NTERVIEW TOM DUMOULIN
26
WAT EEN VERHALEN!
nen. Even diep gaan en verder ook
rustig. Maar dat kon ik niet. Ik kon
ook niet rustig fietsen, want dan
overkwam me weer dat hele lamme
gevoel. Dan kwam ik al helemaal niet
meer vooruit. Dan ga je maar gewoon
duwen de hele dag. En dat deed ik al
veel te lang.''
,,Had ik het maar laten versloffen. Dat
was veel beter geweest op dat mo
ment. Maar dat durfde ik niet. Dan
kom je jezelf op een gegeven mo
ment een keer tegen. Waarom durfde
ik dat niet? Omdat je onzeker wordt.
Omdat ik al een paar keer een bles
sure heb gehad. Het liep eigenlijk al
twee jaar lang niet echt zo goed.
Sinds 2018 was gewoon de klad er in
gekomen. Door blessures, door stress
met de ploegwissel. Randzaken. Op
een gegeven moment rijd je niet
meer lekker en dan ga je houvast zoe
ken. Die houvast heb je zelf niet
meer. Niet meer bij je eigen gevoel,
dus ga je maar gewoon doen wat an
deren ook doen. En dan weet je dat je
slecht bezig bent.''
,,Wat een vervelend gesprek zeg.''
Dumoulin zegt het met een lach,
maar aan alles is te merken dat het
hem ernst is. Het is inmiddels elf
maanden geleden dat hij besloot te
stoppen en plots vertrok bij het trai
ningskamp van zijn ploeg Jum-
bo-Visma. Hij gaf toen een korte toe
lichting in een videoboodschap en
sprak er na zijn terugkeer ook wel
over. Maar uitgebreid? Amper. Het
gesprek is tien minuten onderweg als
Dumoulin in detail wordt gevraagd
naar deze moeilijk periode en dat
vindt hij zichtbaar lastig.
,,Dat was belangrijk. Het jaar begon
met een dieptepunt en dat moet je
ook bespreken, hoor. En ik vind het
ook niet erg dat jullie er naar vragen.
Maar het is gewoon een heel verve
lende periode van het jaar. Waarbij ik
het gevoel heb dat ik daar heel veel op
heb terug gekeken, maar eigenlijk
ook heel weinig antwoorden heb ge
vonden. Eigenlijk heb ik die ant
woorden nooit gevonden. Antwoor
den die ik eigenlijk zelf niet weet en
dan ga ik nu met jullie zoeken. Ter
wijl dat me in die maandenlange tijd
nog niet is gelukt, dus dat gaat me nu
ook niet lukken. Dus wat heeft het
eigenlijk voor zin, vraag ik me dan
wel af.''
,,Absoluut niet. Op een gegeven mo
ment neemt dat je leven ook over.
Dan is het niet meer alleen het fiet
sen. Toen dat begon te spelen, begin
2020, was ik wel vaak niet echt geluk
kig op de fiets maar als ik met de
hond ging wandelen, ging dat gevoel
weg en dacht ik: 'Oh prima'. Maar op
een gegeven moment liep ik daar
heel de dag mee te tobben.''
,,Op deze manier maken jullie er een
heel zwaar gesprek van. Dus van mij
mag het snel naar iets vrolijkers.
Maar nee, ik ben nooit met een de
pressie gediagnosticeerd. Zodra ik die
beslissing nam en de knoop door
hakte, ging ik echt megablij naar
huis. Toen heb ik echt een geweldige
maand gehad. En mensen die depres
sief zijn, kunnen dat niet. Ik kon dat
wel, dus ik was niet depressief maar
op dat trainingskamp liep ik wel de
pressief rond.''
,,Heel vervelend. Daarom vind ik dit
ook heel vervelend. Het kon niet an
ders, maar eigenlijk vind ik het bela
chelijk dat ik in die positie zit. Dat
het dus blijkbaar niet anders kan dan
dat ik mijn twijfels met de hele we
reld moet delen. Dat vond ik heel
vervelend en vind ik nog steeds ver
velend aan wielrenner zijn. Of aan
bekende wielrenner zijn.''
,,Daar ben je op dat moment hele
maal niet mee bezig. En nu ook niet.
Die behoefte heb ik niet. Ik vind fiet
sen weer hartstikke leuk, maar ik heb
heel weinig de behoefte om een
voorbeeld te zijn voor anderen. Of in
spirerend te zijn voor anderen. Ik
vind het heel leuk om de mensen die
dichtbij mij staan te inspireren en
een heel diepe connectie mee te voe
len. Met mijn familie en mijn vrien
den en mijn vrouw Thanee. Daar heb
ik dat extreem mee, maar helemaal
niet met mensen die ik niet ken.''
,,Daar is een deel van mijn salaris vast
op gebaseerd, ja. Maar dat mogen ze
er prima afhalen. Het hoort er nou
eenmaal bij. Het is in en in verweven
met goed presteren, daardoor bekend
zijn en daardoor ook bijna moeten
uitleggen waarom ik dan een pauze
ga nemen. Dan wil het ook goed uit
leggen ondanks dat ik het dan best
wel vervelend en moeilijk vind. Ik
Ik vind
dit een
vervelend
gesprek
heb er een nog grotere hekel aan een
kort en nietszeggend antwoord te ge
ven waar niemand iets mee kan.''
,,Maar waar jullie naar vragen, vind
ik best wel persoonlijk. En eigenlijk
zou ik daar het liefst de grens trek
ken. Daar wil ik het gewoon niet over
hebben. Eigenlijk had ik dat moeten
zeggen, maar ik ben dan toch te be
leefd. En omdat ik het ergens ook wel
weer mooi vind. Ik vind het ook heel
leuk om met mensen te filosoferen
over het leven. Maar
niet leuk dat alle
mensen daar
van mee kunnen genieten. Ik zei dat
ik het een vervelend gesprek vind.
Niet omdat ik het een vervelend ge
sprek vind, maar omdat men in Ne
derland aan het meeluisteren is met
mijn persoonlijke dingen waar ik he
lemaal niet van wil dat Jan Lul daar
iets van vindt.''
,,Niet zo lang. Ik had ook niet de be
hoefte om helemaal weg te stap
pen uit wielrennen. Ik heb
Omloop Het Nieuws-
VRIJDAG 31 DECEMBER 2021 GO
Ik was niet depressief, maar
liep daar wel depressief rond'
c VERVOLG VAN P5
Hoe kwam het. Had je het laten ver
sloffen?
Even terug naar die week. Dan kom
je daar aan
Waarom vind je het vervelend? Als
wij met jou terugkijken op dit jaar
begint dat met een gigantisch diep
tepunt.
Waarschijnlijk ben je nooit eerder zo
ongelukkig geweest?
Zou je dit een depressie noemen?
Hoe is het als zoiets groots als je
levensgeluk een soort nationaal ge
spreksthema wordt?
Besef je dat je door daar open over
te praten ook iets heel inspirerends
doet voor een grotere groep mensen
dan alleen een paar wielerfans?
Maar is dat niet de essentie waar
voor je wordt betaald in topsport,
dat je andere mensen inspireert?
- Tom Dumoulin
(31)
Tom Dumoulin
op weg naar zilver
op de tijdrit in To
kio. FOTO PIM RAS
Hoe lang heb je niet aan wielrennen
gedacht nadat je stopte?
