Op de gesloten afdeling
worden nagelschaartje en
broeksriem ingenomen. Verder
is het er reuze knus
kind riep ik al daar ooit te zullen wonen. Factcheck 1967.
'God gaat akkoord met 17 juli als de dag van mijn open
baring, de 70ste trouwdag van mijn ouders. Die wordt
wereldwijd uitgeroepen tot Imagine Day, want Lennon
was profetisch. Geen religies, geen grenzen, opheffen
van het enorme verschil tussen arm en rijk. Ik hou mijn
redes via Youtube. In het Engels, want de wereld luistert
mee. Relaxter dan Jezus' massabijeenkomsten, zonder
dat mensen me kunnen aanraken want genezingskracht
heb ik niet natuurlijk. Ik blijf gewoon Jantje Rot, en de
kinderen zijn ook van vlees en bloed.' Ik zie hoe Daan
zich dapper houdt.
'Jij denkt dat ik van het padje ben, maar heb ik je ooit
teleurgesteld?'
'Word nou eerst maar sterker,' zegt ze. Ze heeft puzzel
boekjes meegenomen om te ontspannen. Mijn mobiel
krijg ik niet. Op doktersadvies mag ik niemand bellen
of mailen. Wel heeft ze op mijn verzoek een Bijbel mee
gebracht. De loodzware Rembrandt-editie.
IK BEN EEN WEEK VERDER als ik bedenk dat Jezus er drie
jaar over deed voor hij zich als messias liet inhalen in
Jeruzalem. Dat wordt voor mij dan 2024! Alle tijd! Ik mag
gewoon eerst rustig uitzieken, mijn tournees doen, mijn
vertaalwerk, en dat boek kan ook wel wachten. Rust in
de tent.
'Goed plan!' is Daan blij. Ook de psychiater is tevreden.
Nog geen dag later zoek ik hem op. 'Klinkt raar maar het
is ineens klaar. Totale onzin. De god die ik hoor, ben ik
zelf. Ik stond vanmorgen op en dacht: wat doe ik hier?'
Ik lijk geen gevaar voor mijn omgeving en mag een
middagje op proef naar huis. Daarna een weekend. En
word ontslagen, zolang ik contact met de psychiater hou.
Wat heerlijk om weer thuis te zijn. En die rust in mijn
hoofd! Wat een mal verhaal verder, niet meer aan denken.
Pas na twee weken begint Daan er voorzichtig over, wat
een hel het was, je man met grote ogen te zien hikken 'in
gesprek met God'. Hoe ze de eerste dag de keukenmessen
verstopte uit angst dat ik een kind wilde offeren of zo. Hoe
moeilijk het was om dit voor iedereen geheim te houden.
'Jij dacht de wereld te gaan redden, maar onze wereld
stortte in.'
Met verbijstering hoor ik het aan. Besef nu pas wat ik ze
heb aangedaan, buiten mijn schuld. Wat een aanfluiting.
En hoezo zou de wereld mij geloven? Net of de paus,
rabbi's en imams ineens... Zelfs in Urk waren ze niet
blij geweest. Lou de Palingboer was er niks bij. Ik kan
wel janken.
'Een logische reactie,' legt de psychiater uit, 'en onderdeel
van het genezingsproces. Je geest heeft een enorme klap
gehad. Maar ik ben niet bang voor herhaling. En wie weet
is het een goed idee om je boek af te maken, het is nog zo'n
taboe hoe mensen in een psychose raken.'
Pff, die volgekliederde cahiers? Manisch geschrijf. Geen
doorkomen aan.
Ik kruip in een hoekje van de bank. 'Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?' riep Jezus aan het kruis. Op
slag trekt een warme gloed door mijn lijf. Ik grinnik. Wat
Gerard Reve zei. 'Het zal best zijn dat God niet bestaat,
maar dat is geen enkele reden niet in hem te geloven.'
Dan pak ik mijn gitaar en maak er een liedje van. Een
bizarre maand gevat in twee minuten.
'Ja, een week of drie was ik dus Jan Jezus,
ik had jullie met liefde gered.
Maar bij de terugkeer van Jan Jezus,
belt mijn vrouw meteen de GGZ!
MEZZA29
o a
