
kamura. Onze oma's zouden er
geen elpee of single van hebben
aangeschaft, maar bij Franse tie
ners en twintigers staat ze boven
aan de Spotify-lijstjes.
In 2019 werd de videoclip Au
DD van het Franse rap-duo PNL
wereldwijd twaalf miljoen keer
bekeken in de eerste 48 uur na
publicatie.
Angèle is jong, Belgisch-Frans
talig en een megaster, Grand
Corps Malade betovert met zijn
diepe stem. De piano van Yann
Tiersen zorgt voor tranen, Julien
Doré klinkt soms zomers zwoel.
Het Franse chanson is niet dood,
het leeft. Of beter: het chanson
heeft sterren als Brel en Brassens
overleefd. Ook in de 21ste eeuw
staat er soms een zanger op met al
leen een gitaar die de harten van
de Fransen verovert, soms is het
een zangeres die met 'autotune' de
hitlijsten in dendert. Wegzwijme-
len bij grootheden uit het verleden
mag. Maar er is nog zó veel nieuws
en moois te ontdekken.
GO WOENSDAG 5 JANUARI 2022
Jonkies redden het chanson
