Liesbeth, Niels en Peter
gingen op vredesmissie
naar verre landen, kwamen
terug als een compleet
ander mens en beleven de
verschrikkingen van de
oorlog elke dag opnieuw.
'Dat ik veel heb
meegemaakt, maakt me
een sterkere coach
eer nog dan de 7000 moslimmannen die
na de val van Srebrenica op 11 juli 1995 de
dood vonden, vrat wat zich de dag ervoor
afspeelde op de Nederlandse compound
zich een weg in Liesbeths geheugen. Zo'n
30.000 moeders met hun kinderen verzamelden zich er,
terwijl er maar plek was voor 5000 mensen. Ze zag Serven
huizen platbranden en met granaten gooien. Als vracht
wagenchauffeur op een vredesmissie
zag ze dat Nederland noch de VN
ingrepen. 'Ik voelde me machteloos,
in de steek gelaten en bedonderd.'
Op 24 juli keerde Liesbeth terug naar
Nederland. Ze was zichzelf helemaal
kwijt. 'Iedereen die naar mijn ervarin
gen vroeg, kreeg de volle laag, ik had
een superkort lontje.' Herbelevingen
kwamen maanden later. Nachtmerries,
pijn in haar lijf, somberheid. 'In mijn dromen werd ik
belaagd door witte, tamme muizen, die vervolgens door
iemand werden doodgeslagen. In therapie besefte ik al
snel dat die muizen de vluchtelingen symboliseerden.'
De eerste tien jaar mislukten haar relaties, ze kon zich
niet binden. En toen in 2007 haar hond overleed kreeg ze
een depressie, zo ernstig dat ze moest worden opgenomen.
Die depressie was niet de laatste, maar met therapie wer
den de dalen wel minder diep. Uiteindelijk ging ze tijdens
een vakantie met haar gezin terug naar Srebrenica: een
ingrijpende, maar helende ervaring. 'We reden dezelfde
route als destijds. Toen we het Memorial Center bereikten,
speelde de film van die dag zich opnieuw af in mijn hoofd,
zó levendig dat het was alsof ik midden tussen de vluchte
lingen stond.' Dat haar dochter radslagen maakte op de plek
waar zoveel vreselijks was gebeurd, verlichtte het verdriet.
Maar pas vorig jaar, zestien jaar na dato, vond ze echt rust.
'In de documentaire Srebrenica - de machteloze missie van
Dutchbat, waaraan ik heb meegewerkt, kregen wij de kans
te vertellen hoe het écht was. Er kwamen overweldigend
veel reacties op. Eindelijk erkenning: dat heeft me ontzet
tend veel goed gedaan.'
Toen haar contract bij Defensie afliep, ging ze werken
op de bijzondere zorgafdeling voor vrouwen in een Huis
van Bewaring. 'Ervaring had ik niet; ik werd aangenomen
vanwege mijn werk tijdens de uitzending. Vanaf dag één
voelde ik me op mijn plek. Door mijn uitzending heb ik
een groot vermogen tot compassie ontwikkeld en dat kon
ik heel goed inzetten voor deze vrouwen. Ik kon ze als
mens blijven zien, ondanks het feit dat velen een ver
schrikkelijk misdrijf hadden begaan.'
Inmiddels is ze geschoold tot coach met paarden, een
opleiding die haar heeft geholpen te helen, omdat werken
met paarden iemand veel inzicht kan geven in trauma's,
angsten en verlangens. Dat ze veel heeft meegemaakt
maakt haar tot een sterkere coach, vindt Liesbeth. 'Mijn
kennis en ervaring benut ik nu om anderen te helpen.'
MEZZA 37
M
LIESBETH
BEUKEBOOM (46)
was nog maar net
twintig toen ze de
val van Srebrenica
meemaakte.
Liesbeth werkt nu
als paardencoach.
