WEER EVEN THUIS
13
A
r
Op de plaats waar vroeger het huis van Dianna Lauwereijs-Burggraaf (50) stond, ontwaren we tegenwoordig de silo's van
Heros Sluiskil B.V. Nu vraagt u zich wellicht af, hiervoor was op dit terrein toch de cokesfabriek te vinden? Dat klopt. Wat
veel mensen echter niet weten is dat er ook een paar woonhuizen op het fabrieksterrein stonden.
Het werk mee naar huis
nemen was bepaald geen
uitzondering in huize
Burggraaf. Vader Krijn
werkte namelijk als
nachtwaker op het terrein van de co-
kesfabriek. Tussen het technisch kan
toor en de garage in, stond de ambts
woning van de nachtwaker en zijn
gezin. Dianna, de oudste van drie
kinderen woonde van haar vierde tot
vijftiende jaar op het fabrieksterrein.
,,Ik kan niet anders zeggen dan dat
het heel erg bijzonder was om daar
op te groeien. We woonden compleet
afgezonderd, samen met twee andere
gezinnen, op het terrein. Alleen als je
een sleutel van het hek had, kon je bij
ons op het erf komen. Ondanks dat
het huis op een fabrieksterrein stond,
hadden we wel een tuin. Mijn vader
kweekte daar vogels en we hadden
kippen die rondliepen. Niet alleen in
de tuin overigens, het kwam regel
matig voor dat ze even een uitstapje
maakten naar het naastgelegen kan
toor. Mijn moeder Riet was in die ja
ren vooral bezig met eindeloos poet
sen. Ze had een dagtaak aan het
schoonhouden van het huis, want er
slingerde een hoop troep de lucht in
door de fabrieken. Toen we jaren later
naar het platteland verhuisden moest
ik er gewoon aan wennen dat er geen
zwarte aanslag uit de lucht kwam. De
bijnaam van inwoners van Sluiskil is
dan ook niet voor niets de 'zwertsnu-
vers'."
Multiculturele wijk
Waar tegenwoordig veel kinderen uit
Sluiskil het pontje nemen om in Ter-
neuzen naar school te gaan, deed Di-
anna precies het tegenovergestelde.
Het huis stond namelijk aan de over
kant van het Kanaal van Gent naar
Terneuzen, maar hoorde wel bij
Sluiskil.
,,Ik ging naar de katholieke basis
school in het dorp. In die tijd was
Sluiskil een stuk levendiger dan te
genwoordig. Het wemelde van de
verenigingen, van sportclubs tot
kaart- en fotografieverenigingen. Zelf
was ik veel te vinden in de arbeiders
buurt, die naast het fabrieksterrein
lag. Mijn beide opa's en oma's woon
den daar, net als veel Turkse fabrieks
arbeiders. Ik heb het altijd heel fijn
gevonden om in zo'n multiculturele
wijk op op te groeien. Ik kwam veel
bij de Turkse mensen thuis en
maakte al jong kennis met hun ge
woontes en gebruiken. De snoepkas-
ten kan ik me nog heel goed herinne
ren. Die waren ronduit indrukwek
kend, haha."
Vriendinnetjes uitnodigen om te
m
In die tijd
was Sluiskil
een stuk
levendiger dan
tegenwoordig
komen spelen was in de jeugd van
Dianna geen vanzelfsprekendheid.
Veel ouders vonden het namelijk veel
te gevaarlijk om hun kinderen op het
fabrieksterrein te laten spelen. ,,Na-
tuurlijk droomde ik er dan ook wel
eens van om in een 'echte' wijk te
wonen. Toch ben ik heel blij twaalf
jaar daar gewoond te hebben. Zeker
als kind was er eindeloos veel te ont
dekken in en vooral rond het huis.
Een mooie traditie was ook altijd het
schaatsen op het water aan de bui
tenkant van de fabriek."
Dat Dianna goede herinneringen
aan Sluiskil heeft moge duidelijk zijn.
Het is dan ook geen toeval dat ze zich
nog verkiesbaar heeft gesteld als be
schermvrouwe toen de Sluiskiltun
nel werd aangelegd. Toch zijn er ook
minder positieve kanten aan het
langdurig wonen op een fabriekster
rein.
,,Deze periode heeft helaas ook veel
impact gehad op de gezondheid van
zowel mijzelf als die van mijn zus
Meriam en broer Wilco. We kampen
vandaag de dag allemaal met astmati
sche bronchitis, die veroorzaakt is
door de uitstoot van de fabriek. Lou
ter positief zijn de herinneringen dus
niet aan de tijd in Sluiskil. Op mijn
vijftiende zijn we verhuisd en in
Zuiddorpe gaan wonen. Toch voel ik
nog altijd veel binding met Sluiskil
en het kanaal. Als ik langs het kanaal
rijd en die enorme schepen zie varen,
denk ik gelijk weer aan de tijd dat ik
vanuit mijn slaapkamerraam einde
loos naar het kanaal stond te staren."
GO VRIJDAG 31 DECEMBER 2021
'Wij woonden hier compleet
afgezonderd op het terrein'
Bas Dingenouts
Sluiskil
W i' <-*
t - _jV.
SSSBilS :.i ISlStSRsai
Dianna met gezin,
met op de achter
grond Heros, waar
vroeger het fabriek
sterrein met het huis
stond. FOTO FAMILIEARCHIEF
- Dianna Lauwereijs-
Burggraaf
Het gezin Burggraaf in de jaren 70 op het fabrieksterrein bij het oude
huis. FOTO FAMILIEARCHIEF
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt con
tact opnemen met Ab van der Sluis:
08801-30203, chefnieuws@pzc.nl.
