18
Anna van der Breggen (31) stopte in 2021 met wielrennen en winnen. Een
gesprek over succes, roem, doen waar je gelukkig van wordt en haar mooiste
jaren op de fiets, toen ze nog niet won. ,,Bij mijn eerste ploegje verdiende ik
200 euro per maand. Onkostenvergoeding. Daar was ik al blij mee.''
TERUGKIJKEN OP HET JAAR
WAT EEN VERHALEN!
e parkeerplaats
voor de nieuwe
hoekwoning biedt
een inkijkje in de
toekomst van
Anna van der
Breggen. Twee
ploegleiderswa
gens naast elkaar. De rood-paarse, in
de kleuren van SD Worx, is van haar.
De geel-zwarte is van haar man
Sierk-Jan de Haan, coach bij Jumbo-
Visma en jarenlang haar trainer. Bin
nen aan de eettafel - koffie gezet,
taart aangesneden - blijkt dat haar
fiets in het leven van Van der Breg-
gen meer en meer naar de achter
grond verdwijnt. Wanneer ze voor
het laatst gefietst heeft? „Vorige week
ergens, een mountainbikeritje van
twee uurtjes in Staphorst. Ik fiets nog
wel, maar weinig. Met mooi weer. Ik
loop veel hard nu.''
Op 25 oktober kwam Van der Breg-
gen, die de laatste vijf jaar het vrou-
wenwielrennen in een wurggreep
had, in Leuven voor de laatste keer
over de finish. Als 89ste op het WK.
De laatste maanden van haar carrière
verkeerde ze in een ongekende vorm
crisis. Wat haar mankeerde? Ze weet
het nog altijd niet en de noodzaak
antwoord te krijgen ontbreekt. ,,Ik
hoefde niet te winnen, maar dat
hoeft nog niet te betekenen dat je
achteruit rijdt. Ik denk niet dat ik ooit
het antwoord krijg. Als ik weer goed
zou willen worden, dan zou ik willen
weten wat het was.''
Zodoende deden haar laatste
maanden op de fiets zonderling aan.
Van der Breggen had patent op zeges,
meer dan 60 in totaal. Olympisch
kampioen in 2016, wereldkampioen
in 2018 en dubbel wereldkampioen in
2020 (weg en tijdrit). Ze begon haar
laatste seizoen in stijl met een zege in
Omloop Het Nieuwsblad, won voor
de zevende maal Waalse Pijl ('Ik
hoop dat nooit meer iemand zeven
keer wint. Dat zou toch leuk zijn.')
en voor de vierde keer de Giro Rosa.
Maar na de Olympische Spelen in
Tokio was ze geen schim meer van
zichzelf.
In de Vuelta ondervond Van der
Breggen zelf eens hoe het overgrote
deel van het vrouwenpeloton zich
voelt als vooraan om de prijzen wordt
gestreden. ,,Ik had altijd het idee als
meiden vroeg gelost werden, dat het
een soort van eigen keuze was. Ik
dacht altijd: als je echt wil, dan kom
je daar wel. Toen ik overkwam naar
de elite werd ik ook gelost, maar ik
Ineens ging
het niet meer
Ik dacht
altijd: vroeg
gelost
worden, dat
is een soort
eigen keuze
had nog nooit zo in groepen erachter
gefietst. Dat alle auto's voorbijko
men. Ik heb nog meer geleerd, dat als
je lichaam niet meewerkt het ge
woon klaar is.''
,,Ik sport nog gewoon. Twee keer per
week hardlopen, nog één of twee
keer fietsen en een keertje pilates.
Natuurlijk moet je altijd aftrainen,
maar ik wil juist even géén schema
hebben. Straks ga ik als ploegleider
mee op trainingskamp en ga ik ge
woon weer elke dag fietsen met die
meiden.''
,,Ho ho, hoor eens even. In het wiel
kom ik best een eind. Ja, als Demi
straks volle bak gaat, oké. Maar dat
doet ze niet in december. Wij gaan
gewoon drie uurtjes fietsen. En ja,
dat laatste uurtje zal dan niet lekker
voelen.''
,,Ik heb wel een mooi WK gehad. Die
laatste ronden in Leuven waren heel
bijzonder. Normaal rij ik een WK ge
focust vooraan, voor de overwinning.
Nu deed dat er niet toe. Ik was gelost
en reed met een groep meiden. Ge
woon een praatje maken. Op de mo
menten dat we bij het publiek reden,
hoorde ik persoonlijke bedankjes.
Mensen die een beetje afscheid na
men. Heel bijzonder. Qua afscheid
was dit geweldig, een kippenvel-mo
mentje. Ik besefte ontzettend goed
dat dit m'n laatste rondjes waren.''
,,Dat werd wel duidelijker dan het al
was, ja. Niet alleen van de mensen
aan de kant. Ook van de meiden in de
groep waarin ik fietste. Die kwamen
naast me rijden en zeiden: 'laatste
wedstrijd. Bedankt. Je was een voor
beeld voor mij.' Normaal vertel je zo
iets niet aan elkaar. Nu maakte het
niet meer uit. Ik ging weg.''
,,Het zijn kleine stapjes die je zet. In
2012 werd ik negende in de Ronde
van Vlaanderen. Voor mij voelde dat
als een zege. Of later dat jaar in GP de
Plouay, waar ik vierde werd. Ik zat in
de kopgroep met Marianne Vos en
Evelyn Stevens, die kwam daarna
naar me toe. Ik dacht: ik krijg een
klap op m'n bek of zo. Ze wist niet
wie ik was, kon me er niet afrijden en
vroeg: 'who the fuck are you?' En
daarna met een lach: 'amazing race!'
Ik had het gevoel: heb ik dat gedaan?!
Dat is fantastisch. Uiteindelijk is dat
een van de mooiste periodes van je
carrière. Je verbaast jezelf en alle an
deren alleen maar. Je bouwt zelfver
trouwen op en gaat meer willen.''
,,Ik had een tijdlang al veel vierde of
tweede plekken. Te veel. Ik denk dat
het op de Olympische Spelen van
2016 in Rio de goede kant op is geval
len. Vanaf toen was ik net even wat
sterker en kon ik ze wel winnen. Fy
siek groeit samen met mentaal. Eerst
ben je al blij dat je bij de top 5 zit, dan
wil je dat podium op, dan winnen. Je
mindset verandert en dan kun je een
stapje extra doen, dan lukt het wel
een keer. Je zelfvertrouwen groeit.''
,,Als de verwachtingen er niet zijn, is
het alleen maar positief als dingen
lukken. Dat is de fase waar ik het net
over had. Dat is geluk. Voor een échte
topsporter is dat er niet meer. Want
jij weet dat je het kan, iedereen om je
heen weet dat je het kan. Dus als je
het niet doet, is dat een teleurstelling.
In 2018 wilde ik ook zelf wereldkam
pioen worden, de verwachtingen ho
ren er dan bij. Als je daar niet mee om
kan gaan, word je geen topsporter.
Het is een cliché: maar aan de top
blijven, dat is lastig. Dat is misschien
wel het moeilijkste geweest. Daarom
noemde ik die periode dat je telkens
beter wordt de mooiste.''
ZATERDAG 18 DECEMBER 2021 GO
De sportredactie brengt deze periode de mooiste eindejaars
verhalen, vandaag een interview met Anna van der Breggen.
Zie ook de video op de site van deze krant.
'Hoe ik straks herinnerd
Tekst Daan Hakkenberg
ANNA
VAN DER BREGGEN
Anna van der Breg
gen won de afgelo
pen jaren wel zo'n
beetje alles wat er
maar te winnen viel.
Olympische Spelen,
WK's, klassiekers,
het kon niet op.
Maar na de Spelen
van Tokio van dit
jaar had ze een on
gekende vormcrisis.
Ineens wist ze ook
hoe het is om ach
ter in een peloton te
fietsen. Ze kan de
terugval nog altijd
niet verklaren, maar
dat hoeft ook niet
per se, want ze is
nu toch gestopt.
Bovendien: het doet
niks af aan haar
overvolle prijzen-
kast en al die mooie
herinneringen.
- Anna van der
Breggen
Moet jij eigenlijk aftrainen?
Maar ongetraind ga jij toch Demi
Vollering bergop niet bijhouden?
Op de Olympische Spelen ging in de
wegrit veel mis bij de Nederlandse
vrouwenploeg. Op het WK ook. Maar
hoe was dat WK voor jou?
Realiseerde je je op dat moment
daardoor ook wat een grote sport
vrouw je bent geweest?
G Anna
van der
Breggen
in standje
relax. ,,Ik
wil nu juist
even géén
schema
hebben.'
Links: wéér
winst in de
Waalse Pijl,
ditmaal in
2019. FOTO'S
PIM RAS, ANP
Wanneer in je carrière bedacht jij
voor het eerst: ik behoor misschien
wel tot de besten van de wereld?
En wanneer transformeerde je van
steengoed naar een veelwinnares?
Na die Spelen kwamen ook de hoge
verwachtingen.
Buiten dat je zelf veel won, liet je an
deren winnen. Marianne Vos op het
WK van 2012 en 2013, Demi Volle
ring afgelopen jaar in Luik-Bastena
ken-Luik en het beste voorbeeld is
misschien nog wel Chantal Blaak in
de Ronde van Vlaanderen in 2020.
In je regenboogtrui haalde je Anne-
Qcetss
dolmans^
