Danny Polfliet, dat klinkt toch als een voetballer uit zo'n stripboek?' floot als hij uit school kwam. 'Als ze niet thuis was, belde ik mijn oma die drie deuren verder woonde, meestal was mijn moeder daar. Dan kwam ze over het paadje en floot ze La vie en rose. Die titel heb ik vrij snel na haar dood als herin nering op mijn arm laten zetten. Bizar, ik heb dat lied gehoord op de gekste momenten. Ik liep hand in hand met Escha door Cannes - klinkt chic, maar we sliepen in de caravan van mijn schoonouders - toen zo'n straatmuzikant met een viool het speelde. Hij liep de hele straat met ons mee. Ik heb het in Turkije gehoord en in Amerika, waar ze voor een optreden alleen maar honkytonk-muziek draaiden, maar net voordat ik het podium op moest La vie en rose opzetten.' In de laatste fase van zijn moeders leven ontstond zijn artiestennaam. 'Danny Polfliet, dat klinkt toch als een voetballer uit zo'n stripboek? Ik wist dat mijn moeder niet lang meer te leven had en vond het een mooie gedachte dat ik haar naam altijd met me zou meedragen. Ik liet in Vlissingen een nieuwe gitaar bouwen en wilde mijn naam op de hals laten zetten. Ik zei: zet er maar Danny Vera op. Ik heb haar die gitaar nog laten zien. Hoe ze rea geerde, kan ik me niet herinneren. Alles van toen mijn moeder over leed is een gat in mijn geheugen geworden. Ik weet er niets meer van.' zeggen. Of over mijn vrouw.' De naam van Lavie stond al jaren voor haar geboorte op Vera's arm getatoeëerd. Het heeft alles te maken met een van de slechtste momenten in zijn leven; het verlies van zijn moeder, in 2001. Vera Polfliet stierf aan kanker. 'Daar is ze overleden.' Hij wijst naar het gedeelte van de muur dat door roestkleurige stalen platen is gemarkeerd. 'Dat heeft er niets mee te maken hoor, we vonden dat gewoon mooi staan. Maar op die plek lag ze in zo'n ziekenhuisbed.' Pas na haar dood besefte haar zoon welk deuntje zijn moeder altijd HOEWEL ZIJN DOCHTER in hetzelfde huis opgroeit als haar vader, zal zij haar grootouders van vaderskant nooit ontmoeten. Louis Polfliet, van wie Danny Vera zijn liefde voor muziek meekreeg, verkoos in 2016 op 74-jarige leeftijd de dood boven het leven. 'Hij stierf daar aan de voorkant van het huis, voor het raam,' zegt Vera. 'Ik had vrede met zijn besluit. Als je op zo'n leeftijd bent en het leven kent, moet je vrij zijn om die keuze te maken. Het is verdrietig, natuurlijk. Maar het is iets anders dan bij een jong iemand. Hij wilde niet meer en niet iedereen hoeft honderd te worden.' MEZZA 15

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 103