■HU
Elektrische rijder baalt
van gestuntel met eigen
kabel bij openbare paal
I
mmm
11
JSKKflHS V'
'lil I ÉK§ i I
risliillli:1
dat terugblikken van de laatste
dagen toch wat vreemd aan. Op tv
en op de radio domineren de ge
zichten en stemmen van de jaren
'90, aan wie jonge Nederlanders
doorgaans weinig herinneringen
hebben. Henk Angenent, Erik
Hulzebosch, Evert ten Napel, Erica
Terpstra.
Reprise
Wat zou het mooi zijn als ook het
nationaal geheugen een booster
zou krijgen, in de vorm van een
nieuwe editie van de tocht. Kan
het nog? Staand op het bruggetje
van Bartlehiem, op een niet bij
zonder koude winterochtend, kun
je het je maar moeilijk voorstellen.
Zoals het trouwens ook maar
moeilijk voor te stellen is dat op
dit minuscule houten ding ooit
tientallen mensen stonden, en nog
eens vele honderden eromheen.
Uittenbogaard weet nog precies
hoe dat eruitzag, wat een groot
feest dat was. Of er ooit nog eens
een reprise komt? Helemaal uit
sluiten wil hij het niet, ook voor
zichzelf niet, hoewel hij al een
paar jaar niet meer schaatst, nu de
botten en gewrichten significant
slechter op sportieve inspannin
gen reageren dan een kwarteeuw
geleden. ,,Maar ik heb nog steeds
mijn lidmaatschapskaart. Want
stel, er komt een Russische pool-
wind deze kant uit, en het is een
week of drie 10 graden onder nul...
Je weet maar nooit.''
Het is voor tienduizenden auto
mobilisten met een stekkerauto
een bekend ritueel. Laadkabel uit
de kofferbak, afrollen, stekker in
de auto, stekker in de laadpaal,
pasje langs de sensor en wachten
tot paal en auto 'praten'.
Waarom zit er geen kabel aan
de laadpaal? Een vraag die iedere
nieuwe elektrische rijder zichzelf
stelt, als hij voor het eerst probeert
om de laadkabel weer in de koffer
bak te krijgen zonder zichzelf te
besmeuren met modder of- ook
dat gebeurt - hondenpoep of kat-
tenpis. Kan dat nou niet anders? Je
rijdt toch ook niet met een brand
stofslang in de auto naar de pomp?
,,Dat oprollen van je kabel zon
der vies te worden ziet er inder
daad weinig charmant uit'', zegt
Roland Ferwerda, directeur van
het Nationaal Kennisplatform
Laadinfrastructuur. Bij dat NKL
wordt uitgedacht hoe heel Neder
land elektrisch kan gaan rijden
zonder dat - figuurlijk - de stop
pen doorslaan.
,,Het is absolute ellende met die
losse kabels die soms wel 5 meter
lang zijn'', zegt Vincent Everts van
de Vereniging Elektrische Rijders.
,,Een vaste kabel is veruit superi
eur; echt véél handiger.''
Eigen model
Waarom zitten ze er dan niet aan?
Even terug in de geschiedenis toen
zowat iedere fabrikant een eigen
model stekker verzon. Europese
autostekkers waren anders dan de
Aziatische en de vroegere markt
leider Tesla deed eigenwijs weer
iets anders. Verschillende kabels
met verschillende stekkers aan de
laadpaal was geen optie. Maar in
middels is er een uniforme stek
ker, type 2, die op alle nieuwe elek
trische auto's past.
Vandalisme en veiligheid waren
en zijn ook een argument. Die
loshangende kabels zouden uitno
digen om eraan te gaan rukken of
om er knopen in te leggen.
'Er hoeft geen kabel aan de laad-
paal' is tussen de oren van de be
leidsmakers gaan zitten. ,,Het is
aan de gemeenten om laadpalen
mét kabel voor te schrijven'', zegt
Ferwerda. ,,Technisch is er geen
belemmering meer. Er is een
nieuw ontwerp te bedenken waar
bij de kabel oprolt of in de bodem
verdwijnt. Dat kan best. Maar qua
ontwerp is dat kwetsbaarder. Zo'n
laadpaal moet toch vijftien jaar
meekunnen.''
Ongemerkt
Ze zijn er wel, laadpalen met de
kabel eraan vast. Bij snellaadsta-
tions zit de kabel altijd vast aan
de paal. Er gaat zoveel stroom door
die kabels dat ze veel dikker zijn;
te log om in de kofferbak te
gooien. Everts: ,,We zijn onge
merkt in deze situatie zonder
vaste kabel beland. Maar wie een
thuislaadpaal neemt, kiest altijd
voor een vaste kabel vanwege het
gebruiksgemak.''
Slechts 30 procent van de Ne
derlanders woont ruim genoeg om
de auto thuis op te laden; de rest is
op openbare laadplekken en het
geklungel met losse kabels aange
wezen. Het aantal volledig elektri
sche auto's groeit stevig. Op dit
moment zijn het er bijna een
kwart miljoen en dit jaar komen er
volgens de brancheorganisaties
tussen de 80.000 en 110.000 bij.
,,Vaste kabels? Dat gaat niet ge
beuren'', zegt Robin Berg van We
Drive Solar, met 400 laadpalen de
grootste exploitant in Utrecht, met
grote stelligheid. ,,We hebben met
gemeenten afgesproken dat de pa
len in de publieke ruimte zo strak
mogelijk zijn. Geen verrommeling
met kabels. Hoeft ook niet, want
iedereen heeft zo'n kabel in zijn
auto liggen.''
Zo wordt het een kip-ei-discus
sie. Als er kabels aan de palen zit
ten is de laadkabel in de auto niet
nodig. De Vereniging Elektrische
rijders hoopt dat er snel wél veran
dering komt. ,,Een vaste kabel aan
de laadpaal en in de toekomst
draadloos opladen. Dat zie je al bij
sommige elektrische bussen. Je
rijdt over een tegel en het opladen
begint. Daar moeten we heen.''
GO WOENSDAG 5 JANUARI 2022
Het beroemdste bruggetje van Friesland, en van heel Nederland: het bruggetje van Bartlehiem,
afgeladen vol met schaatsfans tijdens de Elfstedentocht van 1997 (l) en gisteren (r) met slechts een
paar fietsers die even halt houden. fotosanp/leo vogelzang, niels de vries
-
W'iVM:
Stilstaan bij een drama
tijdens de tocht in 1997:
op deze plek overleed
schaatser Gert Jan
Albrecht aan een hart
aanval. Albrecht is de
enige deelnemer die ooit
het leven liet tijdens een
Elfstedentocht. Zijn
zoon Robin (l) is bij de
herdenking. foto dpg
Slecht nieuws voor de duizen
den nieuwe elektrische rijders.
Het geklungel met vieze, losse
laadkabels bij openbare laad-
palen verdwijnt voorlopig niet.
,,Technisch is er geen belemme
ring meer om palen mét oprol
bare kabel te plaatsen.''
Ton Voermans
Utrecht
Pïlfïïi
-"i-SBSB
Opladen bij een openbare laadpaal. foto frans nikkels fotografie
Bartlehiem
