UIT HET LEVEN...
8
Gerrie van den Hoek genoot van zijn werk als visser. Hij was dol op zijn vrouw Vera en was trotse vader
van drie kinderen. Hij werd het gezicht van de kreeftenvisserij op de Oosterschelde. Gerrie overleed
aan de gevolgen van een virale hersenvliesontsteking op 19 juli 2021, hij werd vijftig jaar.
Gerrie van den Hoek
1971 - 2021
én stapavond zal Vera
nooit vergeten. ,,Bij café
de Stulp in Renesse zag ik
Gerrie in 1999, ik was ge
lijk verliefd, wist gewoon
meteen dat is 'm. Zijn houding, zijn
rust, hoe hij deed, vond ik mooi."
Vera moet lachen. ,,Over de vraag wie
nou wie versierde discussieerden we
nog vaak." Na een paar keer stappen
zei Gerrie: ,,Wat denk je ervan Vera,
durfje het aan met mij?" Ze was al
lang overtuigd. ,,Ik word niet snel
verliefd en Gerrie en ik waren eigen
lijk tegenpolen. Ik ben veel drukker,
praat veel meer. Hij praatte minder,
was altijd bezig, had geen zitvlees.
Toch klikte het enorm en er was ook
niets wat me irriteerde aan hem."
,,Onze gesprekken gingen ergens
over. We wilden allebei heel graag
kinderen, daar hadden we het bij de
eerste dates al over. We kregen een
relatie en ik werd bijna meteen
zwanger." Vera zette haar huisje in
Grijpskerke te koop. ,,Dat ik van Wal
cheren weg zou gaan als we een rela
tie kregen, was me direct duidelijk.
Gerrie had zijn visserijbedrijf op
Schouwen."
Hun zoon Robin werd midden in
het kreeftenseizoen geboren. ,,Op de
trouwdag van mijn schoonouders",
vertelt Vera. ,,Ze vonden het een
pracht cadeau, een kleinzoon."
Gerrie en Gerrit
Vera vindt het wrang dat Gerrie
vroeg is overleden, net als zijn opa
Gerrit. ,,Bram, Gerrie's vader, was 19
toen zijn vader overleed. Onze zoon
Robin was net 20 toen Gerrie kwam
te overlijden." De geschiedenis her
haalt zich. ,,Toen opa Gerrit overleed
liep het halve dorp uit om te helpen.
Gerrie stierf aan het eind van het
kreeftenseizoen, alle materialen la
gen nog in het water er was ook nog
veel te doen. Ook nu kwamen allerlei
vrienden en familieleden helpen."
Robin rolt nu ook versneld in Vis
serijbedrijfVan den Hoek, het bedrijf
dat zijn opa en vader startten. Vera,
die al in het bedrijf meedraait, gaat
nu samen met Robin verder, bijge
staan door Jacco, die al ruim dertien
jaar samen viste met Gerrie. Jacco
werkt Robin nu in en leert hem alles
over de visserij."
Gerrie kwam zelf op zijn zeven
tiende van de visserijschool en werd
al snel medefirmant in het bedrijf
van zijn vader. Eerst visten ze alleen
op paling, daar kwam later tong, zee
baars en harder en ook kreeft bij.
Gerrie haalde met de eerste Ooster-
scheldekreeft jaarlijks het nieuws
sinds een jaar of tien. ,,De eerste ke
ren hakkelde hij nog wel eens, maar
hij werd steeds beter in het vertellen
over zijn grote liefde voor de visserij."
Martin van de Weele uit Brou
wershaven is de oudste vriend van
Gerrie was
eigenlijk nooit
ziek geweest.
Het zou wel de
stress zijn
Gerrie. Hij kende hem al voor hij vis
ser werd. ,,Wij ontmoetten elkaar via
de verkering van Gerrie. We waren
denk ik twaalf, dertien jaar toen we
elkaar voor het eerst zagen." Er waren
zondagavonden en ook feestjes en
partijen. Gerrie's verkering met het
meisje ging uit, de vriendschap tus
sen Martin en Gerrie bleef. ,,We be
grepen elkaar gewoon, de klik was er.
Wij wisten allebei van aanpakken, ik
ging ook wel mee vissen."
Martin mist Gerrie als vriend en
kameraad. ,,We waren nog lang niet
uitgepraat, al was hij geen man van
veel woorden. Gerrie 'humde' vaak
ter goedkeuring. Maar had hij het
naar zijn zin, dan zeiden zijn ogen
genoeg. Hij stond in de vrienden
groep niet op de voorgrond maar had
zijn mening, respecteerde altijd die
van anderen."
Campertje
Gerrie en Vera kregen drie kinderen,
Robin, Sophie en Hannah. ,,Samen
hebben we door de jaren alles kun
nen doen wat we wilden. Van de vis
serij word je niet rijk maar we heb
ben heerlijke vakanties gehad sa
men." Vera droomde nog van een
campertje om met Gerrie lekker door
Frankrijk te reizen en de zon op te
zoeken. ,,Na 21 jaar was ik nog heel
verliefd."
,,Hij had een heel mooi leven, als
hij iets deed ging hij er helemaal
voor. Gerrie heeft geen dingen ge
daan waar hij een hekel aan had. Vis
sen vond hij geweldig, zelfs het heel
slecht weer. Ook jagen was echt een
passie van Gerrie", vertelt Vera. ,,Hij
trainde om goed te kunnen schieten
en leerde alle regeltjes van de jacht."
Jagen was voor hem echt wild behe
ren, het was niet alleen maar schieten
op wat er voor zijn loop kwam." Ger-
rie bouwde er ook een nieuwe vrien
denkring mee op. Martin ging ook
geregeld mee als drijver.
Gerrie was sociaal, had een hekel
aan ruzie. Hij was in staat iedereen
zijn mening te laten geven. Iedereen
heeft zo zijn eigen karakter en dat
respecteerde hij. Hij was ook een echt
dorpsmens, hij voelde zich thuis in
Kerkwerve. Hij voetbalde er jaren bij
WIK'57 en was ook sponsor en vooral
voetbalvader. Robin, Sophie en Han
nah voetballen ook bij die club.
Dit jaar was Gerrie vaak heel moe
en hij had regelmatig hoofdpijn. Hij
dacht dat het door de drukte van het
werk kwam. ,,Gerrie werkte altijd al
zes dagen per week en het kreeften
seizoen is helemaal intensief." De
winkel liep erg goed, maar kostte ook
veel tijd en aandacht.
Schedellichting
,,Gerrie was eigenlijk nooit ziek ge
weest. Het zou wel stress zijn." Pas
toen hij ook heel hoge koorts kreeg,
ging Gerrie naar de spoedeisende
hulp. Het werd de artsen eerst niet
duidelijk waar de klachten van kwa
men. Na een tweede gang naar de
spoedeisende hulp toen de pijn te erg
werd, kwam er uitgebreid onderzoek.
Het bleek dat hij een virale hersen
vliesontsteking had.
Een ziekenhuisopname in Goes
volgde. Gerrie's situatie verslech
terde snel. Woensdag 14 juli werd hij
per ambulance naar het Erasmus Me
disch Centrum in Rotterdam ge
bracht. Een schedellichting in dat
ziekenhuis moest de druk op Gerrie's
hersenen verlichten, omdat de zwel
ling niet meer gestopt kon worden.
Door de schedellichting zag je Ger
rie's rechteroog haast niet meer, die
zat dicht van de operatie", vertelt
Vera. Op zaterdag 17 juli zei Vera te
gen Gerrie ,,Morgen wil ik je mooie
ogen weer zien." Martin haalde Vera
die zaterdagavond terug uit Rotter
dam en is nog even een half uurtje bij
Gerrie gaan kijken. Maar zondag ging
Gerrie ineens heel snel achteruit en
maandagochtend overleed hij.
Bij zijn uitvaart zei Martin: ,,We
zwaaien. We staan op de kade, jij
bent weg, Behouden vaart. Ooit ko
men wij weer bij elkaar terecht." Vera
en haar kinderen schreven in de
rouwadvertentie voor Gerrie 'je bent
meer geliefd dan je ooit zult weten'.
WOENSDAG 5 JANUARI 2022 GO
Geliefde rots in de branding
Arie Westeneng
Kerkwerve
-TV".
Gerrie van den Hoek
was het gezicht van
de kreeftenvisserij op
de Oosterschelde.
FOTO FAMILIE VAN DEN HOEK
- Vera van den Hoek
